เจ้าหงส์ชาตินี้ข้าผิดไปแล้ว เจ้าหงส์น้อย

ณ ดินแดนสวรรค์

เช้าวันใหม่องค์ชายก็ไปเดินเล่นที่สวนตามเคย

องค์ชายเดินเล่นในสวนไปเรื่อยๆ จนกระทั่งไปเจอกับหงส์ขาวตัวนึง

ของที่ พ.อเห็น

( อย่าลืมนะว่หงส์ตัวนี้คือนางเอกของเรา)

เซียวเฉิง พ.อ

นี่มันหงส์เงินรึ มาจากที่ใดกัน

พระเอกค่อยๆเดินเข้าไปหาหงส์ตัวนั้นที่กำลังเล่นน้ำอยู่ที่ริมสระ

เซียวเฉิง พ.อ

เจ้าของน้อยเจ้ามาจากที่ใดกันเจ้า เป็นหงส์ธรรมดไม่ใช่รึมาถึงบนแดนสวรรค์ได้ยังไง

นางเอกที่อยู่ในร่างหงส์ค่อยๆเข้ามาหาพระเอก

ส่งสายตาและทำท่าทางเพื่อให้พระเอกจำตนได้

เซียวเฉิง พ.อ

ทำไมเจ้าถึง...

อวี๋ถู(คนไช่ พ.อ)

องค์รัชทายาทพะยะค่ะ

เซียวเฉิง พ.อ

เจ้ามีอะไรรึ

อวี๋ถู(คนไช่ พ.อ)

คงเง็กเซียนให้พระองค์เข้าเฝ้าด่วนพะยะค่ะ

เซียวเฉิง พ.อ

ท่านพ่อให้ค่าเข้าเฝ้าเรื่องอันใดกัน

อวี๋ถู(คนไช่ พ.อ)

อืมมม เรื่องนั้นกระหม่อมก็มิทราบพะยะค่ะ

พ.อ หันไปมองหูขาวแล้วพูดว่า

เซียวเฉิง พ.อ

เจ้าหงส์น้อยเจ้าอยู่ที่นี่ไปก่อนนะรอข้ากลับมาข้าจะมาไถ่ถามเจ้าว่าเจ้ามาจากที่ได

เซียวเฉิง พ.อ

// พูดจบก็เดินออกไปทันที

อวี๋ถู(คนไช่ พ.อ)

// เดินตามพระเอก

เพราะพระเอกเดินจากไปแล้ว นางเอกก็คืนสู่ร่างเดิม

หงส์โต้ น.อ

เห้อออ ใบหน้าของเขายังขาวผ่องงดงามเหมือนใบหน้าสตรี

หงส์โต้ น.อ

องค์รัชทายาทถ้าจะรอท่านกลับมา😊

นางเอกเดินเล่นรอพระเอกจนพระเอกกลับมาแล้วคืนเป็นร่างหงส์ ดังเดิม

เซียวเฉิง พ.อ

เจ้าหงส์น้องถ้ากลับมาแล้ว

เพราะพระเอกกลับมานางเอก ก็รีบมาหาพระเอก

(สิ่งที่นางเอกพูดตอนที่อยู่ในร่างหงส์พระเอกจะไม่ได้ยินนะ)

หงส์โต้ น.อ

เซียวเฉิงท่านกลับมาแล้ว

เซียวเฉิง พ.อ

เอาล่ะไม่ว่าจะเป็นใครมาจากที่ใด ตอนนี้เจ้าอยู่ที่แดนสวรรค์แล้ว ถ้าจะเอาเจ้าไปส่งที่โลกมนุษย์ ก็กลัวว่าเจ้าจะเป็นหงส์ไม่มีเจ้าของ เจ้าอยู่กับข้าแล้วกัน

หงส์โต้ น.อ

เพคะ ข้าจะอยู่กับท่าน

(นางเอกคลั่งพระเอกมากๆเลย)

อวี๋ถู(คนไช่ พ.อ)

องค์รัชทายาทหงส์ตัวนี้มาจากที่ใดพะยะค่ะ

เซียวเฉิง พ.อ

ข้าก็มิรู้ข้าเห็นอยู่ในสระน้ำที่สวน ดูท่าทางน่าจะฉลาดเลยให้มาอยู่ด้วย

หลายวันผ่านไปนางเอกใช้ชีวิตอยู่กับพระเอกที่อยู่ในร่างหงส์ จนนางลืมไปเลยว่านางต้องปกครองแดนหงส์

อวี๋ถู(คนไช่ พ.อ)

องค์ชายถ้าหากว่าหงส์ตัวนั้นมีร่างจริงละพะยะค่ะ

เซียวเฉิง พ.อ

?ร่างจริง