คุณเพื่อนครับอย่าหล่อให้มากนัก เดี๋ยวรักซะเลย!
เสื้อกันหนาว
เวย์
พวกมึงนั่งทำไรกันตรงนี้เนี่ย
ไบร์ท
มึงมาพอดีเลยมาช่วยพวกกูทำงานนี่
ไบร์ท
งานกลุ่มนะเว้ยแต่มีแค่มึงที่ไม่ทำเหี้ยไรเลย
ฟีฟ่า
นั่งลงเลยครับคุณเวย์
เวย์
แล้วสีน้ำกับนามิไปไหนวะ
ไบร์ท
เมื่อคนนามินอนดึกเลยโดดไปนอนที่ศาลากับสีน้ำแล้ว
ฟีฟ่า
สีน้ำก็จำบทพูดมาเยอะแล้วเสียดายเหมือนกันครับเราคงต้องช่วยกันจำเอา
เวย์เดินออกจากอาคารไปโดยไม่สนคำด่าของเพื่อน
สีน้ำ
แล้วใครจะอยู่ช่วยทำงานกลุ่ม
เวย์
กูว่าเดี๋ยวกูดูไอ้นามิมันให้เอง
เวย์
เวลานิดเนียวแค่นั้นกูจำยังไงก็ไม่หมดหรอก
เวย์
สู้กูโดดแล้วให้มึงกลับไปทำดีกว่า
หลังจากสีน้ำเดินออกไปต่อมอยู่ไม่นิ่งของเวย์ก็เริ่มทำงาน
นามิที่ถูกลบกวนโดยเวย์ก็ส่งเสียงรำคาญในลำคอ
จากที่เอาหัวพรุปลงกับโต๊ะก็เปลี่ยนเป็นหันหน้าไปทางข้างแทน
นามิมองไปรอบๆก็ไม่พบใครเลย
ในตอนที่นามิจะเอื้อมมือไปหาโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงแต่ก็ต้องชะงักเมื่อพบกับ...
นามิ
ไม่นิสีน้ำไม่ชอบใส่สีมืดๆแบบนี้
นามิ
ทำตัวอย่าวกะโรคจิตเลย
นามิ
โอกาสดีๆแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ
นามิจะตับมาดมโทงๆก็กลัวสายตาชาวบ้านที่เหมือนจะเริ่มมองเขาด้วยสายตาที่เหมือนกับว่าเขานั้นเป็นโรคจิต
จึงได้แกล้งนอนบนเสื้อกันหนาวเขาดมไปรอบๆแทน
นามิ
(ไอ้เวย์มันเห็นรึเปล่า)
นามิ
(หรือแกล้งแถเนียนหลับต่อดีกว่า)
เวย์เดินมาพร้อมกับกล่องข้าวราวๆห้ากล่องได้
เวย์
ตื่นแล้วก็ลุกมากินข้าวเดี๋ยวพวกนั้นมันก็จะลงมาแดกข้าวเที่ยงล่ะเหมือนกัน
นามิ
อ่อปล้วนี้เสื้อกันหนาวมึงหรอ
นามิ
//โยนเสื้อกันหนาวให้เวย์
เวย์
ใช้เสร็จก็โยนทิ้งเลยนะมึง
ไบร์ท
อาจารย์แม่งปล่อยช้าสัสๆ
ฟีฟ่า
หุปปากแล้วนั่งกินข้าวเถอะครับคุณไบร์ท
ฟีฟ่า
ดีกว่ามาบ่นให้เสียเวลาเยอะเลย
สีน้ำ
ข้าวมันไก่กรอบของกูอะ
เวย์
มีกล่องเดียวมึงกับไอ้ไบร์ทแม่งสั่งเหมือนกันอีก
ไบร์ท
กูกินข้าวมันไก่ธรรมดาสักวันคงไม่ตายหรอก
สีน้ำ
วันนี้มึงอารมณ์ดีอะไรปะเนี่ย
เวย์
อ่ะอันนี้ของมึง//ยื่นกล่องข้าวให้ฟีฟ่า
เวย์
นี่ของมึง//ยื่นกล้องข้าวให้นามิ
Comments