ยาใจยัยโอตาคุ ตอนที่1

07:30

ชลนิฌา(มิลา)

เชี่ยๆๆๆๆๆ

ชลนิฌา(มิลา)

สายแล้วๆๆๆ

วริศรา(ลาวัน)

เป็นไร

วริศรา(ลาวัน)

พึ่ง7โมงครึ่งเองนะ

ชลนิฌา(มิลา)

นั่นแหละ

ชลนิฌา(มิลา)

นั่นกับไอ้วิวไว้อ่าา

ชลนิฌา(มิลา)

หนูไม่กินข้าวนะวันนี้

วริศรา(ลาวัน)

อืมๆ

ขณะ ที่เดินไปโรงเรียนนั้นก็ได้เจอกับ"พรีม"

วิวาห์(วิว)

ว่าไงพี่

พิมณิภา(พรีม)

อะไรนะ

วิวาห์(วิว)

ป่าวอะ

วิวาห์(วิว)

ไปละะะ

วิวาห์(วิว)

//พามิลาเดินหนีจากพรีม

ทั้งสองได้เดินไปจนถึงโรงเรียน

ในขณะที่มิลาเดินขึ้นบรรไดหลังจากแยกกันกับวิว

ชลนิฌา(มิลา)

เหลืออีกชั้นเดียวเอง//ถอนหายใจ

และเธอก็ได้เจอกับพรีมที่กำลังลงบรรไดมาพร้อมกับเล่นโทรศัพท์

ชลนิฌา(มิลา)

เฮิ่กก......

ตุ่บ!!;

พิมณิภา(พรีม)

ข...ขอโทษนะครับ!!!

เงียบกริป

มิลาเธอได้สลบไปแล้ว

พิมณิภา(พรีม)

เป็นอะไรมากมั้ยครับ

พิมณิภา(พรีม)

คุณ!!

พรีมได้เขย่าตัวมิลาแต่มิลาก็ไม่มีท่าทีว่าจะตอบรับเลย

มิ้น

เขาเป็นอะไรมั้ยคะ

พิมณิภา(พรีม)

ไม่รู้เหมือนกันครับ

เฟิร์น

พาน้องเขาไปที่ห้องพยาบาลเร็ว!!

ครูจิน

ไหนๆใครเป็นอะไร

พิมณิภา(พรีม)

คือน้องเขาตกบรรไดครับ

คนที่อยู่ตรงนั้นได้ช่วยกันพามิลาไปห้องพยาบาล

พิมณิภา(พรีม)

อึก....ฮื่ออออ....อึก

พยาบาล

น้องเขาไม่เป็นอะไรหรอกชื่อครู

ครูจิน

ไม่เป็นไรนะลูก

พิมณิภา(พรีม)

ค...อึก..คือ..น..หนูผิดเองคะ..อึก...ฮือ..ค่ะ!

ครูจิน

กลับไปรอครูที่ห้องนะ

ครูจิน

เดี๋ยวครูขึ้นไปเช็คชื่อนะบอกเพื่อนด้วย

พิมณิภา(พรีม)

ค..อึกก...ค่ะ!

พรีมได้เดินกลับไปที่อาคารที่เขาอยู่

เฟิร์น

ไอ้พรีมมม

พิมณิภา(พรีม)

ว่าไงมึง

เฟิร์น

ไปไหนมาวะ

เฟิร์น

เอ่อมึง

พิมณิภา(พรีม)

ว่า

เฟิร์น

เห็นเขาคุยกันว่าน้องม.4ที่พึ่งเข้ามาอะตกบรรไดตอนนี้โดนหามไปห้องพยาบาลแล้ว

พิมณิภา(พรีม)

อ๋อกูรู้แล้ว

พิมณิภา(พรีม)

กูนี่แหละทำน้องเขาตก

เฟิร์น

เชี่ยจริงดิ

พิมณิภา(พรีม)

อือกุผิดเองเพราะกูเล่นโทรศัพท์ด้วยแหละ

เฟิร์น

เชี่ยเอ้ยมึงได้ขอโทษน้องเขายังวะ

พิมณิภา(พรีม)

น้องเขายังไม่ฟื้นให้กูขอโทษไงวะ

เฟิร์น

เดี๋ยวตอนเที่ยงค่อยไปขอโทษละกัน

เฟิร์น

ส่วนวิธีขอโทษมึงก็หาเองละกัน

พิมณิภา(พรีม)

เคร

หลังจากนั้นพรีมก็ได้คิดวิธีไปขอโทษมิลาตั้งแต่คาบหนึ่งถึงคาบสามแล้วเขาก็คิดออก.

12:30

กริ๊งงง

((กริ่งพักเที่ยง))

พรีมได้ปลอมเป็นวิวและได้เดินไปหามิลาที่นั่งรอวิวอยู่

วิว((พรีมที่ปลอมตัว))

นี่มิลาเราขอนั่งด้วยนะ

ชลนิฌา(มิลา)

อื้อได้สิ

ชลนิฌา(มิลา)

ว่าแต่วันนี้วิวห่อข้าวมาด้วยหรอ

วิว((พรีมที่ปลอมตัว))

ช...ใช่

ทั้งสองที่กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่จนวิวมาหามิลา

วิวาห์(วิว)

ยัยมิลาาาาาาาา~~

วิวาห์(วิว)

เป็นไงบ้างเพื่อนน

ในขณะที่วิววิ่งมาทำเอามิลาอึ้งและมองไปทางพรีมที่ปลอมตัวเป็นวิวแล้วก็หันไม่มองวิวที่พึ่งวิ่งมาเธอมองกลับไปกลับมา

วิวาห์(วิว)

ค...ใครวะเนี้ยย

วิว((พรีมที่ปลอมตัว))

พี่ของโทษนะพี่เป็นชนน้องเอง

หลังจากนั้นพรีมก็เตรียมตัวจะวิ่งหนีแต่วิวก็จับไว้ได้

วิวาห์(วิว)

พี่พรีมใช่มั้ยคะ!!((ถามแบบเคลืองๆ))

วิว((พรีมที่ปลอมตัว))

ใช่พี่เอง

วิวาห์(วิว)

แล้วจะปลอมตัวทำไมพี่ทำมิลาแล้วไม่กล้าขอโทษหรอ?!

พรีมได้ถอดวิกออก

พิมณิภา(พรีม)

พี่ก็แค่ไม่มีความมั่นใจแค่นั้นเอง

ชลนิฌา(มิลา)

เอ่ออ

ชลนิฌา(มิลา)

ม..ไม่เป็นไรเลยค่ะ

ชลนิฌา(มิลา)

หนูเข้าใจ!!

พิมณิภา(พรีม)

พี่ไม่ได้ตั้งใจน่ะพี่ขอโทษ

ชลนิฌา(มิลา)

ไม่เป็นไรหรอกค่ะตอนนี้หนูก็ไม่เป็นอะไรแล้ว

พิมณิภา(พรีม)

ค..ครับถ้าเป็นอย่างนั้นผมก็สบายใจ

เก็นจิ(ครูสอนภาษาญี่ปุ่น)

นี่ใช่พิมณิภาห้อง6/3มั้ยครับ

พิมณิภา(พรีม)

ใช่ค่ะ

เก็นจิ(ครูสอนภาษาญี่ปุ่น)

อย่าลืมส่งงานครูนะครับ

พิมณิภา(พรีม)

ค่ะ

ติดตามตอนต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ