ลงโทษ

สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
พวกนางต้องอยู่นี้แน่
อัญญาวดี(ธิดาองค์ที่2)
อัญญาวดี(ธิดาองค์ที่2)
ลงไปกันเถอะ
มาลีการ(ธิดาองค์ที่3)
มาลีการ(ธิดาองค์ที่3)
ไปเร็ว
มรกต(บริวาร)
มรกต(บริวาร)
ไปเพคะ
ไต้แอ่งน้ำ
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
เสด็จพี่
มาลีการ(ธิดาองค์ที่3)
มาลีการ(ธิดาองค์ที่3)
มณีเนตร
มาลีการ(ธิดาองค์ที่3)
มาลีการ(ธิดาองค์ที่3)
พี่บอกเจ้า ไม่ฟังกันเลยรึไง
อัญญาวดี(ธิดาองค์ที่2)
อัญญาวดี(ธิดาองค์ที่2)
แล้วเจ้าทำไมได้มาอยู่นี้
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
หนีพญาครุฑเพคะ
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
เมืองมนุษย์มันอันตรายนัก
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
เจ้าด้วย
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
จิตตรี
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
ใยมิห้ามน้องข้า
จิตตรี(บริวาร)
จิตตรี(บริวาร)
ห้ามแล้วเพคะ
จิตตรี(บริวาร)
จิตตรี(บริวาร)
แต่พระธิดาทรงดื้อรั้นที่จะขึ้นมาเพคะ
อัญญาวดี(ธิดาองค์ที่2)
อัญญาวดี(ธิดาองค์ที่2)
ป่านนี้เสด็จแม่คงรู้แล้ว
มาลีการ(ธิดาองค์ที่3)
มาลีการ(ธิดาองค์ที่3)
กลับไปเข้าได้โดนลงโทษเป็นแน่
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
เจ้าก็รู้หากเสด็จแม่ลงโทษจะเป็นอย่างไร
อัญญาวดี(ธิดาองค์ที่2)
อัญญาวดี(ธิดาองค์ที่2)
เจ้าด้วยจิตตรี
จิตตรี(บริวาร)
จิตตรี(บริวาร)
หม่อมฉันเตรียมใจไว้แล้วเพคะ
มาลีการ(ธิดาองค์ที่3)
มาลีการ(ธิดาองค์ที่3)
กลับนครบาดาลเดี๋ยวนี้
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
แต่ว่า
มาลีการ(ธิดาองค์ที่3)
มาลีการ(ธิดาองค์ที่3)
ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
ข้ายังไม่ได้ดีที่ยังเมืองมนุษย์เลย
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
ไม่ต้องไปแล้ว
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
สมุทรมาลา(ธิดาองคที่1)
กลับนครบาดาลบัดเดี๋ยวนี้
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
ข้ากลับก็ได้เพคะ
นครบาดาล
ปทุมมา(เสด็จแม่)
ปทุมมา(เสด็จแม่)
มณีเนตรนาคี
ปทุมมา(เสด็จแม่)
ปทุมมา(เสด็จแม่)
เจ้าไปเมืองมนุษย์ไช่หรือไม่
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
เอ่อคือ
ปทุมมา(เสด็จแม่)
ปทุมมา(เสด็จแม่)
มณีเนตร
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
เพคะ
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
ลูกไปเมืองมนุษย์มาเพคะ
ปทุมมา(เสด็จแม่)
ปทุมมา(เสด็จแม่)
จิตตรี
จิตตรี(บริวาร)
จิตตรี(บริวาร)
พะ เพคะพระมเหสี
ปทุมมา(เสด็จแม่)
ปทุมมา(เสด็จแม่)
เจ้าไม่ห้ามปรามลูกข้า
ปทุมมา(เสด็จแม่)
ปทุมมา(เสด็จแม่)
เจ้าสองตนจะถูกลงโทษ
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
เสด็จแม่
ปทุมมา(เสด็จแม่)
ปทุมมา(เสด็จแม่)
เอาลูกข้าไปขังไว้(บอกทหาร)
ห้องขัง
จิตตรี(บริวาร)
จิตตรี(บริวาร)
พระธิดา
จิตตรี(บริวาร)
จิตตรี(บริวาร)
อย่าทรงกรรแสงไปเลยเพคะ
จิตตรี(บริวาร)
จิตตรี(บริวาร)
อีก1ปีเราก็จะได้ออกไปแล้ว
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
เสด็จแม่ทำไมต้องโกรธข้าขนาดนั้น
NovelToon
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
เสด็จแม่ไม่รักข้าแล้วไข่ไหม
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
พี่จิตตรี
จิตตรี(บริวาร)
จิตตรี(บริวาร)
พระธิดาอย่าคิดอย่างนั้นสิเพคะ
จิตตรี(บริวาร)
จิตตรี(บริวาร)
NovelToon
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
เจ้าร้องไห้กับข้าทำไม
จิตตรี(บริวาร)
จิตตรี(บริวาร)
หม่อมฉันสงสารพระธิดาเทพคะ
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
มณีเนตรหลานย่า
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
เสด็จย่าเพคะ(😢😥)
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
เสด็จแม่ไม่รักหลานแล้ว
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
แม่ของเจ้า
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
รักเจ้าที่สุด
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
แค่แม่ของเจ้าเป็นห่วงเจ้ามาก
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
พญาครุฑนั้น
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
จะทำร้ายเหล่านาคเมื่อครั้งนาคขึ้นไปยังเมืองมนุษย์
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
แต่เสด็จแม่
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
เสด็จแม่ไม่เข้าใจหลานเลย
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
แต่ย่าเข้าใจเจ้า
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
เสด็จย่า(😭)
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
(กอด)
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
ตรองสุวรรณ(เสด็จย่า)
ย่าต้องไปแล้วหนา
มณีเนตร(ข้าเอง)
มณีเนตร(ข้าเอง)
เพคะเสด็จย่า
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!