มาเฟีย เรื่องคืนนั้น(บทสรุปของสองเรา)

................................................

พอ. แนบกายกอด นอ. จูบปากกันดูดดื่ม,ไม่สนใจรอบข้างหรือคนข้างนอกจะคาบข่าวไปบอกใคร....

ราฟาเอล(นายเอก)

อ้า~~เพอร์....//(สมองโล่ง)กดหัวพอ.,ขาสั่น,ร้องคราง

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

ดูดเม้มรอบคอ,กัดทำรอย,เอามือลูบไล้🍼นอ.ผ่านเสื้อบี้~

ราฟาเอล(นายเอก)

อ๊ะ~~อ้าห์~ เพอร์...//ตัวสั่น,เอามือลูบไล้ต้นคอ พอ.(ถอดเสื้อพอ.ออก)

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

เรียกกูอีกสิ...ราฟ..//ล้วงเข้ากางเกงนอ.จับ..รูดชัก(ถกเสื้ออีกคนดูด🍼,เลีย,กัดดึง)

ราฟาเอล(นายเอก)

ไม่!!..อ้าห์~~เพอร์...ก.กกู..จะเสร็จ!!?(กระตุกตัวสั่น)💦//นอนบิด(หอบ)

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

ยิ้มม//มันยังไม่จบราฟ....พึ่งเริ่มเอง(ถอดกางเกงตัวเอง)//หยิบเจลข้างเตียง

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

บีบเจลใส่มือ,ลูบช่องทางหลัก,งอนิ้วค่อยๆกดสอดใส่//มืออีกข้างจับขานอ.พาดไหล่กัดต้นขาเลีย

ราฟาเอล(นายเอก)

ฮรึก!!...อ้า~~เพอร์..เจ็บ!!...//มือจิกผ้าห่มแน่นเกร็งตัว//น้ำตาคลอ

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

(ยังบวมเพราะไอ้เหี้ยนั้นอยู่เลย)//กดนิ้วลงช้าๆ,ค่อยๆควานนิ้วข้างใน,ซอยนิ้วเบาๆวนๆ

ราฟาเอล(นายเอก)

อย่า!!!~~ อ้า~.... อรึก!!..//จิกแขนอีกคน,ร้องคราง,สะดุ้ง//น้ำตาคลอ

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

เจอแล้ว!!..//ยิ้ม(ดูดหัว🍼. ขบเม้ม,กัดเบา)

พอ. ช้อนก้นนอ....จับ(Andoon)ใหญ่ค่อยๆสอดใส่ช่องทางที่แดงระเรื่อและบวมของนอ. // นอ.มอง!!ตกใจ พยายามจะดันตัวหนี....

ราฟาเอล(นายเอก)

ไม่!!!(พลักอีกคน,ดิ้น)มันเข้าไม่ได้หรอก มึงจะบ้าเหรอ!!...//มอง***พอ. ไม่ล่ะสายตา(หน้าแดง)

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

แต่เหมือนมึงอยากนะ//ยิ้ม,จับ***วนถูช่องทางนอ. กัดขาอ่อน,เลียขา

ราฟาเอล(นายเอก)

ฮาห์~~ มันน่ากลัว..!!//เม้มปาก,มองจ้องเอามือปิดตาตัวเอง

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

อดทนนะ//ยิ้ม,จับนอ.นอนคว่ำ.บีบเจล**.. จับ..เข้าช้าๆ (ค่อยๆสอดเข้า)

ราฟาเอล(นายเอก)

อรึ่ก!!!(เกร็งสะโพก,จิกผ้า)อ้าห์~~ อ๊ะๆ...//เกร็งตัวบีบรัด((ไอ้บ้า!!..แกนี้มัน)แก้มแดง,หูแดง)

ราฟาเอล(นายเอก)

ฮรึก!!!!.... เพอร์~~อาห์....//กำผ้าแน่นกัดเม้มปากตัวเอง(ไอ่บ้าเอ้ยย!!..ทำไมมันเจ็บแต่รู้สึกแปลกๆมันแน่นๆ)

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

ก้มลงเลีย(อาห์~~เสียว..ชิบหาย อยากกระแทกให้มิดทีเดียว)

พอ.หมดความอดทน ดันสะโพกกดเข้าแบบไม่สนนอ. ทำให้นอ.ตกใจทีแรก หลังรู้สึกเสียวซ่าน และด้วยกามอารมณ์ที่มีให้พอ. เลยปล่อยตัวปล่อยใจไปกับร่างกาย ให้พอ.เล้าโลม จนทั้งคู่สมองขาวโพลนไปหมด....

พระเอก นายเอก ไม่สนใจรอบข้าง แนบชิดกายกัน สร้างสัมพันธ์และสัมผัสที่ทำให้อบอุ่นกันและกัน พระเอกแอบรักนานเอก ส่วนนานเอกก็มีความรู้สึกแบบนั้นลึกๆเช่นกัน ทั้งคู่พยายามส่านรอยต่อความรู้สึก...ด้วยร่างกายของเขาทั้งสองคน.....

. . . . . . .....เพี๊ยะ!!!! เพี๊ยะ!!!...

หยางเฟย(นักธุรกิจ??)

ไหนบอกกู มึงทำแบบนี้ได้ยังไง!!!//ตบหน้าอีกคน

หลงเฟย (มาเฟียจีน||นร.)

......ขอโทษครับ//เลียเลือดที่มุมปาก

หลงเฟย (มาเฟียจีน||นร.)

ผมนึกว่ามันง่ายเหมือนคนก่อนๆ//ก้มหน้า

หยางเฟย(นักธุรกิจ??)

หรึ้ย!!! มันน่ามั้ยมึงนะ ชิบหายกันหมด//แตะขาเก้าอี้,หงุดหงิด

หยางเฟย(นักธุรกิจ??)

แหกตาดู!!..โยนรูปให้อีกคน(รูปงานศพบยอน)

หยางเฟย(นักธุรกิจ??)

มึงทำคนตาย 1 คน....แถมบ้านมึงยังไฟไหม้อีก...

หยางเฟย(นักธุรกิจ??)

กูถามหน่อยเถอะ...ไอ้คนที่มึงหิ้วมาได้คุ้มเสียจริงๆหรอ...หาา!!!!

หยางเฟย(นักธุรกิจ??)

มองนิ่ง...

หลงเฟย (มาเฟียจีน||นร.)

ขอโทษครับเฮีย....

หยางเฟย(นักธุรกิจ??)

เห้อ.... 地狱男孩 (เด็กนรก)

หลงเฟย (มาเฟียจีน||นร.)

นิ่งเงียบ,นั่งกัดฟัน

เว่ยอัน

ขอโทษครับนาย//มองหน้าหยางเฟย

หยางเฟย(นักธุรกิจ??)

อะไร!!!!..

เว่ยอัน

นายท่านให้กลับบ้านหลักครับ,ส่วนนายน้อย....

เว่ยอัน

นายท่านให้ไปปารีสครับ//ยื่นพาสปอร์ตให้หลงเฟย

หลงเฟย (มาเฟียจีน||นร.)

......//กัดฟัน ดึงเล่มพาสปอร์ตมา

หยางเฟย(นักธุรกิจ??)

เฮอะ!!!...กูต้องมาแก้ปัญหาสนตรีนพวกนี้แทนมึง... โคตรดี

หยางเฟย(นักธุรกิจ??)

หึ!!..//หยิบเสื้อโค้ท เดินออก

หลงเฟย (มาเฟียจีน||นร.)

....แม้งเอ้ยย!!!// ชกพื้น โมโห

เว่ยอัน

......ผมจะช่วยเก็บของครับ

หลงเฟย (มาเฟียจีน||นร.)

(สักวัน...กูต้องหามึงเจอสักวัน)//กัดฟันแน่น

. . . . . . . . . .

อดัม (ป๊าพระเอก)

นั่งมองของ//ยิ้ม

อดัม (ป๊าพระเอก)

มันเอาเงินไปแลกทองมาเหรอว่ะ//นั่งจิบเหล้า

ฟิล บอสสาขาคาซาน(รัสเซีย)

ใช่ครับ//เดินเช็คของ

ฟิล บอสสาขาคาซาน(รัสเซีย)

ของน่าจะเกินยอดด้วยครับ

อดัม (ป๊าพระเอก)

หึ!! สงสัยของมันจะดี..

ลูกน้อง

......แย่แล้วครับบอส!!!//วิ่งพลวดพลาดเข้ามา

ฟิล บอสสาขาคาซาน(รัสเซีย)

เป็นเหี้ยอะไร!!!..//มองนิ่ง

ลูกน้อง

คืออ..//เลิกลั่กๆ,ปาดเหงื่อ

ลูกน้อง

นายน้อยหนีออกจากคฤหาสน์คุณหลงเฟยครับ//ก้มหน้า

อดัม (ป๊าพระเอก)

กูไม่ได้บอกให้เพอร์ไปนิ//มอง

ลูกน้อง

ตบปากตัวเอง//ขอโทษครับ ผมหมายถึงคุณราฟาเอลครับ...

ฟิล บอสสาขาคาซาน(รัสเซีย)

หาาาา!!????

อดัม (ป๊าพระเอก)

!!!???? ..

ลูกน้อง

คือออ..ไม่ได้แค่หนีนะครับ...เขายังเผาคฤหาสน์คุณหลงเฟยบางส่วนด้วย...

อดัม (ป๊าพระเอก)

เย**แ**...เห**จริงๆ...

ฟิล บอสสาขาคาซาน(รัสเซีย)

ทำไงดีครับนาย

อดัม (ป๊าพระเอก)

ของ!!??

อดัม (ป๊าพระเอก)

เอาของทั้งหมดไปเก็บในคลัง...

อดัม (ป๊าพระเอก)

ไปเก็บที่ญี่ปุ่น!!?..

อดัม (ป๊าพระเอก)

ไปเก็บของทั้งหมดที่ญี่ปุ่นให้หมด

ฟิล บอสสาขาคาซาน(รัสเซีย)

รีบไปจัดการสิ!!..//มองลูกน้อง

ลูกน้อง

ครับบอส!!..//วิ่งออกข้างนอก,เสียงดังเอะอะ

ฟิล บอสสาขาคาซาน(รัสเซีย)

.....แล้วผมต้องทำยังไงกับที่นี่ครับ

อดัม (ป๊าพระเอก)

(อธิบาย)~~~........

. . . . .

คอนโด

เสียงครางดังรอดออกจากห้องน้ำ,ทั้งสองคนไม่ห่างจากกันแม้แต่นาทีเดียว พอ.กอดรัดนอ.ด้วยความโหยหา นึกว่าในทุกๆวันที่อยู่ด้วยกันเหมือนความฝัน....

.......เสียงร้องนอ.ครางจนแม่บ้านที่เอาอาหารมาส่งรู้สึกเขิลอายแทน....

แม่บ้าน

.....//จัดโต๊ะอาหาร//ขอโทษค่ะ จัดโต๊ะแล้วนะคะ

แม่บ้าน

((คนหนุ่มนี้แรงเยอะกันจัง//แอบเขิน,รีบเดินออก))

ราฟาเอล(นายเอก)

อร้าา~~..!!!หยุด!!//ทุบแขนอีกคน

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

อรื้นห์~~ อะไร..หือออ//กระแทกดุ้นเข้ามิดลำ,ยิ้มม

ราฟาเอล(นายเอก)

อ้าาา~~ อ๊ะ~~เพอร์..กูบอก..กก..ให้หยุด!!..//ก้มหน้าซบไหล่,กัดพอ.((อาาา~~แม้งงเอ้ยย..เสียว!!!))

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

อะ!!อา~~//กระแทกเอวถี่,จับนอ.ช้อนขาอุ้มให้หลังพิงชิดกำแพง,รัวเอวกระแทก,ไซร์ซอกคอเลีย,ดูดคอ,กัดซ้ำๆวนๆ

ราฟาเอล(นายเอก)

อ๊ะๆอร้า~~...มะ..ไม่..รออ..ก่อน..อ๊ะๆ..//จิกหลังพอ.เกร็งกระตุก💦((อ้าาา...เสียว!!))

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

ฮาห์~💦//กดเอวแช่,จูบปากนอ.แลกลิ้นดูดลิ้น

ราฟาเอล(นายเอก)

อืมมม~~//จูบตอบแลกลิ้นดูดเลีย//ละปากออก

ราฟาเอล(นายเอก)

กูเหนื่อยแล้วนะ//ตบหน้าอีกคนเบาๆ

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

ขำ//ปล่อยอีกคนลง,จับประคองให้ยืน

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

ล้างตัวกัน//จับอีกคนมาอาบน้ำ

ราฟาเอล(นายเอก)

อาบเองได้เว้ย!!//ดันพอ.หลบ

ทั้งสองล้างตัวกันอยู่สักพัก พระเอกก็พานายเอกออกจากห้องน้ำ,จูงมือตลอดเวลา นอ.มองมือพอ.ที่กุมมือเขาตลอด ทำให้รู้สึกว่าพอ.คงกลัวเขาหายไปอีกแน่ๆ...

ทั้งสองแต่งตัวเสร็จก็พากันนั่งกินข้าวด้วยกันหยอกเย้าบนโต๊ะอาหาร,ตักอาหารให้กันและกัน พูดคุยกันเรื่องอื่นๆทั้งสองอยู่กันแบบนั้นเหมือนกับว่าโลกนี้มีแค่เขาสองคน....

........เสียงข้างนอกดังเอะอะ..........

ราฟาเอล(นายเอก)

....!???

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

เห้ยย!!!..เป็นเหี้ยไรกัน!!!

ซาท(ลูกน้องราฟาเอล)

....ขอโทษครับ//เปิดประตูเข้ามา

ราฟาเอล(นายเอก)

....อ่าาา//วางมีดและส้อมลง,เช็ดปาก

ราฟาเอล(นายเอก)

มึงยังมีชีวิตอยู่???..//มองนิ่ง

ซาท(ลูกน้องราฟาเอล)

ขอโทษครับ//คุกเข่า

ซาท(ลูกน้องราฟาเอล)

ผมไปทำงานให้นายมาไงครับ!!

ราฟาเอล(นายเอก)

ได้คำตอบรึยัง//มอง

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

.....เรื่องอะไรว่ะ//มอง??

ซาท(ลูกน้องราฟาเอล)

ผมเอาตัวมันมาแล้วครับ!!...อยู่ห้องเก็บของฝั่งห้องครัวครับ

ราฟาเอล(นายเอก)

รีบเดินออกไป...

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

รีบเดินตาม

ทั้ง 3 คนมาถึงห้องเก็บของ,ลูกน้องพอ.ก็มายืนออกันหน้าประตูพร้อมกับพอ. ถึงกับตกใจที่เจอซอมินเพื่อนสนิทของบยอน....

ซอมิน (เพื่อนบยอน)

ฮรึกกก!!..//ร้องไห้

ซอมิน (เพื่อนบยอน)

ชะ..ช่วยย!!...ผะะ..อ๊ะๆ...อย่า!!...

นอ.ชกซอมินแบบไม่นึกคิดว่าเขาจะได้เว้นช่วงหายใจมั้ย,นอ.กระหนำหมัดแบบหนักหน่วงเหมือนกับความรู้สึกของเขาตอนนี้....

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

พอออ!!??...//จับแขนนอ.ไขว้ไว้ด้านหลัง

ราฟาเอล(นายเอก)

ดิ้น//ไม่!!!...ปล่อยกู...กูจะฆ่าาามันนน!!!...

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

เรื่องเหี้ยอะไรกัน//มองนอ.มองอีกคนที่หน้าอาบเลือด

ซอมิน (เพื่อนบยอน)

อร้ากก!!!...//อั้ก!!,แค่กๆ

ราฟาเอล(นายเอก)

ยืนนิ่ง,ตัวสั่น,กัดฟัน

ราฟาเอล(นายเอก)

มันหลอกบยอน!!.....

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

...หาาาา!!//???

ราฟาเอล(นายเอก)

((อธิบายเหตุการณ์ที่ให้ซาทไปสืบมา))

ราฟาเอล(นายเอก)

มึงพยายามช่วยกูจริงๆเหรอ.... มันคือคำถามที่อยากถามมึงก่อนหน้านี้ แต่ที่ไม่ถามเพราะกูยังไม่ได้คำตอบ ตอนนี้กูได้แล้ว....

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

นิ่งเงียบ

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

คืออ...//กุมขมับ..อึ้งจนพูดไม่ออก

...........(เหตุการณ์วันนั้น)............ วันที่บยอนบอกเลิกราฟาเอล ทำให้ราฟาเอลเสียใจมาก...เลยให้ซาทเริ่มสืบหาสาเหตุแท้จริงและทำให้รู้ว่า...คืนวันที่ขนของออกจากคอนโดนอ.บยอนถูกซอมินพาไปยังเครื่องบินส่วนตัว...ซึ่งตอนนั้นหลังจากซาทไปส่งนอ.กับเพอร์ที่บ้านหลงเฟยนอ.ก็ส่งข้อความหาซาท เขาก็รีบดิ่งไปจะช่วยบยอน...... แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ทันแล้ว เพราะว่าทุกอย่างเตรียมการรวดเร็วจนแปลกไปหมด.... ซาทพยายามติดต่อนอ.หลายรอบแต่ไม่คิดว่านอ.จะถูกจับขังและมือถือถูกเก็บซ้อน....ซาทพยายามไม่เงียบหายเลยเดินหน้าสืบหาความจริงจนเจอว่า..คนที่ดำเนินการสั่งทั้งหมดคืออดัม...จ้างซอมินและส่งต่อให้หลงเฟย...หลงเฟยแค่สั่งลูกน้องข่มขืนแต่คนที่ออกความคิดเห็นให้สร้างสถานการณ์ให้บยอนถูกรถชนตายก็คืออดัม....

ราฟาเอล(นายเอก)

.........

ราฟาเอล(นายเอก)

หยิบสลับมือมาใส่//ชกซอมิน,น้ำตาคลอ

ซอมิน (เพื่อนบยอน)

ฮึ้ก!!!,อรั้ก...//พยายามดิ้นรน,สลบ,เลือดเต็มหน้า,ตาบวมเลือด

ราฟาเอล(นายเอก)

ฟู่วว!!~....พ่นควัน,ถอนหายใจ

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

ยืนเงียบ,จับมือนอ.แน่น

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

กูขอโทษ กูไม่รู้ว่าเรื่องพวกนี้ป๊าเป็นคนวางแผน กูขอโทษ....//เสียงสั่นเครือ

ราฟาเอล(นายเอก)

อย่าโทษตัวเอง กูรู้ //เสียงนิ่งเบา

ราฟาเอล(นายเอก)

........//ดีดนิ้ว

ซาท(ลูกน้องราฟาเอล)

ครับนาย!!

ราฟาเอล(นายเอก)

จัดการส่งมันไปรพ.จ่ายค่ารักษาปิดจบไป

ราฟาเอล(นายเอก)

อ๋อ.... ฝากหักขามันหน่อย ยัดเงินให้หมอไม่ต้องรักษาขามัน....

ราฟาเอล(นายเอก)

......เดินออกข้างนอก

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

มอง

.....ราฟาเอลนิ่งเงียบอยู่นอกระเบียง คิดถึงเรื่องราวต่างๆ...แต่ไม่สามารถลบภาพคนที่ตัวเองเคยรักออกไปได้...จึงได้ตัดสินใจบางเรื่องแบบไม่คาดคิด....

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

มอง

ราฟาเอล(นายเอก)

หั่นมองพอ.ยิ้มบาง

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

โอบกอดนอ.

ราฟาเอล(นายเอก)

ร้องไห้,กอดแน่นซบอก

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

ช้อนตัวนอ.อุ้ม.หอมแก้ม,จูบปากเบาๆ

ราฟาเอล(นายเอก)

น้ำตาไหล,จูบตอบพอ.แลกลิ้น

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

อืออ~~/ดูดดุ้นลิ้นนอ.เดินไปห้องนอน

ราฟาเอล(นายเอก)

อืมม~~//บดปาก,ดูดรับลิ้นพอ.,ลูบผม.กอดคอ

ทั้งสองไม่พูดคุยกัน นัวเนียกันบนเตียง และกอดสัมผัสกัน แต่ความรู้สึกของราฟาเอลลึกๆนั้น เพอร์ร่าเมียรับรู้ เพราะเขาสัมผัสได้ว่า มันไม่มีความสุขเหมือนวันที่ผ่านๆมา...

.........เข้ามืดที่เงียบสงบ ทั้งสองนอนกอดกันแน่น แต่นายเอกนั้น ไม่ได้หลับสนิท เขาลืมตามองพระเอกด้วยความห่วงใย ลูบหน้าพระเอกเบาๆ เหมือนจดจำใบหน้าของเขาไว้ในหัว...ก่อนจะถึงช่วงเวลาที่ขาดหายไป....ภาวนาให้เขามีเรื่องราวที่ดี...ภาวนาให้เขามีช่วงเวลาที่สุขสมหวัง...ภาวนาให้เขาใจดีกับคนอื่นเหมือนที่ใจดีกับคนบ้าง....ได้แต่ภาวนา....ให้เวลาของวันนี้หยุดลง....

ราฟาเอล(นายเอก)

ลืมตา//มองพอ.ลูบแก้มเบาๆ

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

💤

ราฟาเอล(นายเอก)

ดันแขนอีกคนออกเบาๆ

ราฟาเอล(นายเอก)

จูบหน้าผากพอ.(ลาก่อน)

.............05:28 AM...............

บรรยากาศท้องฟ้าอึมครึม...มีเฆมฝนเลื่อนลอยพัดฝนลงโปรยปราย...เสียงครื้นซัดโขดหินกระทบ...ทุกอย่างเริ่มนิ่งสงบ.... ...นายเอกยืนนิ่งอยู่บนโขดหิน ได้แต่คิดถึงช่วงเวลาและความทรงจำของเขากับบยอน มันไม่สามารถลบออกได้...โทษตัวเองต่างๆนาๆ และความรู้สึกผิดที่ทิ้งคนรักถึง 2 คน... ราฟาเอลรักเพอร์ราเมียแต่หากว่าเขาไม่ได้เกิดในตระกูลมาเฟีย...เกิดมาเป็นคนแปลกหน้า...เขาจะเจอเรื่องราวเช่นนี้มั้ย......

ราฟาเอล(นายเอก)

......น้ำตาไหล//หลับตา

....ความทรงจำต่างๆได้ไหลเข้าสู่ห้วงเวลาของราฟาเอล....ช่วงเวลาตอนเด็ก วัยรุ่น เรียนจบ มีแฟนคนแรก มีบยอนเข้ามาในชีวิต... ทุกช่วงเวลาที่เขาผ่าน กับเจอเพอร์ราเมียอยู่ในนั้นทุกเรื่องราว...เขาไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเพอร์ราเมียรักเขา....

ราฟาเอล(นายเอก)

มือกุมหน้าอก/ยิ้มบาง/น้ำตาไหล

ราฟาเอล(นายเอก)

ทิ้งตัวดิ่งลงทะเล/หลับตา

ราฟาเอล(นายเอก)

ลาก่อนตัวกู....(ลาก่อนเพอร์...??!!...)

. . . . .

........3 เดือนต่อมา.......

อดัม (ป๊าพระเอก)

ไอ้เพอร์มันออกจากห้องบ้างรึยัง

ฟิล บอสสาขาคาซาน(รัสเซีย)

ยังครับ...ผมแจ้งฝากแม่บ้านไปแล้วว่านายเรียก...

อดัม (ป๊าพระเอก)

......แค่คนๆเดียว

อดัม (ป๊าพระเอก)

จะตายเลยรึไง

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

....เดินมาห้องหนังสือ// ยังไม่ตาย

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

ยืนสูบบุหรี่

อดัม (ป๊าพระเอก)

.....มึงไปดูงานให้กูหน่อย

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

หึ!! ...//หงุดหงิด

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

เห้ยย...ไปเอาเหล้ามาดิ

อดัม (ป๊าพระเอก)

.....

แม่บ้าน

ค่ะ???//ยกถาดแก้วกับเหล้ามา

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

เอื้อมมือกำลังจะหยิบเหล้า

อดัม (ป๊าพระเอก)

ถ้ามึงไปทำงานให้กู กูจะบอกเรื่องราฟาเอล

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

นิ่งเงียบ....//มองหน้าป๊า

อดัม (ป๊าพระเอก)

กูไปตามหาและสืบมาแล้วมันยังไม่ตาย แล้วก็รู้ด้วยว่ามันอยู่ที่ไหน....

อดัม (ป๊าพระเอก)

...(อธิบายเรื่องงาน)....

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

........เดินออกนอกห้อง

. . . .

..........ทุกอย่างผ่านไปเร็วมาก.........

...........2 ปี ต่อมา...........

Kyoto Ebisu Jinja

........Tokyo Japan......

..........เพอร์ร่าเมียทำงานให้อดัมและอาศัยอยู่ที่นี่ตลอด.... เขาตั้งใจทำงานและปกครองลูกน้องของตัวเองได้ดี....โดยเฉพาะเรื่องแกงค์เขาในย่านฮาราจูกุ ไม่ค่อยมีใครกล้ายุ่งวุ่นวาย...ดูแลสถาบันการเงิน (เงินกู้),บ่อน,ผับบาร์,บาร์โฮสต์ และของผิดกฎหมายอีกจำนวนนึง.....แต่ก็ยากูซ่าหรือมาเฟียก็เหมือนกันจะต้องมีศัตรูอยู่แล้ว.....

เพอร์ราเมีย(พระเอก)

นั่งสูบบุหรี่/会いましたか？(เจอตัวบ้างมั้ย)