การผจญภัยตามหาเหรียญศักดิ์สิทธิ์
ข้ารักท่าน
ฮาคุเคน(พระเอก)
จ๊อกๆ~~//เดินไปนั่งหน้าประตูหอนางโรม
บุลคลปริศนา
อะนี่ค่ะฉันให้
บุลคลปริศนา
คงเหนื่อยสินะคะ//นั่งข้างๆพระเอก
ฮาคุเคน(พระเอก)
อือ ขอบใจ//รับมา+ กิน
ฮาคุเคน(พระเอก)
ไม่กินด้วยกันหรอ
บุลคลปริศนา
ถ้าไม่รังเกียจฉันขอ 1 ไม้นะคะ
ฮาคุเคน(พระเอก)
อือเอาไปสิของเธอนะ//ยืน่ให้
ทั้งสองจังมองบนฟ้าดูดาวด้วยกัน
ฮาคุเคน(พระเอก)
//หันมามองหญิงสาว
ฮาคุเคน(พระเอก)
เจ้าอยากเป็นอมตะหรือไม่
บุลคลปริศนา
ไม่อยากเเต่ไม่ใช่ว่าข้าอยากตายไวหรอกนะคะ
บุลคลปริศนา
อยากปล่อยไปตามเวลาค่ะ
บุลคลปริศนา
ถึงเวลาตายข้าจะตายถึงเวลาอยู่ข้าจะอยู่ค่ะ
บุลคลปริศนา
เเล้วท่านล่ะคะ
บุลคลปริศนา
โอะ ข้าลืมเลยเดี๋ยวข้ามานะคะ//วิ่งเข้าไปในหอนางโรม
บุลคลปริศนา
//ซักพักออกมาพร้อมกับ
บุลคลปริศนา
อะนี่คะฉันลืมไปว่าหมักเเปงเอาไว้
บุลคลปริศนา
ทำเสร็จพอดีเลยเอามาให้ลองชิมดูค่ะ
ฮาคุเคน(พระเอก)
เดี่ยวนะข้าช่วยเจ้าจากหอนางโรมทำไมเจ้า..
บุลคลปริศนา
อ่อ ข้าลืมบอกข้าทำงานเป็นเเม่ครัวค่ะเพราะว่าไม่มีงานอื่นเเล้วบ้านก็ไม่มีครอบครัวก็ไม่มีอีกอย่างฉันไม่มีสามีค่ะ
ทั้งสองนั่งกินพอขนมหมดก็เเยกย้ายกันกลับขนมกัน
เช้าวันถัดมาพระเอกก็มีภารกิจตอนเย็นก็มานั่งรอหญิงสาวไปซื้ออะไรกิน
ฮาคุเคน(พระเอก)
ครั้งนี้ข้าเลี้ยงบ้าง
ฮาคุเคน(พระเอก)
ราเม็ง 2 ชามคับ
บุลคลปริศนา
กินด้วยกันสิคะ
เป็นเเบบนี้ไปเรื่อยๆจนเกิดเป็นความรัก
ในงานเทศกาลทั้งสองออกไปเที่ยวด้วยกัน
ทั้งสองเดินซื้อของกันอย่างสนุกสนาน
บุลคลปริศนา
อันนี้ก็น่ากินอั้นก็น่ากิน
ฮาคุเคน(พระเอก)
อย่าวิ่งนะเดี่ยวหกล้มเอา
ฮาคุเคน(พระเอก)
//คว้าเอวได้ทัน
ฮาคุเคน(พระเอก)
ข้าบอกเเล้วไง
ฮาคุเคน(พระเอก)
//ยังเอามือคว้าเอวอยู่
บุลคลปริศนา
เอ่อ ท่าน..ปล่อยข้า..ได้..เเล้วมั้งคะ//เขิน
ฮาคุเคน(พระเอก)
//รู้ตัวรีบปล่อย
ฮาคุเคน(พระเอก)
เอ่อ คือ.ข้า.//หน้าเเดง
ฮาคุเคน(พระเอก)
เรา..ไป ดูตรงนั้นกันเถอะ!!// จับมือหญิงสาวเดินไป
บุลคลปริศนา
ชอบสิชอบมากๆเลย //หันมา
ฮาคุเคน(พระเอก)
//โดนดาเมจออร่าความสวย
ฮาคุเคน(พระเอก)
(อะเฮื้อ อึก)
ฮาคุเคน(พระเอก)
(กลั้นเอาไว้)
หญิงสาวหลับตาหลงเเละลืมตาพร้อมดาเมจความสวยกว่าเดิม
ฮาคุเคน(พระเอก)
//ก้มลงจูบ
ฮาคุเคน(พระเอก)
ข้ารักเจ้านะ
Comments