เกิดใหม่กลายเป็นบุตรชายของดยุคไปซะแล้ว! บทที่ 2 [เจ้าเปลี่ยนไปนะ..]

/ กิริยา [-] คิดในใจ * - * กระซิบ

หลังจากที่รับประทานอาหารเสร็จ

ลูก้าก็กลับมายังห้องนอนของตน

และยังคงสับสน

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

[ทำไมตาแก่นั้นถึงมองน่ากลัวแบบนั้นนะ..] / คิด+นั่งบนเตียง

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

[แต่ก็หล่อไม่เบาเลย!] / คิด+ดิ้นไปมาเพราะเขิน

ในระหว่างนั้นก็มีเสียงเคาะประตู พลางมีเสียงพูด

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

ลูก้า..อยู่ในนั้นหรือป่าว? / เย็นชา+รอลูก้าตอบ

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

อ๊ะ!? อยู่ครับ! / ตกใจเล็กน้อย

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

ข้าขอเข้าไปหน่อยนะ / เปิดประตู+เข้าไปในห้องลูก้า

บราวเซอร์ [ สัตว์เลี้ยงของดยุค ]

/ เข้าตามโรแลนด์

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

โอ๊ะ? แมวนี่น่า—! / มองแมว+ตาเป็นประกาย

บราวเซอร์ [ สัตว์เลี้ยงของดยุค ]

เมี๊ยว-? / มองลูก้า+สงสัย

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

เป็นอะไร..ปกติเจ้าไม่ชอบแมวหนิ..

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

ผมหรอ!? ผมชอบแมวจะตายไป!

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

เจ้านี่แปลกชะมัด / จับคางลูก้า+มองด้วยสายตาเย็นชา

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

/ แก้มแดงเล็กน้อย+พยายามขัดขืน

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

อยู่นิ่งๆ...เจ้าไม่อยากทำให้ข้าโกรธใช่มั้ย.. / มองลูก้า

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

/ นั่งนิ่งๆ+มองโรแลนด์

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

บอกข้ามา...เจ้าเป็นใครกันแน่...

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

ผม...ผมก็เป็นลูกคุณพ่อไง!?

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

ถามอะไรแปลกๆนะครับ!

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

บอกความจริงมา!! / จับคางลูก้าแรงขึ้น

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

อึก-! ผมเจ็บนะ!! / จับแขนโรแลนด์

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

จะบอกมามั้ย?.... / มองลูก้า

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

ผมก็เป็นลูกคุณพ่อไง...อึก... / ร้องไห้+มองโรแลนด์

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

/ ตกใจ+ปล่อยคางลูก้า

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

ไม่ต้องร้อง... แต่ว่า..เจ้าเปลี่ยนไปนะ.. / ปลอบลูก้า+ลูบหัวลูก้า

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

/ กอดโรแลนด์กลับ+เช็ดน้ำตา

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

ผมเปลี่ยนไปหรอ...

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

ใช่...หลังจากเจ้าหายป่วย เจ้าก็เปลี่ยนไป..

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

[ป่วยหรอ? แสดงว่าเจ้าของร่างกายนี้ป่วยและต/ายไปแล้วหรอ ..] / คิด

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

ผมขอโทษที่ทำให้คุณพ่อเป็นห่วง..

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

ไม่เป็นไร...เจ้ารอดมาได้ก็ดีแล้ว / ลูบหัวลูก้า

บราวเซอร์ [ สัตว์เลี้ยงของดยุค ]

เมี๊ยวๆ - ข้าก็เป็นห่วงคุณหนูลูก้า - / ขึ้นมาบนตักลูก้า+อ้อน

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

น่ารักจัง .. / ลูบหัวแมว

หลังจากนั้น ที่ลูก้ากำลังลูบหัวแมว โรแลนด์ก็..

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

/ จับหน้าลูก้าเบาๆ+หอมแก้ม

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

เอ๋— / แก้มแดงหนัก+เข้น

บราวเซอร์ [ สัตว์เลี้ยงของดยุค ]

เมี๊ยว!? - ตาแก่บ้า!! เจ้าทำอะไรลงไป!! -

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

/ เขินหนัก+ทำอะไรไม่ถูก

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

ทำไมเจ้าถึงหน้าแดงล่ะ? / ยิ้มร้าย

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

ผม..ผมคง เอ่อ...ผมอยากพักผ่อนนิดหน่อยนะครับ-

โรแลนด์ อาร์เชอร์ [ ดยุค ]

งั้นก็ได้.. / จุ๊บหน้าผากลูก้า+เดินออกไปพร้อมกับแมว

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

/ ล้มลงนอนบนเตียง+เขินหนัก

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

[ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้กันนะ...]

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

[รอยยิ้มนั้น...น่าชกหน้าซะจริง! ถ้าไม่ติดตรงที่เป็นพ่อของเรา..]

ลูก้า อาร์เชอร์ [ บุตรชาย ]

[งีบอีกสักพักคงไม่เป็นไร..] / คิด+ผลอยหลับไป

ลูก้าหลับไปทั้งวันทั้งคืน จนไปถึงเช้าของอีกวัน

จบตอน

แซวม่อน [ คนเขียน ]

น้องคงเหนื่อยมากแน่ๆ

แซวม่อน [ คนเขียน ]

ถ้าอ่านจบแล้ว ก็ขอบคุณนะครับ มีตรงไหนผิดพลาดประการใด แอดต้องขออภัย ณ ที่นี่ด้วยครับ

แซวม่อน [ คนเขียน ]

( ลง เสาร์-อาทิตย์ นะครับ )

แซวม่อน [ คนเขียน ]

บัยๆ

ตอนที่ 3 [คลั่งรักบุตรชาย?]

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ