ตลาดพรหมลิขิต ep.17

นาย

//หงอย

ต่อๆๆ

ทั้ง4ได้แยกกันกลับ

โคต้า

//เดินถึงบ้านพัก

ซี

//ฟังเพลง

เพลงที่ซีฟัง

โคต้า

//ได้ยิน

โคต้า

ถึงผมอยากจะใจอ่อนกับพี่เท่าไร ยิ่งทำให้ผมเหมือนโง่ซ้ำซาก

โคต้า

ถึงพี่จะร้องไห้ขนาดไหน ก็จะไม่ใจอ่อนให้เด็ดขาด

โคต้า

ผมจะไม่มีทางเลิกเย็นชากับพี่จนกว่าจะได้เห็นน้ำตาและความเจ็บปวดของพี่จนพอใจ

โคต้า

ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า.//หัวเราะ+ร้องไห้

โคต้า

//ถอดเเว่น

โคต้า(ถอดเเว่น)

//เดินเข้าบ้าน

ซี

คุณเป็นใคร

โคต้า(ถอดเเว่น)

ไม่ต้องยุ่งหรอก

ซี

โคต้า

โคต้า(ถอดเเว่น)

ใช่ ผมเอง

ซี

นายร้องไห้หรอ

โคต้า(ถอดเเว่น)

พี่ไม่ต้องยุ่งกับผมหรอก

โน๊ตภารกิจ "จงจูบกัน"

ซึ่ง ซี มันอ่านและ

ซี

ทำไมจะยุ่งไม่ได้ถ้าคนที่ทำให้โคต้าร้องไห้ ก็คงจะเป็นพี่นี่แหละ

ซี

ใช่มั้ย

ซี

นายตอบสิ

ซี

//จับแขนโคต้า

โคต้า(ถอดเเว่น)

ใช่!

โคต้า(ถอดเเว่น)

ผมเกลียดพี่

โคต้า(ถอดเเว่น)

ไม่ต้องมายุ่งกับผม

ซี

//ดึงโคต้ามาจูบ

โคต้า(ถอดเเว่น)

อ๊ะ//โดนดึง

โคต้า(ถอดเเว่น)

อ่อยอ๊ะ//ปล่อยนะ

โคต้า(ถอดเเว่น)

//ผลักซีออก

ซี

//โดนผลัก

โคต้า(ถอดเเว่น)

//ตบ

โคต้า(ถอดเเว่น)

พี่ทำอะไร

โคต้า(ถอดเเว่น)

อย่ามายุ่งกับผม

ซี

มันเป็นภารกิจ

โคต้า(ถอดเเว่น)

จะอะไรพี่ก็ไม่ควรทำตามใจ

โคต้า(ถอดเเว่น)

//เดินไปหยิบเเว่น

โคต้า

//เดินเข้าห้องน้ำ

ซี

ทำไมกันน//น้ำเริ่มออกจากตา

เพลงก็ยังฟัง

คนก็ยังร้อง

ไม่ได้ร้องเพลงนะ

ร้องไห้

ต่อๆ

อีกซักพัก

ซี

//หลับ

โคต้า

//ออกมาจากห้องน้ำ

โคต้า

ทำไมถึงรู้สึกเจ็บไปด้วยนะทั้งๆที่เราทำให้เขาเป็นแบบนั้นเองแท้ๆ//พรึมพรำ

ซี

//ตื่น

โคต้า

//สะดุ้ง+เช็ดน้ำตา

โคต้า

ตื่นละหรอพี่

โคต้า

ไปอาบน้ำซะผมจะนอนละ

ซี

อืมม//สีหน้าไม่ค่อยสู้

ซี

//ล้ม

โคต้า

//ตกใจสุดขีด

โคต้า

พะ พี่

โคต้า

พี่ซี!!!

โคต้า

ฮัลโหลวว

โคต้า

พี่ซี!!!!!

ซี

//หมดสติ

โคต้า

พี่...

โคต้า

..ความผิดผม

โคต้า

ขอโทษครับบ😭😭😭

โคต้าได้พยุงตัวซีไปที่เตียง

โคต้า

พี่ตัวร้อนมาก

โคต้า

//ไปหยิบกะละมัง+ผ้า

ซี

อย่า อย่า อย่าทิ้งชั้นไป ไม่ ไม่ กลับมานะ//ละเมอ+จับแขนโคต้าไว้แน่น

โคต้า

//ตกใจหนัก

โคต้า

พี่ซี

โคต้า

พี่ซี!!

ซี

//หลับ

โคต้า

//ไปหยิบของต่อ

***

โคต้า

//เดินกลับมา

โคต้า

//แตะหน้าผากซี

โคต้า

ไม่ลดเลยเหรอเนี่ย

โคต้า

//เช็ดตัวให้ซี

ซี

อื้อ~//สลึมสลือ

ซี

โค..ต้า..

ซี

โคต้า(ถอดเเว่น)

ครับผมเอง

ซี

พอไม่ใส่แว่นจำไม่ค่อยได้

โคต้า(ถอดเเว่น)

หรอครับ

ซี

ขอโทษนะ อุตส่าห์จะไม่ให้เป็นภาระแล้วแท้ๆ

โคต้า(ถอดเเว่น)

ไม่เป็นไร...ผมไม่ได้ว่าอะไรครับ

ซี

ขอบคุณนะ.....โคต้า//ซึม

โคต้า(ถอดเเว่น)

ผมน่ะไม่ค่อยชอบเวลาเห็นใครเป็นอะไรแล้วปล่อยไปเฉยๆน่ะ

ซี

ไม่ต้องห่วงนะ พี่จะไม่เป็นภาระนาย//เตรียมจะลุก

โคต้า(ถอดเเว่น)

จะไปไหนน่ะ!

โคต้า(ถอดเเว่น)

ไม่สบายก็อยู่เฉยๆสิ!

ซี

//หยุด

ซี

พี่แค่จะไปหาหมอจะได้หายไวๆและไม่เป็นภาระนายไง

โคต้า(ถอดเเว่น)

คำก็ ภาระ สองคำก็ ภาระ

โคต้า(ถอดเเว่น)

ถ้าพี่เป็นภาระผมคงปล่อยไปแล้วว

โคต้า(ถอดเเว่น)

คิดมั่งสิไอ่ชายย

ซี

.....

จบบบบบบ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ