คดีลับนักสืบข้าวมันไก่ Ep.3 เริ่มชอบคุณแล้วสิ

เช้าวันต่อมา

ณ เวลา9:30น.

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

พจน์ๆ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

ตื่นดิ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

ไหนว่ามีนัดไงวะ

พจน์(พอ.)

เออๆ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

เขาบอกให้ไป10โมงมึงพึ่งตื่น

พจน์(พอ.)

นิดหน่อย

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

ไปอาบนํ้า

พจน์(พอ.)

เค

พจน์อาบนํ้าแต่งตัวเสร็จ ก็ออกไปที่เซ็นทรัลxxx

แชท มาตาคนดีย์!

มาตา(นอ.)

มายังคั้บผมมม

มาตา(นอ.)

รอที่ร้านอาหารxxxนะครับ

อ่านแล้ว

พจน์(พอ.)

อ๋อ

พจน์(พอ.)

นั่งกับเพื่อนอยู่ใช่มั้ยครับ

มาตา(นอ.)

ใช่ครับๆ

กานต์(เพื่อนนอ.)

อ้าว สวัสดีครับพี่พงษ์//ไหว้

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

สวัสดีครับ//รับไหว้

มาตา(นอ.)

สวัสดีนะครับ

มาตา(นอ.)

พจน์(พอ.)

ครับ

มาตา(นอ.)

กินอะไรกันมายังครับ

พจน์(พอ.)

ยังครับ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

ยังเลย

พจน์(พอ.)

ไอพงษ์ มึงรู้จักเขาด้วยอ๋อ//กระซิบ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

เออดิ

พจน์(พอ.)

เห็นว่าคุณ มาตาเป็นลูกเจ้าของร้านข้าวมันไก่ด้วยครับ

มาตา(นอ.)

ใช่ครับๆ//รู้ได้ไงเนี่ย

มาตา(นอ.)

ทำไมหรอครับ อยากลองชิมข้าวร้านผมรึป่าว555

พจน์(พอ.)

ครับ

พจน์(พอ.)

เรียกพนักงานมาก่อนดีกว่า

กานต์(เพื่อนนอ.)

พี่ครับๆ//เรียกพนักงาน

พนักงาน

ครับ รับอะไรดีครับ

กานต์(เพื่อนนอ.)

ผมเอาสเต็กเนื้อA5นะครับ

กานต์(เพื่อนนอ.)

ของแบบมีเดียมแรร์เลยนะครับ

มาตา(นอ.)

กานต์!

มาตา(นอ.)

จะเกินไปละ

มาตา(นอ.)

เขาเป็นแขก เราต้องเลี้ยงเขา ไม่ใช่ให้เขาเลี้ยงเราสิ

กานต์(เพื่อนนอ.)

อ่าว

กานต์(เพื่อนนอ.)

ลืมเลย

กานต์(เพื่อนนอ.)

แต่ก็เอาสเต็กแหละ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

ผมเอาสเต็กไก่นะครับ

พนักงาน

ครับ

พนักงาน

แล้วอีก2ท่านรับอะไรรึป่าวครับ

พจน์(พอ.)

ผมเอาข้าวต้มหูฉลามครับ

มาตา(นอ.)

ผมก็เอาเหมือนกันครับ

พจน์(พอ.)

หิวข้าว//กระซิบ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

อะไรของมึง รอดิ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

เต็มมั้ย

พจน์(พอ.)

🙂‍↕️

พนักงาน

ครับ รอสักครู่นะครับ

พนักงาน

//เดินไปในครัว

พจน์(พอ.)

แล้ว ที่นัดมาเจอนี่มีอะไรรึป่าวครับ

มาตา(นอ.)

ก็อยากจะรู้หน่ะครับ ว่าเรื่องของแม่กับน้องผม

มาตา(นอ.)

ไปถึงไหนแล้ว

พจน์(พอ.)

ก็ได้ครึ่งแล้วครับ

พจน์(พอ.)

มีคดีอื่นตามมาด้วย งานผมเลยอาจจะหนักหน่อย

มาตา(นอ.)

ครับๆ

พนักงาน

อาหารมาแล้วครับ//วางอาหาร

พจน์(พอ.)

อาหารมาแล้ว กินกันก่อนนะครับ

นอ.พอ.และเพื่อนของพวกเขาก็กินข้าวกัน

จนกินเสร็จ

พจน์(พอ.)

มีอะไรก็ทักมาได้นะครับ

พจน์(พอ.)

ผมขอตัวก่อนครับ

มาตา(นอ.)

ครับผม

กานต์(เพื่อนนอ.)

หวัดดีครับ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

ครับๆ

พจน์และพงษ์ก็กลับบ้าน

มาตา(นอ.)

กานต์ๆ

กานต์(เพื่อนนอ.)

ว่า

มาตา(นอ.)

เรารู้สึกว่าชอบคุณพจน์เขาอะ

กานต์(เพื่อนนอ.)

ห้ะ

กานต์(เพื่อนนอ.)

อะไรนะขออีกที

มาตา(นอ.)

อื้อ ก็นั่นแหละ

กานต์(เพื่อนนอ.)

บ้าป่าวว เจอกันครั้งแรกเนี่ยนะ

กานต์(เพื่อนนอ.)

เล่นของสูงไปมั้ย

มาตา(นอ.)

ก็ไม่รู้

มาตา(นอ.)

เห็นครั้งแรกแล้วรู้สึกว่าเขาโคตรจะดี

มาตา(นอ.)

คิดว่าจะจีบติดมั้ย

กานต์(เพื่อนนอ.)

โห่

กานต์(เพื่อนนอ.)

อย่าเลยๆ มีคนสนิทสุดก็คุณพงษ์นั่นแหละ

กานต์(เพื่อนนอ.)

ยากนะ แต่ถ้าจะถามว่ามีวิธีมั้ยมันก็มี

กานต์(เพื่อนนอ.)

อาจจะนานหน่อย แต่ถ้ารอได้ก็ไม่แน่

มาตา(นอ.)

งั้นหรอ

มาตา(นอ.)

จะลองดู

กานต์(เพื่อนนอ.)

แล้วแกจะทำยังไงง

มาตา(นอ.)

ค่อยคิด

มาตา(นอ.)

เรากลับกันเถอะ

มาตา(นอ.)

มันจะบ่ายสามแล้ว

กานต์(เพื่อนนอ.)

เคๆ

กานต์กับมาตากลับบ้าน

ตัดมาที่พจน์กับพงษ์

พจน์(พอ.)

เชี่ยพงษ์

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

มีไรคะที่รัก

พจน์(พอ.)

อย่ากวนส้นตีน

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

555ว่าไงๆ

พจน์(พอ.)

คือ...

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

ไร

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

คือ...

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

คือไรก็พูดมา

พจน์(พอ.)

คือกูเหมือนจะชอบมาตาว่ะ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

ห้ะ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

ไอแก่อย่างมึงเนี่ยนะจะยังมีใจให้ใคร

พจน์(พอ.)

ดูพูด เหมือนกูรักใครไม่เป็น

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

ก็เหมือนอยู่ หลังจากที่มึงเลิกกับแก้มไป มันก็จะ10ปีแล้วที่มึงไม่มีใคร มีแต่งานอีกเข้าหายาก มันก็ดูเป็นไปได้ยาก

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

ไม่เคยเจอกันแล้วอยู่ๆก็ชอบ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

อาจจะเป็นพรมลิขิตอีกครั้ง

พจน์(พอ.)

แต่กูต้องฟรอม

พจน์(พอ.)

ไม่รู้สิ

พจน์(พอ.)

อยู่ๆก็ไปชอบเอง

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

พจน์

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

ฟังกูนะ

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

มึงมีงานที่ต้องทำ แล้วมึงจะเอาเวลาไหนไปคุยกับเขา

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

มึงก็ไม่ค่อยได้พัก

พจน์(พอ.)

ก็จริง

พจน์(พอ.)

แต่กูจะลองดู

พจน์(พอ.)

กูไหว

สุรพงษ์(เพื่อนพอ.)

แล้วแต่มึงละกัน กูไม่ยุ่งด้วย IขอSay Goodbye

พจน์(พอ.)

เค

พจน์กับพงษ์ก็แยกกันทำงานต่อ

ตัดมาที่มาตากับกานต์

มาตา(นอ.)

กานนนต์

กานต์(เพื่อนนอ.)

ว่า

มาตา(นอ.)

กลับร้านกันม้ายย

กานต์(เพื่อนนอ.)

อ่าๆเอาดิ

มาตา(นอ.)

เครๆ

กานต์(เพื่อนนอ.)

(มาอารมณ์ไหนว่ะ)

ทั้งสองขึ้นรถและไป ร้านข้าวมันไก่ของมาตา

มาตา(นอ.)

พ่อ~

มาตา(นอ.)

คิดถึงพ่อจังง

พ่อมาตา(ตัวประกอบ)

อ้าว

พ่อมาตา(ตัวประกอบ)

มาตามาแล้วหรอลูก

พ่อมาตา(ตัวประกอบ)

คิดถึงหนูเหมือนกัน

พ่อมาตา(ตัวประกอบ)

แล้วนี่กินอะไรกันมารึยังทั้งสองคน

กานต์(เพื่อนนอ.)

อ๋อ กินมาแล้วครับ

มาตา(นอ.)

ใช่ๆ

พ่อมาตา(ตัวประกอบ)

งั้นช่วยพ่อดูลูกค้าด้วยนะ

มาตา(นอ.)

คั้บบ

กานต์(เพื่อนนอ.)

ครับ

จบตอน3

ตอน4จะเป็นยังไงต่อ รอดูเลย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ