เยี่ยนชิงอวี่เซียนน้อยจอมตะกละ
ตอนที่1
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
//เล่นน้ำอยู่
มีธนูดอกหนึ่งพุ่งมาปักที่ต้นไม้ใหญ่
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
//ดูจดหมายในนั้น
อวี่เออร์คนดีของแม่
ลูกออกจากบ้านนาน
หลายปีแล้วเป็นอย่าง
ไรบ้างไม่เห็นเจ้านาน
แม่คิดถึงแทบขาดใจ
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
//ดูที่ลูกธนู
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
//ดึงของสิ่งหนึ่งออกมา
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
นี่ข้าพึ่งออกมาได้แค่สามปียังไม่ได้ไปท่องยุทธภพให้หนัมใจเลย
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
ช่างเถอะถึงอย่างไรสักวันก็ต้องกลับไปอยู่ดี//พุ่งขี้นฟ้า
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
//ใช้วิชาตัวเบาแล้วมุ่งหน้าไปสำนักวารี
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
ที่นี่ดูเปลี่ยนไปหลายอย่างจริงจริง
เยี่ยนจื่อหยวน(น้องน.อ)
//เดินมาแถวนี้พอดี
เยี่ยนจื่อหยวน(น้องน.อ)
พี่รอง!!! //รีบวิ่งไปหาน.อ
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
อาหยวน! //ยิ้ม
เยี่ยนจื่อหยวน(น้องน.อ)
//กอดน.อ
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
อาหยวนพี่ไม่อยู่สามปีถึงขั้นไหนแล้วล่ะ
เยี่ยนจื่อหยวน(น้องน.อ)
ชั้นสี่ระดับสองเจ้าค่ะ//ผละกอด
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
เช่นนั้นสิ่งนี้พี่ให้
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
นี่คือดอกบัวมรกตพี่ใช้ฝึกตอนอยู่ขั้นสี่ระดับ1
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
มันช่วยเจ้าไปให้ถึงขั้นที่ห้าระดับสองได้
เยี่ยนจื่อหยวน(น้องน.อ)
ขอบคุณพี่รอง//รับเอาไว้
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
พี่ว่าไปหาท่านแม่กันเถอะ
เยี่ยนจื่อหยวน(น้องน.อ)
เจ้าค่ะ
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
ท่านแม่!! //วิ่งไปกอดผู้ที่ยืนอยู่ตรงบัลลังก์
เยี่ยนหวางเฟย(แม่น.อ+เจ้าสำนักวารี)
อวี่เออร์//ยิ้มดีใจ+กอดน.อ
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
ท่านแม่ท่านสบายดีหรือไม่//ผละกอด
เยี่ยนหวางเฟย(แม่น.อ+เจ้าสำนักวารี)
แม่สบายดี//ผละกอด
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
ท่านพี่ล่ะเจ้าคะ
เยี่ยนหวางเฟย(แม่น.อ+เจ้าสำนักวารี)
เสี่ยวจางนางลงเขาไปแล้ว
เยี่ยนหวางเฟย(แม่น.อ+เจ้าสำนักวารี)
น่าจะกลับมาวันงานแลกเปลี่ยนวิทยายุทธของ5สำนักใหญ่
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
แล้วจัดขึ้นที่ไหนเจ้าคะ
เยี่ยนหวางเฟย(แม่น.อ+เจ้าสำนักวารี)
ปีนี้จัดที่สำนักบุปผา
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
วันไหนเจ้าคะ
เยี่ยนหวางเฟย(แม่น.อ+เจ้าสำนักวารี)
อีก3วัน
เยี่ยนหวางเฟย(แม่น.อ+เจ้าสำนักวารี)
เจ้าไปพักเถอะ
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
เช่นนั้นข้าขอไปพักที่เดิมได้หรือไม่
เยี่ยนหวางเฟย(แม่น.อ+เจ้าสำนักวารี)
แล้วแต่เจ้าเลย
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
เจ้าค่ะ//เดินออกไป
เยี่ยนชิงอวี่(น.อ+เซียนน้อย)
ถึงสักที
Comments