ตอนที่ 1
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ฮึบ! //ฝึกกระบี่
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ย่ะ!
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
... //เหลือบตามอง
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
//นิ่ง+มองไปรอบๆตัว
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ใครน่ะ? //กำกระบี่แน่น
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ข้าถามว่าใคร!? //กวาดสายตาไปรอบๆ
ปลายกระบี่ของซิ่วอิงจ่อไปที่ใบหน้าของชายปริศนา
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
โว่วๆ ระวังหน่อยซิ่วอิง //ถอยห่าง
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
อ๋าา //เก็บกระบี่
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
นึกว่าใคร
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ที่แท้ก็เจ้านี่เองซีห่าว //ยิ้ม
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
//ยิ้มตอบ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
นึกว่าจะเอาจริงซะแล้ว 555 //ยิ้มขำ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
หึ //ยิ้มมุมปาก
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ข้าจะทำสิ่งนั้นได้อย่างไร
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ก็ในเมื่อคนในพุ่มไม้นั่นคือเจ้า
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ถ้าเกิดว่าไม่ใช่ข้าล่ะ?
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เจ้าคงใช้กระบี่นั่นแทงข้าไปนานแล้วสิซิ่วอิง
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ไม่หรอกหน่า
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
เจ้านี่คิดมากจังนะ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
แล้ว...มาทำอะไรที่นี่?
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ข้ามาหาเจ้า
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ด้วยเหตุใดจึงมาหาข้าถึงที่ //เดินตรงไปที่ศาลา
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ไม่มีเหตุ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ข้าแค่อยากมาหาน่ะ เห็นว่าเจ้าไม่อยู่ที่จวนซิ่วอิง
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ปกติของเจ้านะ ไม่เคยเหนื่อยแรงตัวเองมาหาข้าถึงขนาดนี้
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
แต่วันนี้เจ้ากลับได้มาหาข้า
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
มันแปลกหรอ? //เดินตาม
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
อืม น่าแปลกใจสำหรับข้า
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
นั่งก่อนสิ //นั่งลง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ขอบใจ //นั่ง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เอาจริงๆ ปกติของเจ้าเหมือนกันนะ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ที่ไม่เคยจะมาซ้อมกระบี่ให้เหนื่อยแรง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
แต่นี่มันผิดไป //ขมวดคิ้ว
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
วันนี้ข้าเบื่อ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ไม่มีอะไรทำน่ะ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เหงื่อเต็มหน้าและลำคอเจ้าไปหมด
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ซ้อมตั้งแต่เวลาใดล่ะ?
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
คงจะนานพอสมควร
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ก็นาน
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ตั้งแต่ยามซื่อ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
นานใช้ได้
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
นี่ก็ใกล้เวลาพักแล้วสิ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เจ้าอยากไปไหนหรือไม่?
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ไม่ //เทน้ำชา
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ข้าอยากอยู่เฉยๆเสียมากกว่า //ยื่นแก้วน้ำชาให้ซีห่าว
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
งั้นหรือ //รับ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
อืม //จิบชา
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
นี่เจ้าไม่หิวหรือ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ไม่เท่าไหร่
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ข้อคิดว่าข้าสามารถอยู่ได้โดยที่ไม่ต้องกินข้าวยามพักน่ะ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เจ้าแปลกไปนะซิ่วอิง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
นี่อย่าบอกนะว่าเจ้าคิดเรื่องนั้นอีกแล้ว? //วางแก้วน้ำชา+จ้อง
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
?? //ขมวดคิ้ว
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ข้าว่าแล้ว!
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ต้องใช่แน่ๆ!
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ซีห่าว! เสียงดังทำไมเล่า!?
ผู้คนภายในสถานฝึกหันมามองทั้งสองด้วยความสงสัย
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
อ-เอ่อ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ข้าไม่รู้สิ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
แต่ว่ามันใช่เรื่องนั้นหรือเปล่า?
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
//นิ่งเงียบ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
นั่นไง!
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ว่าแล้วเชียวว่าต้องเรื่องนี้!
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
เจ้ารู้..? //หน้าตางง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
แน่นอนสิ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เจ้าเป็นคนเล่าให้ข้าฟังเลยนะ //ยิ้ม
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
เรื่องอะไรที่ข้าเล่าให้เจ้าฟัง? //มอง+จิบชา
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เรื่องแม่นางเมื่อวันก่อนไง!
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
พรวด!! //น้ำชาพุ่ง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ซิ่วอิง! //ตกใจ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เป็นอย่างไรมั้ยนั่น //เป็นห่วง
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ไม่ๆ ข้าไม่เป็นไร
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
//เช็ดปาก
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ข้าหมายถึงเรื่องอสูรนั่นต่างหาก
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เจ้าเก็บมาคิดทำไม?
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ก็อสูรตัวนั้นมันแตกต่างจากอสูรตัวอื่นน่ะสิ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เจ้ากำลังหมายถึง...
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
อสูรที่ท่านผู้นำมอบหมายน่ะหรือ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เอิ่มม แล้วยังไงล่ะ?
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
เจ้าจำไม่ได้แล้วหรือ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ว่าเราทั้งคู่ไม่ได้จัดการมันน่ะ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
//จริงจัง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
มันหนีหายไป //กำหมัดแน่น
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เหอะ! นึกแล้วเจ็บใจชะมัด
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
แล้วนี่เจ้าเก็บมาคิดทำไม //ขมวดคิ้ว
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ข้ารู้สึกว่าอสูรตนนั้นไม่เหมือนอสูรตนก่อนๆ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ที่ข้ากับเจ้าเคยจัดการกันน่ะ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
อย่างไรหรือ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
มันก็ดูไม่ได้มีท่าทีแปลกไปจากอสูรนี่นา
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ไม่ใช่แบบนั้น
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ข้าหมายถึงมันค่อนข้างคล้ายกับมนุษย์ซะมากกว่า
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ห๊าาา?? //เกาหัวงง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
โอ้ะ ได้เวลาแล้ว
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ยามอู่แล้วหรือ...
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ถูกต้อง //ยิ้มกว้าง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เสียงระฆังดังแล้วซิ่วอิง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ข้าว่าเราไปกันเถอะ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ข้าบอกแล้วไงว่าข้าไม่หิว
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เถอะหน่า
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ไปเป็นเพื่อนข้า
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เร็ว! //ดึงแขนซิ่วอิง
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ห๊า จะไปไหน?
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ไปตลาดไงเล่า ถามแปลก
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
รีบลุกเร็วเข้า เกิดขนมที่ข้าอยากกินมันหมดแล้วนี่ก็ความผิดเจ้า
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
เห้ออ //โดนลาก
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
แต่ข้ากำลังเล่าเรื่องสำคัญให้เจ้าฟังนะ!
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
หน่าาา ค่อยเล่า
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
คืนนี้ข้ามีเวลาเยอะเลย
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ไว้เล่าให้ข้าฟังทีหลังนะ //ยิ้ม
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ข้าล่ะเหนื่อยจริงๆ
？？？
เลือกได้ตามใจเลยนะเพคะคุณชายและแม่นางทั้งหลาย
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
มันคืออะไรหรือ น่ากินมากๆ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ชิ้นละเท่าไหร่แม่นาง?
？？？
ชิ้นละหนึ่งตำลึงเพคะคุณชาย
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
หน้าตาช่างไม่เหมือนขนมตามท้องตลาด
？？？
ขนมที่มีรูปร่างหน้าตาแบบนี้มาจากวงศ์ตระกูลของข้าเองเพคะ
？？？
วงศ์ตระกูลของข้าคิดค้นขึ้นและนำมาขายตั้งแต่ข้ายังไม่ทันได้ลืมตามองโลก
？？？
สูตรขนมมันนานมากกว่าชั่วอายุคนแล้ว
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
แบบนี้เองสินะ
？？？
ถึงแม้ว่ามันจะมีหน้าเดียว แต่ก็มีหลายไส้นะเพคะ //ยิ้ม
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
แล้วเจ้าจะซื้อกี่ชิ้นล่ะซีห่าว
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
หน้าตาน่าอร่อยแบบนี้
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ก็ต้องมากกว่าหนึ่งชิ้นอยู่แล้ว //ยิ้มตาหยี
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
งั้นข้าเอาสี่ชิ้นแล้วกันแม่นาง
？？？
ทั้งหมดสี่ตำลึงเพคะคุณชาย
？？？
ขอบใจมากนะเพคะที่อุดหนุนข้า
？？？
ไว้ครั้งหน้ามาอุดหนุนข้าใหม่นะเพคะคุณชาย //ยิ้ม
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ข้าจะมาอุดหนุนเรื่อยๆ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ว่าแต่
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ข้ากับเจ้าสามารถกลับวังได้ตอนนี้เลยหรือไม่
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
แต่ข้ายังไม่ทันได้เที่ยวเลยนะซิ่วอิง
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
มัวเที่ยวอะไรอยู่อีก
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าข้ากับเจ้าต้องไปหาท่านผู้นำ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เจ้ารู้ได้อย่างไร? //หยิบขนมเข้าปาก
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ซิงอีบอกข้า
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
อ้าไอ้เอ็นอู้เอื่อง(ข้าไม่เห็นรู้เรื่อง) //เคี้ยวขนม
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
//ถอนหายใจ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ไอ้เอ็นอีไอออกอ้า(ไม่เห็นมีใครบอกข้า) //กัดขนม
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ไม่มีใครบอกเจ้า
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
หรือเจ้าไม่ทันฟังกันแน่ //จ้อง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
... //สตั้น+หยุดเคี้ยว
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
//นึกคิด+เคี้ยวขนม
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ว่าไง?
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
บอกมาซะดีๆ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
หากว่าเจ้าจะบอกข้าว่าเมื่อวานซืนเจ้าไม่ได้มาที่ลานประชุม
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
มันก็คงจะเป็นไปไม่ได้นะ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
เพราะว่าอาหารที่นั่นเยอะแยะเต็มไปหมด แถมยังมีของที่เจ้าชอบ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ทีนี้จะบอกข้าได้หรือยัง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ข้ายอมรับก็ได้ว่าข้าไม่ได้ฟัง
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ข้ามัวแต่กินอาหารที่อยู่บนโต๊ะตรงหน้าข้านี่แหละ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
//หยิบขนมอีกชิ้น+กิน
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
...
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
เจ้าไม่ใส่ใจ?
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ใครบอกว่าข้าไม่ใส่ใจ //หันควับ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ข้าใส่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นอย่างดีเลยนะจะบอกให้
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
เช่นนั้นเชียวหรือ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
เจ้ากำลังจะบอกข้าว่า-
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ไหนๆข้าก็รู้แล้วว่าเจ้ากับข้าต้องไปพบผู้นำ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ยังไงซะก็อย่าถือโทษโกรธข้าเลยก็แล้วกัน
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
แต่ข้าก็อยากจะให้มีการประชุมอีกครั้งนะ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
เพราะอะไร?
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ก็เพราะว่ามันมีแต่ของอร่อยไงเล่า
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
เจ้านี่ช่างไม่รู้อะไรเสียจริง
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
เจ้าก็ห่วงแต่เรื่องอาหารเรื่องกินนั่นแหละ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ใครจะเป็นห่วงแต่เรื่องงานแบบเจ้า
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
... //นิ่งเงียบ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
ข้าไม่รู้จักหาคำไหนมาเถียงกับเจ้าแล้วล่ะ
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
นั่นเจ้าจะไปไหน
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
รอข้าก่อน
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
รีบกินขนมให้หมดซะ
ซิ่วอิง (นายเอก)+(นักล่าอสูร)
แล้วรีบเดินตามข้ามาได้แล้ว
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
ข้ากำลังรีบให้เจ้าอยู่
ซีห่าว (นักล่าอสูร)
รอเดี๋ยวนะซิ่วอิง
Comments