เฟิ่งหวง:ปรปักษ์รักปักษา ตอน 4

…

หวังเฟยจวิ้น

เสด็จพ่อมิสู้..ให้องค์หญิงที่เกิดจากสนมเป็นอย่างไร

หวังเฟยจวิ้น

ขึ้นชื่อเป็นองค์หญิงก็ควรตอบแทนบุญคุณท่านมิใช่หรือ

หวังเฟยจวิ้น

เจ้าจางหลี!//ชี้ไปหา

ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง

เดก็คนนี้!

ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง

นางเป็นพี่หญิงของเจ้า

ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง

กิริยาวาจาไม่สง่าสมกับเป็นองค์หญิงแม้แต่น้อย

ฮ่องเต้โกรธมากทีเดียว

ทำเอานางเงียบปากไปครู่นึง

จางหลีจวิ้น

เสด็จพ่อ//รีบคุกเข่า

จางหลีจวิ้น

ได้โปรด..ลูกไม่อยากไป

หนี่เฟยจวิ้น

จางหลีใครจะเหมาะสมเท่าเจ้า

หนี่เฟยจวิ้น

ถือว่าตอบแทนบุญคุณเสด็จพ่อ

จางหลีจวิ้น

พี่หญิงข้าไม่อยากสมรส

จางหลีอ้อนวอนอย่างน่าสงสาร

จางหลีจวิ้น

หากเป็นเฟยฉีเล่า..

จางหลีจวิ้น

เฟยฉีนางเหมาะสมกว่าตั้งเยอะ

หวังเฟยจวิ้น

(หึ..ที่แท้ก็งูเห่าเฟยฉีเจ้าโง่เขลานัก)

จางหลีจวิ้น

นางทั้งเป็นองค์หญิงจากฮองเฮา กิริยาเพียบพร้อม

จางหลีจวิ้น

ให้นางเถอะนะเพคะ

ฮองเฮาแคว้นจิ่ง

เฟยฉี..ต้องไม่คัดค้านแน่

ฮองเฮาแคว้นจิ่ง

ฝ่าบาทเลือกนางเถอะเพคะ

ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง

เฟยฉี..

ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง

ขอข้าคุยกับนางสักหน่อย

…

ไม่นานเฟยฉีก็รับรู้

และถูกเชิญไปที่ตำหนักฮ่องเต้

เฟยฉีจวิ้น

เสด็จพ่อ//ทำความเคารพ

ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง

เจ้ารู้แล้วใช่หรือไม่

ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง

เจ้าคิดเห็นอย่างไร

เฟยฉีจวิ้น

ลูกล้วนแต่..ท่านพ่อตัดสินใจ

ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง

เจ้าไม่..ทำให้ข้าผิดหวังตั้งแต่เล็กจนโต

ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง

แต่เฟยฉี

ฮ่องเต้แคว้นจิ่ง

เจ้าต้องอย่าถูกคนรังแกนัก

เฟยฉีจวิ้น

ลูกทราบแล้วเพคะ

หลังจากพูดคุยสักพัก

เฟยฉีก็กำลังกลับตำหนัก

ท่ามกลางฝนที่ตกหนัก

หมานหมาน

องค์หญิง..

หมานหมานกางร่มให้เฟยฉีทันที

แต่นางก็เดินออกจากร่ม

และเงยขึ้นมองท้องฟ้า

เฟยฉีจวิ้น

โชคชะตา..

เฟยฉีจวิ้น

น่าขันนัก

น้ำตาไหลรินพร้อมกับฝน

จางหลีจวิ้น

เฟยฉี..

เฟยฉีจวิ้น

//หันหน้าหนี

จางหลีจวิ้น

ข้ารู้ว่าเจ้าโกรธแต่ว่า

จางหลีจวิ้น

ที่ผ่านมาข้าทำดีกับเจ้าตั้งเท่าไหร่

จางหลีจวิ้น

เรื่องแค่นี้คุ้มค่าให้เจ้าโกรธด้วยหรือ

จางหลีจวิ้น

เจ้าก็แค่สมรส

จางหลีจวิ้น

ถือซะว่าชดใช้ให้ข้า

เฟยฉีจวิ้น

ชดใช้..

เฟยฉีจวิ้น

ชดใช้อะไรเพคะ

เฟยฉีจวิ้น

ที่ผ่านมาข้าไม่เคยขอให้ท่านทำดีด้วย

เฟยฉีจวิ้น

น่าขำที่ข้าพึ่งรู้ว่าที่ผ่านมาท่าน ทำไปเพราะเห็นแก่ผลประโยชน์

จางหลีจวิ้น

นี่เจ้า!

เฟยฉีหันมา

เฟยฉีจวิ้น

ข้าไว้ใจท่าน..เชื่อใจท่าน

เฟยฉีจวิ้น

แต่สิ่งที่ท่านให้ข้ามีแต่เรื่องหลอกลวง!

เฟยฉีจวิ้น

มีแต่ผลประโยชน์ของท่าน

จางหลีจวิ้น

//ตบหน้าเฟยฉี

จางหลีจวิ้น

เด็กอย่างเจ้า

จางหลีจวิ้น

ไม่มีใครยอมรับเสียด้วยซ้ำกล้าดียังไงมาพูดจาเช่นนี้กับข้า

จางหลีจวิ้น

พอทำดีด้วยหน่อยก็ไม่เจียมตน

เฟยฉีจวิ้น

วันนี้..ข้ากับท่านถือว่าทดแทนกันแล้ว

เฟยฉีเดินตากฝนไป

หมานหมาน

ข้าไม่คิดเลยว่าท่านจะเป็นคนเช่นนี้

หมานหมานพูดจบก็รีบตามเฟยฉีไป

ที่ตำหนัก

เฟยฉีร้องไห้ไม่หยุด

หลงฉีเหริน

เฟยฉี

ทันใดนั้นก็มีชายคนนึงวิ่งเข้ามาด้วยท่าทีร้อนใจ

เฟยฉีคลุมผ้าไว้กันความหนาว

ตัวนางยังเปียกอยู่เลย

หลงฉีเหริน

ข้าขอโทษ

เฟยฉีจวิ้น

เสด็จพี่

นางรีบลุกกอดพี่ชายของตน

และร้องไห้

เจาลูบหัวนางเบาๆ

หลงฉีเหริน

เป็นความผิดข้า

หลงฉีเหริน

หากข้าชนะเจ้าก็คงไม่โดนเช่นนี้

หลงฉีเหริน

เป็นความผิดข้าแท้ๆ

เฟยฉีจวิ้น

ฮึก..

หลงฉีเหริน

ข้าไม่ยอมแน่

หลงฉีเหริน

คนอื่นมีตั้งเยอะ

หลงฉีเหริน

เหตุใดต้องเป็นเจ้า

ทั้งคู่ปลอมกันสักพัก

เฟยฉีจวิ้น

หรือว่า..เป็นข้าดีแล้วที่สมรสออกไป

หลงฉีเหริน

พูดเรื่องอะไร

หลงฉีเหริน

เจ้าเป็นน้องสาวข้าแต่งออกไปต่างแคว้น

หลงฉีเหริน

ข้าจะทำใจอย่างไร

หลงฉีเหริน

ข้าคง..ได้รู้สึกผิดไปจบจนชั่วชีวิต

เฟยฉีจวิ้น

มีแค่ท่านที่ห่วงใยข้าจากใจจริง

เฟยฉีจวิ้น

ที่ผ่านมาข้าเรียนรู้อะไรมาตั้งมากมาย

เฟยฉีจวิ้น

แต่กับไม่เคยเรียนรู้เลย

เฟยฉีจวิ้น

ว่า..ความสุขคืออะไร

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ