ไม่(ลืม)รัก•|drowning In Time Heart|•
EP.8 ทางในป่า
งานเปิดตัวชุดและเครื่องเพชร
ควินเซนต์กวาดสายตามองตามร่างบางในชุดราตรีสีแดง
แคนนี่อยู่ในสายตาของควินเซนต์ตั้งแต่ต้นจนจบงาน
ลิชา
คุณแคนนี่อย่าพึ่งกลับนะคะ
ลิชา
ลิชาอยากชวนมานั่งคุยกันค่ะ
เซอริน
คุณแคนนี่อยากดื่มอะไรไหมคะ
แคนนี่
เดี๋ยวฉันดื่มน้ำส้มดีกว่าค่ะ
ควินเซนต์เลื่อนเก้าอี้ที่อยู่ตรงข้ามแคนนี่นั่งลงตามคำชวนของภรรยาเพื่อน
ลิชา
คุณแคนนี่นี้คุณควินเซนต์ค่ะ
ลิชา
คุณควินเซนต์นี่คุณแคนนี่ค่ะ
แคนนี่
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
แคนนี่ยกแก้วน้ำส้มขึ้นดื่มเพื่อเป็นการทักทายคนตรงข้ามที่ยกแก้วไวน์ขึ้นมาเหมือนกัน
ลิชา
คุณควินเซนต์เป็นคนเสนอให้คุณแคนนี่เป็นคนสวมชุดนี้เลยค่ะ
แคนนี่
ขอบคุณนะคะที่เลือกฉัน
ควินเซนต์
ผมเห็นคุณเหมาะกับมันมาก
ควินเซนต์เดินเข้ามาในบ้านปลายตามองหญิงสาวที่นั่งอยู่บนโซฟาในมือมีแก้วน้ำชา
เธอว่างแก้วลงก็จะลุกจากเก้าอี้เดินผ่านหน้าเขาขึ้นบันไดอีกฝั่งเพื่อเข้าห้องของตัวเอง
เคน(มือขวาควินเซนต์พ่อเคนโซ่)
เอาไปเก็บ
มีน่าถูกอนุญาตให้เข้าคฤหาสน์ได้เพื่อมาดูแลอลิซและอยู่เป็นเพื่อน แต่มีเพียงวันที่แขกมากับวันที่เธอไปเรียนเท่านั้นที่เธอจะไม่อยู่
เคน(มือขวาควินเซนต์พ่อเคนโซ่)
//ส่ายหัว
มีน่าเมื่อเก็บของเสร็จก็เดินออกมากระแทกไหล่กับคนตัวสูงอีกคน
เคน(มือขวาควินเซนต์พ่อเคนโซ่)
เรื่องของผู้ใหญ่
เคน(มือขวาควินเซนต์พ่อเคนโซ่)
เด็กห้ามยุ่ง
เคนโซ่กระแทกเสียงใช่นิ้วชี้จิ้มหน้าผากเล็กก่อนจะดันออกไป
มีน่า
หนูกับนายหญิงอุตส่าห์มารอ
มีน่ายังยืนโวยวายทั้งทีเขาเดินขึ้นตามเจ้านายหนุ่มไปแต่เสียงของเด็กน้อยก็ทำให้เขายิ้มขึ้นมา
เคน(มือขวาควินเซนต์พ่อเคนโซ่)
นายจะไม่ไปหานายหญิงสักหน่อยหรอครับ
เคน(มือขวาควินเซนต์พ่อเคนโซ่)
เห็นมีน่าบอกว่าเธอมานั่งรอนายกลับ
ควินเซนต์ตัดบทของลูกน้อง มือหนาดึงผ้าห่มขึ้นถึงแผลงอกว่างมือบนดำตัวหลับตาลงเป็นสัญญาณว่าเขาจะพักผ่อน
เคน(มือขวาควินเซนต์พ่อเคนโซ่)
ครับ
เคน(มือขวาควินเซนต์พ่อเคนโซ่)
ผมขอตัว
เคนปิดประตูห้องนอนของเจ้านายก่อนจะกลับไปห้องของตัวเอง
มีน่า
ถ้าไม่สบายขึ้นมาอีกจะทำยังไงคะ
มีน่าพูดไปด้วยเช็ดผมให้นายหญิงของบ้านไปด้วย
อลิซ
ฉันไม่อ่อนแอขนาดนั้นสักหน่อย
อลิซ
มีน่าเธอคิดไปเองมากกว่า
มีน่า
ก็กว่านายหญิงจะหายมันนานนะคะ
มีน่า
เวลาพวกลูกน้องนายดุหนูก็ไม่มีคนช่วย
อลิซ
เธอก็อย่าดื้อ//จับมีน่า
อลิซ
เวลาไปเรียนที่อื่นจะทำแบบที่อยู่บ้านไม่ได้แล้วนะ
มีน่า
หนูสัญญาจะเป็นเด็กดี
เมื่อไฟในห้องดับลงร่างบางทั้งสองก็ตกลงไปในห้วงนิทรา ก่อนแสงตะวันยามเช้าจะส่องสว่าง
มีน่า
วันนี้พ่อครัวทำขนมปังเนยที่นายหญิงอยากกินด้วยนะคะ
จานอาหารวางเรียงแต่เจ้าของบ้านกลับไม่อยู่กินข้าว ทำให้โต๊ะอาหารใหญ่มีเพียงร่างบางที่นั่งทานอาหารคนเดียว
อลิซเดินเล่นในสวนก่อนจะนั่งพักที่โต๊ะชมวิวของสวนในบ้านไล่สายตาสำรวจในเเต่ละวัน
อลิซ
ทางนั้นออกจากคฤหาสน์ได้ไหม
มีน่า
เมื่อก่อนเคยมีทางออก
มีน่า
แต่ไม่มีคนใช้และตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหนด้วย
มีน่า
นายหญิงถามทำไหมหรอคะ
อลิซมองทางที่เชื่อมเข้าไปในป่า เธอก็อยากจะเข้าไปแต่เธอมีมีน่าตามไปด้วยตลอด จะแยกตัวออกไปก็ยาก
Comments