โลกนี้...ฉันยกให้เธอ:) หวั่นไหวงั้นหรอ!

โอ๊ย!! เสียงกรี๊ดของใครบางคนดังขึ้น

เฉินรี่(พี่คนรอง)

โอ๊ยใครถูพื้นเนี่ย เจ็บจังเลย.ลุกขึ้น

เฉินวาร(น้องคนโต)

ท่านพี่ข้าขอโทษข้าลืมบอกท่าน ว่าพื้นข้างนอกมันลื่นอย่าเพิ่งออกมา

เฉินซัง(น้องคนรอง)

วันนี้มีงานประมูลพวกท่านจะไปไหม!.วิ่งมาด้วยความตื่นเต้น

เฉินซู(น้องคนเล็ก)

พี่เฉินซัง!ข้าไปด้วย~~~.วิ่งตาม

เฉินเฉิน(ท่านแม่)

นี่ลูกจ๊ะ งานประมูลมีมังกรดำไปด้วยอย่าชวนกันไปเยอะนักล่ะ.เดินมา

เฉินซู(น้องคนเล็ก)

ถ้าอย่างนั้นพี่เฉินซังกับข้าก็ไม่ได้ไปสิคะท่านแม่~~

เฉินเฉิน(ท่านแม่)

พวกลูกอยู่บ้านนะให้พวกพี่ๆเขาไปกับท่านพ่อนะลูกนะ.ลูบหัวทั้งสอง

เฉินซัง: ค่ะท่านแม่ เฉินซู: ค่ะท่านแม่

เฉินซึง(พี่คนโต)

เฉินรี่พร้อมหรือยังท่านพ่อรอนานแล้วนะ

เฉินรี่(พี่คนรอง)

คะ! ข้าจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ!.รีบเปลี่ยนชุด

ชุดเฉินรี่

ชุดเฉินซึง

หลานเฉิน(ท่านพ่อ)

ทำไมเจ้าแต่งตัวธรรมดานักล่ะเฉินรี่

หลานเฉิน(ท่านพ่อ)

ปกติเจ้าแต่งตัวอลังการกว่าพี่ของเจ้าทุกครั้งเลยนะ

เฉินรี่(พี่คนรอง)

เอ่อ.... ถ้าอยากลองแต่งตัวเรียบๆดูบ้างน่ะค่ะ

เฉินซึง(พี่คนโต)

วันนี้ข้าก็คงเด่นกว่าเจ้าเป็นวันแรกสินะ.ขำ

หลานเฉิน(ท่านพ่อ)

เอาล่ะรีบไปกันเถอะจะสายแล้วนะ.ขี่กระบี่

เฉินซึง : ค่ะท่านพ่อ! เฉินรี่ : ค่ะท่านพ่อ~

ณ งานประมูล

เฉินซึง(พี่คนโต)

.เบื่อ

เฉินซึง(พี่คนโต)

ไม่มีของที่น่าสนใจเลยข้าชักจะเบื่อแล้ว

เฉินรี่(พี่คนรอง)

ที่นี่มีแต่ของแปลกตาข้าไม่เคยเห็นเลย.พูด

เฉินซึง(พี่คนโต)

ทำไมเจ้าจะไม่เคยเห็นล่ะเจ้ามางานนี้กับท่านพ่อในทุกๆปีเลยนะ

เฉินรี่(พี่คนรอง)

เอ่อ... ของบางอย่างข้าจำไม่ได้ว่าเคยเห็นน่ะ!.เลิกลั่ก

เฉินซึง(พี่คนโต)

หื้อเจ้าเนี่ยนะ!

เฉินรี่(พี่คนรอง)

เดี๋ยวข้ามาข้าขอไปเดินเล่นทางนู้นหน่อยนะ.รีบเดินไป

เฉินซึง(พี่คนโต)

อะไรของเจ้าเนี่ยทำตัวแปลกๆนะ!.มองตาม

เฉินรี่(พี่คนรอง)

.เดินไปเรื่อยๆ.เหม่อ

เวินซี(พระเอก)

.เดินมาทางนางเอก.ไม่ได้มองทาง

เฉินรี่(พี่คนรอง)

โอ๊ย! .ชนอกเวินซี.จะล้มลง

เวินซี(พระเอก)

.ฉุดตัวอีกคนไว้ทัน

เฉินรี่(พี่คนรอง)

เอ่อ.. ขอโทษนะคะข้าไม่ได้มองทางเลยชนท่าน.ค่อยๆเงยหน้ามองอีกคน

เวินซี(พระเอก)

ไม่เป็นไร เจ้าเจ็บตรงไหนไหม.มองอีกคน

เฉินรี่(พี่คนรอง)

เอ่อ! .(มังกรดำนี่จะทำยังไงดี)

เวินซี(พระเอก)

เป็นมังกรศักดิ์สิทธิ์สินะ

เวินซี(พระเอก)

ข้าไม่เคยเห็นมังกรตนใดงดงามเท่าเจ้ามาก่อนเลย

เฉินรี่(พี่คนรอง)

ค่ะขอบคุณท่านที่ชมค่ะ .จะเดินหนีไป

เวินซี(พระเอก)

เจ้าจะรีบไปไหนล่ะ ข้าน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ.ดึงอีกคน

เฉินรี่(พี่คนรอง)

ไม่ค่ะ ท่านแม่บอกข้าไว้ว่าห้ามคุยกับเผ่ามังกรดำ... .เริ่มกลัว

เวินซี(พระเอก)

คุยแค่นิดเดียวไม่เป็นอะไรหรอกน่า.ยิ้มให้

เฉินรี่(พี่คนรอง)

.เริ่มหวั่นไหวเล็กน้อย

เวินซี(พระเอก)

ข้าไปก่อนนะ หวังว่าเจ้ากับข้าจะได้เจอกันอีกนะ.เดินไปอีกทาง

เฉินรี่(พี่คนรอง)

นี่ข้าตกหลุมรักเขางั้นหรอ ไม่สิไม่ใช่แน่ๆ

โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะครับอย่าเพิ่งเบื่อกันนะครับ❤️❤️

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ