แฝดปรสิต ข้าจะติดตามรักท่านทุกชาติไป

เสาเย่าเดินออกไปด้านนอก หลังเปลี่ยนอาภรณ์เรียบร้อยแล้ว.

ศิษย์ในสำนัก

กรี้ดดดดด

เสียงกรีดร้องจากเรือนศิษย์ราวกับมีเรื่องตื่นตะลึงอะไรบางอย่าง

เสาเย่ารีบรุดไปทันที

เสาเย่า

เกิดอันใดขึ้น

เสาเย่ามาถึงเรือนพัก เจอเหล่าศิษย์ยืนออกันหน้าห้องสีหน้าตกใจ

เสาเย่า

พวกเจ้ามุงดูอันใดกัน

เสาเย่าเดินฝ่าทุกคนเข้าไปด้านใน

ทันทีที่เข้าไปถึงทางเข้าเรือนสิ่งที่เสาเย่าเห็นทำให้นางเข่าอ่อนทรุดในทันที

เสาเย่า

หลันฮวา.. ไม่นะ หลันฮวา!!!

ร่างของไป่หลันฮวานอนจมกองเลือด

เสาเย่า

ทำไมถึงเป็นเช่นนี้เกิดอันใดขึ้น

เสาเย่าคลานเข่าเข้าไปพยุงร่างจมกองเลือดนั้นมาประคองกอดพลางเขย่าตัว

เสาเย่า

หลันฮวาไม่นะ เจ้าอย่าทิ้งข้าแบบนี้สิ

เสาเย่าเอื้อมมือจับมือเย็นชืดนั้น น้ำตาร่วงหล่นราวฝนพรั่งพรู

เหล่าศิษย์สาวต่างจ้องมองอากัปกิริยาของว่าที่ธิดาเทพที่แสดงออกกับไป่หลันฮวาผู้ไร้ซึ่งลมหายใจดูเกินศิษย์พี่ศิษย์น้องธรรมดา

อาจารย์

เกิดอันใดขึ้น พวกเจ้าไปพาตัวศิษย์พี่ของพวกเจ้าออกมา

ธิดาเทพหรืออาจารย์เห็นท่าทางร้องไห้ปริ่มใจจะขาดของเสาเย่ากลัวศิษย์คนอื่นจะขาดความเคารพจึงรีบแยกทั้งคู่ออกจากกัน

เสาเย่า

ไม่นะ ไม่....ข้าไม่ไป ข้าจะอยู่กับนาง

เสาเย่าแข็งขืนน้ำตาอาบสองแก้มหันไปมองอาจารย์อย่างอ้อนวอน

เสาเย่า

อาจารย์...

ศิษย์ในสำนัก

เมื่อเช้าข้าเห็นหลันฮวาเดินกลับเข้าไปในห้องท่าทางดูเศร้าโศก

ศิษย์ในสำนัก

นางปิดประตูเงียบข้าถามนางก็เอาแต่ร้องไห้ ข้าเลยปล่อยให้นางอยู่คนเดียว คิดไม่ถึงพอข้ากลับมานางก็เป็นเช่นนี้แล้ว

อาจารย์

เอาศพของหลันฮวาออกไปทำความสะอาดตกแต่งร่างนางให้งดงามดั่งเช่นเดิม

ศิษย์ในสำนักกำลังจะเดินเข้าไปแต่เสาเย่าเอ่ยปากห้าม

เสาเย่า

ไม่ต้อง ข้าจะทำเองทั้งหมดเอง พวกเจ้าถอยไป อาจารย์ศิษย์ขออภัยแต่นี่คือคำขอของศิษย์ได้โปรดอนุญาต

อาจารย์แววตาดูกังวล แต่ก็ยอมทำตามที่เสาเย่าขอ

เมื่อทุกคนต่างแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตนในการเตรียมงาน เสาเย่าที่ทำความสะอาดร่างของหลันฮวากับร้องไห้ไม่หยุด

เสาเย่า

ไม่ต้องกังวลนะ ข้าจะไม่ให้เจ้าเหงาเพียงลำพัง เจ้ารักข้ามากข้ารู้ดี ข้าเองก็เช่นกัน ข้า...จะตามไปอยู่กับเจ้า

ที่หน้าผาตำหนักเทพ เสาเย่ายืนอุ้มร่างของไป่หลันฮวาอยู่ริมหน้าผาพลางจ้องมองหน้าของนาง

เสาเย่า

ข้าขอโทษที่ข้ามันขี้ขลาด

เสาเย่า

ไม่กล้าเปิดเผยความรักที่มีต่อเจ้า เจ้ารอข้านะ เราสองคนจะอยู่ด้วยกันตลอดไป หากชาติหน้ามีหญิง ขอให้เราสองคนได้อยู่ด้วยกันตลอดทุกภพทุกชาติไป

เสาเย่าอุ้มร่างของไป่หลันขยับเดินไปจนสุดปลายผาก่อนจะกระโดดลงไปจากหน้าผา

ใต้หุบเขาสองร่างของหญิงสาวที่นอนอาบกองเลือดต่างจับกุมมือไว้แน่น ร่างทับบนตัวกันแนบสนิท ก่อนเสาเย่าจะสิ้นลม

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ