ท้องฟ้าไร้เเสงตะวัน ตอนที่2

คฤหาสน์นอ.

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

(เอ้ะ ทำไมมืดจัง)

( )คิดในใจ

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

(ไม่มีคนอยู่หรอ)

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

บ๊ายบ่ายค่ะคุณลุง//โบกมือ

คิน(พ่อพอ.)

//ยิ้ม+โบกมือ

เสียงรถขี่ออกไป

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

วันนี้เเปลกจังเเหะ

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

//เปิดประตู

เธอเปิดประตูเข้ามาเจอกลับบ้านที่สภาพเละเทะ

ข้าวของกระจัดกระจายเต็มพื้น

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

คุณพ่อขา~~

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

คุณเเม่

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

(คงไม่ใช่เเบบที่ฉันคิดหรอกมั้ง)

เธอตะโกนสุดเสียงเเต่ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

//เปิดไฟฉายในโทรศัพท์

เธอวิ่งขึ้นไปบนห้องทำงานของคุณพ่อ

เธอหวังว่าขึ้นไปจะเจอคุณพ่อนั่งทำงานอยู่

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

//เปิดประตู

ภาพตรงหน้าของเธอคือสภาพห้องที่เละเทะเปอะเปื้อนเต็มไปด้วยคราบเลือด!!

เธอถึงกลับไม่กล้าเดินเข้าไป

เธอตัดสินใจเดินต่อไปภาพตรงหน้าของเธอถึงกลับทำให้เธอเกือบช๊อก

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

//น้ำตาคลอ+เข่าทรุด

ภาพตรงหน้าของเธอคือพ่อกับเเม่ที่นอนจมกองเลือด!

เธอทรุดลง น้ำตาเธอไหลอาบเเก้ม

👤:ปลาย...ฟ้า...ลูก//เอื้อมมือจะจับเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้า

เสียงเเผวเบาของพ่อที่เรียกเธอ

เสียงร้องไห้ของเธอดังก้องไปทั้งห้อง

เธอสั่นสะท้าน ร้องไห้จนไม่ได้ยินเสียงพ่อที่พยายามเรียกเธอ

เธอรับไม่ไหวเลยวิ่งออกไปโดยไม่หันกลับมามอง

เธอได้เเต่หวัง

เธอหวังจะมีคนพอจะช่วยเธอได้

เเต่กลับเจอ

เเม่บ้านเเละพ่อบ้านนอนนิ่ง"ไร้ลมหายใจ"

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

//ตกใจ+ขาดสติ

เธอวิ่งออกไปจนถึงหน้าประตูรั้ว

เธอวิ่งข้ามถนนใหญ่โดยไม่ได้ดูทาง

น้ำตาไหลจนไม่เห็นรถที่ขับมา

ปลายฟ้า(ตอนเด็ก)

อร้ายยย

จบ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ