เจออีกครั้งยังรักอยู่หรอ?
เรื่องราววัยเด็ก
(คฤหาสน์ร้างใกล้ฝังแม่น้ำ)
(คฤหาสน์ร้างใกล้ฝั่งแม่น้ำ)
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
หืม อะไรหรอ?
อาซากะ:ตอนเด็ก
ผมจะอยู่บ้านหลังนี้ได้อีก2เดือนนะครับ
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
อ่า..รู้อยู่แล้วล่ะ
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
ตอนนี้ซากะอายุเท่าไหร่หรอ?
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
เราอยู่บ้านหลังนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่หรอ?
อาซากะ:ตอนเด็ก
เป็นบ้านพักที่ให้พวกเราหลบซ่อนตั้งแต่10ขวบ
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
ฉันอาจไม่เคยเรียกซากะด้วยคำนี้..
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
ขอบคุณที่ดูแลมาถึง6ปีนะคะ"พี่ซากะ"^^/ยิ้ม
อาซากะ:ตอนเด็ก
..อ.อืม.ถึงเราต้องเดินกันไปคนละทางเพราะเหตุการณ์นั้น..
อาซากะ:ตอนเด็ก
แต่ผมดีใจนะที่ได้เจอยาสุเมะน่ะ/ยิ้ม
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
จะอำลากันนานขนาดนั้นเท่ามั้ยเนี่ย/แอบอยู่พุ่มไม้
เรนมะ:แฝดน้อง+ตอนเด็ก
เหลืออีกตั้ง2เดือนจะรีบลากันทำมั้ย/ลากเซนยะออกจากพุ่มไม้+เดินไป
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
เห้ย กูแฝดพี่มึงจริงป่ะเนี่ย!/ดิ้น
เรนมะ:แฝดน้อง+ตอนเด็ก
ถ้าขยับอีกจะโยนลงแม่น้ำ/เสียงนิ่ง
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
.../หยุดดิ้น
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
อะ เซน/วิ่งมาหา
อาซากะ:ตอนเด็ก
นี่ ทำไรกันเนี่ย/เดินตามหลังมา
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
คุณหนูช่วยด้วย~
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
เรนปล่อยเซนนะคะ
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
ถ้าเซนตายขึ้นมาฝั่งของฉันจะลำบาก
เรนมะ:แฝดน้อง+ตอนเด็ก
อ๋อ ครับลืมไปว่าไอ้นี่มันเป็น"ทาส"ของเธอ/ปล่อย
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
โห่ น้องฉันจริงป่ะเนี่ย~~
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
ฮุฮุฮุ เรนก็พูดได้นะคะไม่ใช่"ทาส"หรอกคะ/^^
เรนมะ:แฝดน้อง+ตอนเด็ก
แหมๆงั้นหรอครับปกติเห็นทำตัวเป็น"ทาส"ของเธอนี่น่า คิคิคิ/^^
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
ฮรืออพวกใจร้าย~/ร้องไห้(ทิพย์)
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
อากะ~ช่วยเค้าด้วยย/หันไปหาซากะ
อาซากะ:ตอนเด็ก
อ๋อ อย่าเล่นแรงนักสิ สงสารเซน
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
โห่ ต้องสงสารด้วย?
เรนมะ:แฝดน้อง+ตอนเด็ก
เป็นบุญแล้วเซน ฮ่าฮ่าฮ่า/ขำ
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
โธ่ พวกนายเนี่ย /^^
และทั้ง4ก็คุยกันอย่างสนุกสนาน
แหมว่าในอีกไม่กี่เดือนต้องแยกย้าย
แต่ความสำพันของพวกเขาที่อยู่กันมาถึง6ปีแม้มันจะจางหายไป
แต่มันคือความทรงจำที่พวกเขามีร่วมกันตั้งแต่เด็ก
แต่เพราะ"เรื่องนั้น"ทำให้พวกเขาต้องจากกันเร็วกว่าปกติถึง2ปี
อาซากะ:ตอนเด็ก
..ยาสุเมะ/เดินมา
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
คะ?/หันมอง
อาซากะ:ตอนเด็ก
วันนี้..ผมต้องไปแล้วล่ะ
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
...วันนี้วันเกิดซากะใช่มั้ยคะ?^^
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
สุขสันต์วันเกิดอายุ17นะคะ/ยิ้ม
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
ดีใจหน่อยสิวันเกิดเลยนะคะ☺️
อาซากะ:ตอนเด็ก
ครับๆเป็นวันเกิดที่ดีที่สุดเลย/ยิ้ม
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
เราจะให้ทั้งสองคุยกันอีกสักพักใช่มั้ย/กระซิบ
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
แล้ว..
เรนมะ:แฝดน้อง+ตอนเด็ก
เราค่อยออกไปตอนหลังก็ได้/กระซิบ
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
เอ่อ..ฉันมีของขวัญให้ด้วยค่ะ/หยิบออกมา
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
อ.เอ่อ.มันอาจไม่เหมาะแต่ฉันว่ามันน่ารักดีน่ะ
อาซากะ:ตอนเด็ก
หึ ได้สิผมชอบนะ
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
ฉันกลัวว่ามันอาจไม่เหมาะเลยซื้อมาอีกอัน
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
เป็นประกายสวยมาก^^
อาซากะ:ตอนเด็ก
อื้ม เหมือนของแทนใจเลย/มองของที่ยาสุให้
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
หือ?แทนใจ?/งง
อาซากะ:ตอนเด็ก
อะ ป่าวหรอก^^
อาซากะ:ตอนเด็ก
ผมก็มีอะไรจะให้เหมือนกันครับ/ยิ้ม+หยิบขึ้นมา
อาซากะ:ตอนเด็ก
เหมาะกับเธอดีนะ
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
ว้าว สวยจัง/มอง+ยิ้ม
อาซากะ:ตอนเด็ก
มาเดี๋ยวใส่ให้/ยิ้ม
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
อื้ม!/ขยับไปใกล้
อาซากะ:ตอนเด็ก
อย่าถอดล่ะ/ใส่สร้อยให้
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
อื้อ!ไม่ถอดหรอก^^
อาซากะ:ตอนเด็ก
แล้วนี่/หยิบขึ้นมาอีกอัน
อาซากะ:ตอนเด็ก
เธอให้แหวนผมนิ/จับมือยาสุขึ้นมา
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
หือ ซากะจะใส่ให้หรอ^^
อาซากะ:ตอนเด็ก
ครับ/ใส่แหวนให้
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
ไม่ถอดหรอกค่ะ/ยิ้ม
อาซากะ:ตอนเด็ก
อ่า..หึหึ/ขำ
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
เราออกไปได้แล้วมั้ง/พึมพำ
เรนมะ:แฝดน้อง+ตอนเด็ก
เหอะ ไปเถอะ/พึมพำ
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
งั้นไป-
เรนมะ:แฝดน้อง+ตอนเด็ก
ไปเป็นก้างขวางคอรึไง/ดึงอีกฝ่ายไว้
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
..ตอนนี้ก็/มองฟ้า
อาซากะ:ตอนเด็ก
..ถึงเวลาต้องไปแล้วล่ะ
อาซากะ:ตอนเด็ก
เรา..จะได้เจอกันอีกมั้ย
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
ฉันก็หวังให้ได้เจอนะคะ
อาซากะ:ตอนเด็ก
..ดูแลตัวเองดีๆนะ ยาสุ/ลูบหัว
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
นี่..ซากะ/เอ่ยขึ้น
อาซากะ:ตอนเด็ก
เรื่องอะไรหรอ?
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
ว่าเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ว่าจะกี่ปี
อาซากะ:ตอนเด็ก
..ได้สิ ผมสัญญา
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
ตอนนี้แหละ/กระซิบ
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
พวกเราสัญญาด้วยสิ/รีบเดินมา
ยาสุเมะ:ตอนเด็ก
แล้วพวกเรามาเจอกันอีกครั้ง ในบ้านหลังนี้นะ
เรนมะ:แฝดน้อง+ตอนเด็ก
..สัญญาครับ
เซนยะ:แฝดพี่+ตอนเด็ก
ผมด้วย
อาซากะ:ตอนเด็ก
ตามความต้องการของคุณหนูเลย^^
วันรุ่งขึ้นอาซากะก็ได้ออกจากบ้านไปพร้อมกับเรนมะ
และยาสุเมะกับเซนยะก็อยู่ที่บ้านหลังนั้นจนอายุ18
ปัจจุบันไม่มีใครเดินเข้าบ้านหลังนั้นอีกเลย
Comments