มาเฟียต้องการฉันไปผลิตทายาทให้เขา
#2
เมื่อพราวมุกออกมาจากบ้านหลังนั้น
และรถก็ขับออกไปจากที่นั่น
คริส(พ.อ)
//เห็นแผลที่หน้าพราวมุก
ตอนที่อยู่ในบ้านพราวมุกรู้สึกโกธรเป็นอย่างมาก
แถมขึ้นรถคนแปลกหน้ามาโดยไม่คิดอะไร
ความโมโหนั้นทำให้คนเราทำอะไรเลอะเลือนไปหมด
พราวมุก(น.อ)
//มองซ้ายมองขวา
พราวมุก(น.อ)
ทำไมฉันมาอยู่ที่ได้
คริส(พ.อ)
เธอคือพราวมุกใช่
พราวมุก(น.อ)
แล้วคุณเป็นใคร
พราวมุก(น.อ)
คุณจับตัวฉันมาทำไม
คริส(พ.อ)
เธอขึ้นรถมาเองต่างหาก
คริส(พ.อ)
กลับไปตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วล่ะ
คริส(พ.อ)
เธอได้เป็นของฉันเรียบร้อยแล้ว
พราวมุกรีบรวบรวมสิ่งที่ตัวเองทำในตอนอยู่บ้านว่ามันเกิดอะไรขึ้นมา
พราวมุก(น.อ)
ฉันนะฉัน//ขยี้หัวตัวเอง
พราวมุก(น.อ)
ทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย
พราวมุก(น.อ)
เอ่อ...//หันไปหาคริส
พราวมุก(น.อ)
ฉันขอโทษแทนพวกเขาด้วยนะ
พราวมุก(น.อ)
ที่ทำให้คุณลำบาก
คริส(พ.อ)
พวกเขาต่างหากที่ทำให้เธอลำบาก
คริส(พ.อ)
ออกมาจากที่นั่นได้ก็ดีแล้ว
พราวมุก(น.อ)
แล้วพวกเขาติดหนี้คุณเท่าไหร่
พราวมุก(น.อ)
เดี๋ยวฉันจะหามาให้
พราวมุก(น.อ)
1000ล้านเลยหรอ!!
พราวมุก(น.อ)
ทำไมเยอะจังอ่ะ
คริส(พ.อ)
ก็ยืมทีล่ะนิดทีล่ะนิด
คริส(พ.อ)
จนมันเกิดเป็นหนี้มากมายขนาดนี้ยังไงล่ะ
พราวมุก(น.อ)
งั้นฉันขอเวลาหน่อย
พราวมุก(น.อ)
ฉันจะหาเงินมาคืนให้ได้
พราวมุก(น.อ)
หมายความว่าไงน่ะ
คริส(พ.อ)
ตอนนี้เธอเป็นของฉันแล้ว
คริส(พ.อ)
ดังนั้นก็ต้องใช้ตัวเธอเพื่อชำหนี้ยังไงล่ะ
พราวมุก(น.อ)
ฉันงงนิดหน่อย
พราวมุก(น.อ)
//มองไปนอกหน้าต่างรถ
คริส(พ.อ)
ลงรถก่อนสิ อย่าพึ่งมอง
พราวมุก(น.อ)
นี่คือที่ไหนกัน
คริส(พ.อ)
ไปเถอะ//เดินเข้าบ้าน
พราวมุก(น.อ)
//วิ่งตามเข้าไป
ตกแต่งได้ดีมีความทันสมัยอยู่หน่อย
ลูกน้องพระเอก
//เปิดประตูเข้าไป
พราวมุก(น.อ)
นี่บ้านคุณจริงๆใช่ไหม
คริส(พ.อ)
อื้ม//เดินไปนั่งโซฟา
พราวมุก(น.อ)
ทั้งสวยทั้งใหญ่
พราวมุก(น.อ)
ของโครตเลยอ่ะ
คริส(พ.อ)
(ทำไมคำพูดของเธอมันแปลกๆชอบกลแฮะ😐)
พราวมุก(น.อ)
//นึกขึ้นได้+หุบยิ้มทันที
พราวมุก(น.อ)
ว่าแต่คุณจะให้ฉันทำอะไรหรอ
ลูกน้องพระเอก
//ยื่นเอกสายให้คริส
คริส(พ.อ)
ไปทำงานของนายได้แล้ว
ลูกน้องพระเอก
//ก้มหัวแล้วเดินออกจากห้องไป
คริส(พ.อ)
//ยื่นเอกสารให้พราวมุก
พราวมุก(น.อ)
นี่คืออะไรกันน่ะ
คริส(พ.อ)
เปิดดูแล้วจะรู้เอง
Comments