บังเอิญรักWe Were Made For Each Other
ออกเดินทางได้
กาน
:ตะโกน "ตื่นกันได้เเล้วโว้ยยยยยยย" อีก1ชั่วโมงรถจะออกเเล้ว
เนเธอร์
มึงจะเเหกปากทำไมครับบ
วิว
ตื่นคืนสุดท้ายเเล้วยังไม่เจียมอีก
กัณณ์
มึงนี่ก็ปากร้ายเหลือกันวิว
เหนือ
เเคร์บ้างก็ได้ค้าบบบ
วิว
ไครเจ๊มึงเดี๋ยวกูตบร่วงเลย
วิว
มึงมาถามกูนี่กูจะรู้มั้ยกูไม่ไช่เมียมันนะ
กิต
:เดินมา เเล้วอยากเป็นมั้ยล่ะจ้ะวิวจ๋าา
นัฐ
เดี๋ยวนัฐช่วยถือนะกัณณ์
กิต
:เดินไปหาวิว เมียจ๋าเดี๋ยวกิตช่วยถือน้ะจ้ะ
ทุกคนได้ออกเดินทางเรียบร้อยจนไปถึงจังหวัดนั้น เเต่รถก็ดันเสียขึ้นมา
กาน
คงต้องโบกรถเเล้วขอติดรถไปกับเขาว่ะมึง
ในขณะที่พวกพระเอกเนี่ยกำลังหารถอยู่พวกนายเอกก็ได้ผ่านมาพอดี
ปัฒ
มื้อนี้ได้ปลามาส่ำนี้มันสิ่พอกินบ่วะ
เบญฑ์
พอหล่ะเอาไปไห้ป้าณีเราเฮ็ดเเกง
เเม็ก
มึงมาขับกันเองมั้ยครับ
เเม็ก
รถอีเเต้กนะไม่ไช่รถเบนซ์จะเอาเร็วขนาดไหนก็ได้
เบญฑ์
เอาน่าอย่าบ่นๆรีบๆขับไปหิวละ
วิว
เห้ยนั่นไงมีคนผ่านมาทางนี้ด้วย
กาน
พวกผมขอติดรถไปด้วยได้มั้ยครับ
เดือน
สิ่ไปไสกันน้อครับนิ่
เหนือ
ไปบ้านป้าณีครับพอจะรู้จักมั้ย
ปัฒ
กะซั่นไปพักบ้านสุ่มหมู่ผมก่อนกะได้ครับหาไก้เเล้วจั่งเเยกย้ายกัน
เนเธอร์
ตกลงตามนั้นก็ได้ครับ
เเม็ก
ถ้าบ่รังเกียจมานั่งนำกันกะได้ครับ
เเม็ก
ทางที่จะไปมันบ่ยากปานได๋พอไปได้อยู่ครับ
Comments