ดากะแอบรักพี่บาเบลหรือความมั่วอีตั้วของสองคนนี้
ช่วยไม่ได้
คุณพี่เลี้ยง
//นายน้อยอยู่นี่ไหมคับ
คุณพี่เลี้ยง
//นายน้อยคับอยู่นี่ไม่คับ!!
บาเบล
//มีอะไรคับคุณพี่เลี้ยง
คุณพี่เลี้ยง
//นายน้อยคับทำไมเข้าไปของห้องคนอื่นหรอคับ?
ดากะ
//พอดีพี่บาเบลมาเอาของในห้องผม
คุณพี่เลี้ยง
//แล้วมาเอาอะไรหรอคับ
คุณพี่เลี้ยง
//แต่เสื้อของนายน้อยก็อยู่ครบนะคับ
บาเบล
//ม..มาเอาเสื้อตัวโปรดนะ
คุณพี่เลี้ยง
//นั้นนายน้อยจะกินอะไรเดี๋ยวผมจะไปทำให้
//คุณพี่เลี้ยงเดินไปทำอาหาร
ดากะ
//ดีนะผมแก้ตัวให้พี่ทัน
ดากะ
//แต่ผมจะให้พี่บาเบลเป็นของผมให้ได้
ดากะ
//ไงผมจะปฏิบัติต่อพี่เป็นอย่างดี
บาเบล
//หมายความว่าอะไร!!!
ดากะ
//ก็ผมจะทำกับพี่แบบอ่อนโยน
ดากะ
//หรือการทำกับพี่อย่างเมื่อกี้
บาเบล
// แถมพี่ยังเจ็บด้วย
ดากะ
//ก็ช่วยไม่ได้ก็พี่ขัดขืนเองนี่
บาเบล
//แต่พี่ไม่อยากทำแบบนี้อีก
ดากะ
//ช่วยไม่ได้พี่ก็ต้องทำกับผมบ่อยๆๆแล้ว
//ก่อนที่บาเบลจะพูดอะไรต่อ
//ดากะเอาปากไปจูบบาเบลและลิ้นทั้งสองคนจะแลกเปลี่ยนน้ำลายซึ่งกันและกัน
//บาเบลไม่สามารถออกจากดากะและดากะค่อยๆกอดบาเบลอย่างนุ่มนวล
//ก่อนที่ทั้งสองคนจะทำอะไรไปมากกว่านี้
คุณพี่เลี้ยง
//นายน้อยเสร็จแล้วคับ
บาเบลจึงรีบออกจากดากะอย่างไว้
//แต่น้ำลายติดปากบาเบลเต็ม
//ดากะค่อยๆเช็ดปากพี่บาเบลอย่างเร่งรีบ
//ก่อนที่คุณพี่เลี้ยงจะพูดอีกครั้ง
Comments