![เกิดใหม่ของนายพูดน้อย[Blue Lock]](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/cartoon-posters/3274884d0bb.webp)
เกิดใหม่ของนายพูดน้อย[Blue Lock]
8.
ไรจิ จินโกะ
อาวุธของฉันคือเทคนิคการยิงที่สวยงาม
ไรจิ จินโกะ
คติของฉันคือเซ็กซี่ฟุตบอล
ตปก.
1:ฉันถนัดเรื่องพุ่งเข้าหาจุดตายของคู่แข่ง
กากามารุ กิน
ของฉัน...ปะทะร่างกาย
โอคูอิโตะ เออิม่อน
ของฉันคือเล่นได้ทุกตำแหน่ง
อิงาราชิ กุริมุ
ฉันมีจิตใจที่ไม่ยอมแพ้
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
แรงยิงของเท้าซ้าย
บาจิระ เมงุมุ
เลี้ยงบอล...//ง่วง+ฟุบลงนอน
คุอง วาตารุ
เลี้ยงบอล...//จด
คุอง วาตารุ
ของจัดคือแรงกระโดด
คุอง วาตารุ
ต่อมาก็...อิซางิ
อิซางิ โยอิจิ
เอ่อ...คือะไรนะ...?
อิงาราชิ กุริมุ
ไม่ใช่การส่งลูกเหรอ
อิซางิ โยอิจิ
นั่นไม่ใช่อาวุธของศูนย์หน้านี่
ไรจิ จินโกะ
แค่บอกอาวุธไม่ได้ก็ใช่ไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละ
คุอง วาตารุ
รอนายคิดออกค่อยบอกแล้วกัน
จิงิริ เฮียวมะ
//นั่งกอดเข่า
คุโระ โมจิซึกิ
//-->เข้าห้องน้ำ
จิงิริ เฮียวมะ
ฉันไม่อยากบอก
อิงาราชิ กุริมุ
ตกลงกันแล้วนี่ว่าจะบอกอาวุธของแต่ละคนกัน
อิงาราชิ กุริมุ
ฉันรู้...แต่ฉันไม่อยากบอก
ไรจิ จินโกะ
อะไรกัน ทำตัวเหมือนควีนเอาแต่ใจ
คุอง วาตารุ
สุดท้าย...คุโระ
อิซางิ โยอิจิ
น่าจะไม่อยู่นะ
จิงิริ เฮียวมะ
(หายไปไหนกันนะ)
ไรจิ จินโกะ
เจ้านั้นโรคส่วนตัวสูงจะตายไป
คุอง วาตารุ
ไม่เป็นไร...ค่อยถามเขาทีหลัง
คุอง วาตารุ
แต่...ศูนย์หน้าจำเป็นต้องมีอาวุธที่แข็งแกร่ง
คุอง วาตารุ
และการใช้งานอาวุธเองก็เป็นเรื่องสำคัญ
คุโระ โมจิซึกิ
//เดิน+ไม่มองทาง
คุโระ โมจิซึกิ
ขอโทษครับ...//เงยหน้ามอง
นางิ เซย์ชิโร
อ่า...ไม่เป็นไร...//มอง(น่า(ลัก)รัก)
มิคาเงะ เรโอะ
นางิมีอะไรเหรอ//เดินมา
นางิ เซย์ชิโร
เปล่า...แค่เดินชนกัน//มองเรโอะ
คุโระ โมจิซึกิ
//หายตัวไปแล้ว
นางิ เซย์ชิโร
(เมื่อกี้ยังยืนอยู่ตรงนี้อยู่เลย)//มองหา
มิคาเงะ เรโอะ
นายเริ่มเป็นคนโกหกเมื่อไร
นางิ เซย์ชิโร
เปล่านะ...เมื่อกี้มีคนเดินมาชนจริงๆ...
นางิ เซย์ชิโร
ลักษณะผนชมพูตาสีเหลืองสูงประมาณเท่านี้//ทำท่าคนส่วนสูง166
มิคาเงะ เรโอะ
ช่างมันเถอะ...กลับห้องกันเถอะ
นางิ เซย์ชิโร
อืม...(หวังว่าจะได้เจอคนนั้นอีกนะ จะถามชื่อให้ได้)
คุโระ โมจิซึกิ
//นั่งมองเขาซ้อมบอล
อิซางิ โยอิจิ
ดึกมากแล้ว...//นั่งโรงอาหารคนเดียว
อิซางิ โยอิจิ
(มาบลูล็อกได้อาทิตย์หนึ่งแล้ว)
อิซางิ โยอิจิ
(บอกตามตรง เจอแต่เรื่องที่ทำให้ขาดความมั่นใจทั้งนั่นเลย)
อิซางิ โยอิจิ
//นั่งคิดเรื่องตัวเอง
อิซางิ โยอิจิ
ฉันกินนัตโตะจนเบื่อแล้ว
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
อิซางิ เหนื่อยหน่อยนะ
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
กับข้าวนายมีแค่นัตโตะเหรอ
อิซางิ โยอิจิ
ฮ่าๆ อยู่อันดับต่ำๆมันก็แบบนี้แหละ
อิซางิ โยอิจิ
นายยังไม่ได้กินข้าวเหรอ
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
ฉันเพิ่งกินไปเมื่อกี้น่ะ
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย
อิซางิ โยอิจิ
เรื่องอะไรเหรอ
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
ฉันไม่เคยได้ขอบใจนายเลย
อิซางิ โยอิจิ
ขอบใจเรื่องอะไร
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
ขอบคุณนายที่ส่งบอลมาให้ฉัน
อิซางิ โยอิจิ
หมายถึงการแข่งนัดที่แล้วตั้งใจมาขอบคุณฉันงั้นเหรอ
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
ใช่ ความเชื่อฉันคือใช้ชีวิตอย่างสง่าผ่าเผย
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
เท่านี้แหละ ราตรีสวัสด์
คุโระ โมจิซึกิ
อย่าพึ่งไปสิ//เดินมา+ถือถาดอาหารมาด้วย
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
//มอง(มาตอนไหน)
อิซางิ โยอิจิ
อ่ะ...คุโระไม่ได้กินข้าวเหรอ?
คุโระ โมจิซึกิ
ไม่ค่อยหิว...แต่ก็ต้องกิน...//นั่งข้างๆอิซางิ
คุโระ โมจิซึกิ
ไม่งั้นจิริงิรู้โดนบ่นแน่....
คุโระ โมจิซึกิ
ช่วยกินหน่อยได้มั้ย//ยื่นถาดให้
อิซางิ โยอิจิ
(อ่า...ของคุโระน่ากินจัง)//มอง+น้ำลายไหล
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
//กำลังจะเดินไป
คุโระ โมจิซึกิ
นายอย่าพึ่งไป...ช่วยฉันกินหน่อย
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
ฉันอิ่มแล้วนะ
คุโระ โมจิซึกิ
เอาน่า...ช่วยๆกัน ฉันกินคนเดียวคงไม่หมดหรอก
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
มีอิซางิช่วยกินไง
คุโระ โมจิซึกิ
ก็ยังเหลืออยู่ดี
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
เฮ้ย...//ยอมใจนั่ง+ไม่อยากเถียงกับคุโระ
อิซางิ โยอิจิ
ไม่ได้กินเนื้อนานเลย
คุโระ โมจิซึกิ
//ตักเนื้อแบ่งให้อิซางิ
อิซางิ โยอิจิ
ขอบคุณนะคุโระ เกรงใจมาก
คุโระ โมจิซึกิ
//กินชิ้นเดียว+ยื่นจานเนื้อให้คุนิงามิ
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
กินชิ้นเดียวจะอิ่มเหรอ
คุโระ โมจิซึกิ
ก็มันไม่ค่อยหิว....
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
งั้นฉันบอกจิริงิ
คุโระ โมจิซึกิ
อย่า...ยอมก็ได้...
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
//จิ้มเนื้อสองชิ้น
คุโระ โมจิซึกิ
ชิ้นเดียวก็ได้....
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
//ยัดใส่ปาก
คุโระ โมจิซึกิ
อึก...T×T//เคี้ยวแก้มตุ่ย
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
//กินของคุโระ
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
อร่อยมาก!
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
อิฅางิ รีบกินเร็ว
อิซางิ โยอิจิ
โอ้ อร่อยสุดๆ
คุโระ โมจิซึกิ
ใช่ไหมล่ะ//ยิ้ม
อิซางิ โยอิจิ
คุโระ ขอบใจนะที่ได้กินของแบบนี้สักครั้ง
อิซางิ โยอิจิ
ฉันรู้สึกร่าเริงขึ้นมาเลย
อิซางิ โยอิจิ
จริงๆคุโระเองก็เป็นคนดีอยู่นะ//ยิ้มให้
คุโระ โมจิซึกิ
อืม...งั้นเหรอ อร่อยก็กินเยอะๆ...
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
//ตักป้อนคุโระให้
คุโระ โมจิซึกิ
//กิน+กลัวโดนยัดอีก
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
รีบกิน กินเสร็จก็รีบไปนอน
คุโระ โมจิซึกิ
อืม....//หน้าฟุบลงกับโต้ะ
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
การแข่งขันต่อไป
คุนิงามิ เร็นสุเกะ
จะต้องชนะให้ได้//ยื่นหมัดให้
อิซางิ โยอิจิ
อืม!//ชนหมัด
คุโระ โมจิซึกิ
//หลับคาโต้ะ
Comments
{Kaito-kun}
ทำไมเหมือนพ่อมาคุมลูกตอนแม่ไม่อยู่???
2024-10-27
3
🥀 I-LY🥀
ผิดบทรึป่าว?
2024-05-06
1