ฮองเฮาแสน(ดี)ร้าย ตอน 2

ตอน 2

หลังจากที่ฮองเฮาทรงหลับไหลมาเป็นเวลา3-4วัน เธอก็ได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

//ตื่น ฉีอิง..ฉีหนิง

เสิ่นฉีหนิง(นางกำนัลนางเอก)

ฮองเฮา!!

เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)

ฮองเฮา

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

ฮ..ฮองเฮา??//ครุ่นคิด

อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)

ฮองเฮาของพวกเจ้าความจำเสื่อมหน่ะ..

เสิ่นฉีหนิง(นางกำนัลนางเอก)

!!!

เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)

ความจำเสื่อมหรือเพคะ

อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)

ใช่..แต่แค่ชั่วคราว

เสิ่นฉีหนิง(นางกำนัลนางเอก)

//เป็นห่วง

เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)

ฉีอิงกับฉีหนิงจะดูแลฮองเฮาเองเพคะ

อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)

อื้มมม

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

โอ้ย!!//กุมหัว

อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)

หลินเอ๋อร์!..หลินเอ๋อร์!//รีบไปดู

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

ข..ข้าปวดหัว//กุมหัว

เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)

//รีบไปตามหมอหลวง

หมอหลวง1

//รีบมาดูอาการ

อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)

เป็นอย่างไรบ้าง??

หมอหลวง1

อาการเหล่านี้..น่าจะเกิดจากการที่ฮองเฮาทรงคิดหนักหรือเครียดเกินไปพะยะค่//ก้มหน้า

อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)

อืมมมม

ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)

ซือหลิน!//วิ่งเข้าไปกอดนางเอก

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

ห..ห๊ะๆ?

ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)

ข้าเอง..อันหรันนน

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

//ครุ่นคิด อ..อ๋อ

ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)

เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง..ไทเฮาพูดให้ข้าฟังข้าตกใจยิ่งนัก

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

ข..ข้า

อวิ๋นหมิงเย่ว(ไทเฮา)

นางความจำเสื่อมชั่วคราว..

ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)

จริงหรือ!

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

//พยักหน้า

ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)

ใครทำเจ้า..ข้าจักไปลากมันมาลงโทษแล้วเอาไปประจานนอกวัง

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

ไม่เป็นไรๆ..เจ้าไม่ต้องเหนื่อยหรอก

ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)

โธ่!~~~ซือหลินนนน เจ้าอ่อนแอเยี่ยงนี้คนอื่นเขาก็รังแกเจ้าได้สิ

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

อ่อนแองั้นรึ//คิดในใจ

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

ข้าจักต้องลุกขึ้นมาต่อสู้สินะ..ข้าต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วสินะ//คิดในใจ

ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)

ต่อไปนี้เจ้าจักต้องสู้..ห้ามอ่อนแอ

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

อื้อ!

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

ข้าจักสู้ ข้าจักไม่อ่อนแอ//😊

ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)

//😊

หนานซือหลิง(องค์ชายต่างเมือง+อาจารย์)

ฮองเฮา..พระสนมขอ-

ลู่อันหรัน(เพื่อนนางเอก)

ให้พวกนางเข้ามาเถอะ//ตอบแทนนางเอก

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

//พยักหน้า

หนานซือหลิง(องค์ชายต่างเมือง+อาจารย์)

พะยะค่ะ

เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)

คารวะฮองเฮาเพคะ//คำนับ

เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)

//+

ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)

//+

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

นั่งเถอะ..ไม่ต้องมากพิธี

ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)

ขอบพระทัยเพคะ//นั่ง

เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)

//+

เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)

//+

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

พวกเจ้าออกไปก่อน..ยกเว้นลู่อันหรัน

เสิ่นฉีอิง(นางกำนัลนางเอก)

เพคะ//ออกไป

เสิ่นฉีหนิง(นางกำนัลนางเอก)

//ตาม

เหรินต้าอิง(นางกำนัลเนี่ยซางอวี๋)

ได้ข่าวว่าฮองเฮาโดนทำร้ายหรือเพคะ?

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

ใช่

สุ่ยหรงเพ่ย(นางกำนัลเวิ่นจือหนาน)

ใครช่างกล้าทำร้ายฮองเฮากันนะ

เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)

ฮองเฮาจับตัวคนร้ายได้หรือยังเพคะ???

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

ยัง..ข้าว่า ข้ารอให้ข้าหายก่อนค่อยตามจับคนร้าย

เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)

เพคะ

เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)

แบบนี้..ถ้าจับตัวคนที่ทำกับคนบงการได้ ต้องลงโทษแล้วประจานให้ทั่วเมืองนะเพคะ

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

อื้มมม

ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)

ถึงขั้นประจานเลยรึอวี๋หวงกุ้ยเฟย?

เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)

แน่นอนสิ..กล้าทำร้ายฮองเฮาก็ต้องได้รับโทษ

เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)

ปล่อยไปก็เปล่าประโยชน์

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

เอาล่ะๆ..เรื่องนี้ค่อยว่ากัน

เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)

เพคะ

เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)

เพคะ

ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)

ข้าไม่ได้ตำแหน่งฮองเฮาก็ไม่เป็นไร..แต่ข้าจะทำทุกทางให้ฝ่าบาทปลดเจ้าเนี่ยซางอวี๋//คิด

เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)

วันนี้..ข้าทำขนมกับอาหารมาฝากฮองเฮาด้วยเพคะ//ยิ้ม

เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)

ข้าด้วยยย

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

จริงหรอ

เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)

เพคะ..เดี๋ยวข้าจักจัดอาหารมาให้นะเพคะ//ลุกออกไป

เวิ่นจือหนาน(กุ้ยเฟย)

//ตาม

ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)

ทำไมไม่ตายเสีย//พึมพำ

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

เจ้าว่าอะไรนะ???

ลี่เหมยเซียน(เจียกุ้ยเฟย+นางร้าย)

ป่าวเพคะ

เนี่ยซางอวี๋(หวงกุ้ยเฟย)

ฮองเฮาเพคะ..มาลองชิมหน่อยเพคะ

เฉินซือหลิน(ฮองเฮา)

ได้ๆ//ลุกไปหา





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ