ความรักที่ไม่สมหวัง หรือเป็นเราที่ไม่เข้าใจ
ตอนที่ 4 : ความในใจของอดีต
แคริน
หิวจังเลย หากับข้าวกินดีกว่า
แคริน
ว้าวๆๆๆๆๆๆน่ากินที่สุดเล้ยยยยยย
ระหว่างที่เดินกลับ ไปชนกันผู้ชายคนนึงเข้า
แคริน
โอ้ยๆๆๆ เจ็บไหล่มากเลย
คาร์ล
เอ่อๆๆ คุณสบายดีมั้ย เป็นไงบ้าง
แคริน
ฉันคิดว่าเราน่าจะไม่เจอกันแล้วซะอีก
แคริน
แต่ก็ดีนะคะ จะได้เช็คความรู้สึกตัวเองไปด้วยเลย
คาร์ล
คุณดูอยู่คนเดียวแล้วมีความสุขมากกว่าตอนอยู่กับผมอีกนะ
แคริน
ไม่รู้สิคะ กว่าจะผ่านมาได้ก็หนักเอาการอยู่
คาร์ล
คุณจะว่าอะไรมั้ย ถ้าๆๆๆ.....
คาร์ล
ผมขอจีบคุณใหม่ได้มั้ย
คาร์ล
ผมเคยทำคุณหลุดมือไปครั้งนึงแล้ว ผมจะไม่พูดถึงอดีตแล้ว
คาร์ล
ช่วงเวลาที่คุณไม่อยู่ทุกอย่างมันดูไม่มีความหมายอะไรเลย
คาร์ล
ไปทำงานก็ไม่รู้ว่าจะทำงานหนักไปเพื่อใคร
คาร์ล
กินข้าว ก็ไม่รู้จะคุยกับใคร
คาร์ล
มีเรื่องเหนื่อยๆเครียดๆก็ไม่มีไหล่ใครให้ซบ ไม่มีตักให้หนุน ไม่มีคนข้างๆมห้ได้กอดได้ระบาย
คาร์ล
ผมเข้าใจความรู้สึกคุณแล้ว ผมขอโทษที่เมื่อก่อนปล่อยให้คุณอยู่คนเดียว
คาร์ล
ผมเข้าใจแล้วว่ามันอ้างว้างมากจริงๆ
คาร์ล
คุณให้โอกาสผมได้ทำความรู้จักกับคุณใหม่ได้มั้ย
แคริน
ไม่รู้ว่าจะต้องตอบคุณยังไงดี
แคริน
เพราะตอนนี้ฉันอยู่ได้ด้วยตัวเองแล้ว ยืนได้เอง ลุกได้เอง ไม่ได้อยากได้ความรักจากคุณแล้วหนะ
แคริน
ฉันยอมรับนะว่ายังรักคุณ แต่ไม่ได้อยากมีคุณอยู่ขนาดนั้นแล้ว
แคริน
ฉันเคยเรียกร้องมาเยอะแล้ว แล้วมันไม่เคยได้ไง ก็เลยรู้สึกมันชินชาไปแล้ว
แคริน
เอ่อ..ฉันว่าเราอย่าเพิ่งคุยเรื่องแบบนั้นกันเลยนะ...เพราะว่าฉันเชื่อใจคุณไม่ได้อีกแล้ว คุณทำมันพังตั้งแต่ตอนนั้นแล้วหนะ
แคริน
เราลองทำความรู้จักกันในมุมมองของความสัมพันธ์ใหม่มั้ย อย่างเช่นเพื่อน หรือพี่น้อง
แคริน
(กัดริมฝีปากเบาๆ+ถอนหายใจ)
คาร์ล
คงต้องเป็นอย่างงั้นอยู่แล้วสินะ
คาร์ล
ได้สิ เพราะผมทำผิดกับคุณก่อน ผมไม่กล้าเรียกร้องอะไรไปมากว่านี้หรอก
คาร์ล
แต่ผมไม่ยอมแพ้หรอกนะ
คาร์ล
เพราะผมยังรักและรู้สึกดีๆกับคุณอยู่ แต่ถึงอย่างงั้นผมก็จะไม่ตอแยจนคุณอึดอัดเด็ดขาดเช่นกัน
คาร์ล
ฉะนั้น..เรามาเจอกันบ่อยๆได้มั้ย
แคริน
เจอได้...แต่อย่าบ่อยเกินดีกว่าค่ะฉันว่า
แคริน
เพราะว่ากว่าจะตัดใจจากคุณได้มันยากมากเลยนะคะ
แคริน
ถ้ากลับไปรู้สึกอย่างงั้นอีกครั้ง ฉันกลัวจะเดินออกมายากกว่าเดิมอีกค่ะ
คาร์ล
ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ
แคริน
เอ่อ...คือฉันหิว..ยังไม่ทานไรมาทั้งวัน ขอไปทานข้าวก่อนนะ
แคริน
ดีสิ ทำไมล่ะ มาเลยค่ะ
Comments