รูเมทผมได้ฉายาว่าเอาไม่ซ้ำหน้า
ตอนที่ 5
⚠️คำเตือน⚠️
นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบแบบดุดันไม่เกรงใจใครจัดเต็มคำหยาบแบบ100% เพราะงั้นโปรดดำน้ำในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น!
ในที่สุด! ก็เรียนเสร็จสักที แค่สำหรับสันนี้อ่ะนะวันอื่นกูก็ต้องไปอยู่ดีಠ◡ಠ
ตอนนี้ก็เป็นช่วงเย็นของวันจันทร์ ซึ่งกูเรียนเสร็จก็ต้องไปห้องเลย แต่ใจจริงอยากไปหาอะไรกินข้างนอกแต่เพราะไอ้มายบอกว่าช่วงแรกเขาจะยังไม่ให้ออกไปซื้อของกินข้างนอกเพราะอะไรน่ะหรอ กูก็ไม่รู้เหมือนกันกูไม่ใช่ลูกผ.อ โรงเรียนนี้
สมายด์
ตามพี่มาเลยครับน้อง//เดินนำ
สมายด์
เอ้อ จริงสินายได้อยู่ห้องกับใครหรอ
เวียร์
กูพึ่งมาวันแรก จะไปรู้ได้ยังไง
เวียร์
พูดอะไรก็หัดใช้สมองคิดบ้าง
สมายด์
ก็นึกว่าครูจะบอกนี่น่า
ในระหว่างที่เดินไปห้องพัก พวกเราก็พูดคุยกันในหลายๆเรื่อง เพื่อเพิ่มความรู้จักและความสนิทสนมมากขึ้น จนเดินมาห้องหน้าห้องพักของผม
เวียร์
รู้อะไรปะ สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคืออะไร//มองประตูห้อง
สมายด์
แต่หน้ามึงบอกว่ามึงกำลังกั้นขำ55555
สมายด์
ไปๆ เข้าห้องไปนอนได้แล้วมึงจะได้ไปเจอเพื่อนใหม่ในห้องพักต่อ
สมายด์
พูดคุยกันให้มากๆนะ5555 กูไปล่ะฝันดี~//เดินไปห้องตัวเอง
เวียร์
เฮ้อ กรรมของเวรเวรของกรรม เอาวะเป็นไงเป็นกัน ขอให้เจอคนดีๆด้วยเถิด//เปิดประตูเข้าไป
อ๊ะๆๆ.อ่ะ..อะ..อย่าโดนตรงนั้นสิคะ
เวียร์
(what the hell??)//ปิดประตู+อึ้ง
เวียร์
(เหี้ย*อะไรวะเนี่ย)
เวียร์
ทรงนี้กูอยู่ไม่ได้แล้วไอ้แม่เย*กูพึ่งบอกไปหมาดๆว่าอยากได้คนดีๆ//เดินไปห้องสมายด์
.
เหมือนจะมีคนมาแฮะ//หันมองประตู
.
อืม......//เงียบ+ครุ่นคิดอะไรนิดหน่อย
.
ไม่รู้สิปล่อยๆไปเถอะ^^//ยิ้ม
.
อือ ตอนนี้เลิกสนใจเรื่องอื่นได้แล้ว//นัวเนียแถวซอกคอ
.
ไอ้เหนื่อยก็ต้องเหนื่อยสิคะ แต่ถ้าจะให้ต่อก็ได้ค่ะ~
Comments