แวมไพร์อย่างผมต้องมาเป็นทาสมาเฟีย
#2
ซูคยอง
(รู้สึกเหมือนมีใครมองเลยแฮะ)//มอง อฝ. ด้วยหางตา
ซูคยอง
( มนุษย์!!(ꏿ﹏ꏿ;) )
???
มาทำอะไรตรงนี้คนเดียว พ่อแม่นายไปใหน//ก้มมอง+เย็นชา
ซูคยอง
(เดี๋ยวนะ เขาคิดว่าเราเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งหลอ)//เงยหน้ามอง
ร่างบางที่สูง164ซม.ได้เงยหน้ามองร่างหนาที่สูง215ซม.
คิมหันต์
หึ เป็นใบ้หลอ//เย็นชา
ซูคยอง
(ฉันจะกลัวมนุษย์ทำไมเนี่ย บ้าน่ะ)
ซูคยอง
ผะ...ผมโตแล้ว//สั่นไม่หยุด
ซูคยอง
(ชิบหายล่ะ จะเอาไงดี จะตอบยังไง อ๊ากกกก )
ซูคยอง
เอิ่ม....สามสิบกะ..เก้าคับ
คิมหันต์
(แก่กว่ากูอีก แต่หน้าอย่างกับเด็ก15ชิบ)
ซูคยอง
ผมว่า....ผมกลับบ้านดีกว่า😅//กำลังเดินออกไป
ร่างหนาได้จับแขนร่างบางไว้
คิมหันต์
ร้านฉันขาดคนเสริฟของตอนกลางคืน สนใจมั้ย
คิมหันต์
ไว้เก็บไปคิด ถ้าคิดได้เมื่อไหร่ก็โทรมา//ยื่นนามบัตรให้ อฝ.
หลังจากร่างบางรับของจากร่างหนา ร่างหนาก็เดินจากไป
ซูคยอง
จะเอาไงดีนะ//นอนกลิ้งอยู่บนเตียง
ร่างหนาคิดถึงหน้าร่างบางพร้อมกลับช่วยตัวเอง
ซูคยอง
(ถ้าเราทำงาน เราก็จะใกล้ชิดกับมนุษย์มากขึ้นล่ะสิ)//ยิ้มมุมปาก
ร่างบางก็ได้โทรไปตามเบอร์ในนามบัตรที่ร่างหนาให้มา
ซูคยอง
📞//เอิ่ม..ใช่คนที่เจอกันที่สวนสาธารณะมั้ยคับ
ซูคยอง
📞//คือ ผมตกลงจะทำคับ
คิมหันต์
📞//พรุ่งนี้มาเจอผมที่คาเฟ่×××××
ร่างบางได้ตัดสายจากร่างหนาหลังคุยจบ
Comments