เกิดใหม่รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นจักรพรรดิเงาคนใหม่ไปซะแล้ว
การเกิดใหม่ของจักรพรรดิ
พวกเด็กเกเรต่างๆ
` ` เฮ้ย !!! ไอ้ไคโตะ โดนแค่นี้อย่าทำเป็นสำออยสิวะ ลุกขึ้นมานะเว้ย !!! ` `
* เจ้าพวกเด็กเกเรนั้นได้ใช้ลำแข้งของตัวเองเตะเข้าไปที่ชายปริศนาที่นอนอยู่กับพื้นซ้ำลงไปที่หลังของเขาอย่างแรง *
ไคโตะ
อ้า !!! . . . ยะ . . . หยุดสักทีเถอะครับ — ทีหลังผมจะไม่หลบหน้าพวกคุณอีกแล้ว - ผมขอโทษนะครับ . . .
* เสียงของเด็กหนุ่ม ไคโตะ ที่มีสภาพร่างกายนั้นผอมแห้งกำลังนอนอยู่กับพื้นพร้อมกับโดนพวกเด็กเกเรเหยียบหลังและน้ำเสียงของไคโตะนั้นสันเขื่อนพร้อมกับความเจ็บปวดที่ถูกซ้อมอย่างสาหัส *
พวกเด็กเกเรต่างๆ
`` เฮ้ย ๆ ! แกก็บังอาจมาหลบหน้าพวกฉันตอนอยู่โรงอาหารรู้ไหมถ้าจะหลบหน้าพวกฉันจะโดนแบบนี้ล่ะเว้ย ไอ้กระจอก !!! ``
* เจ้าพวกเด็กเกเรนั้นยังใช้ลำแข้งของพวกมันยังคงเตะเข้าไปที่ร่างกายที่นอนอยู่กับพื้นของไคโตะอย่างซ้ำๆโดยที่ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดเลย พวกมันนั้นหัวเราะเฮฮาออกมาด้วยความสะใจพร้อมกับรุมเตะตัวของไคโตะอยู่อย่างนั้นไปสักพักนึง *
ยาโฮะ ( หัวหน้าพวกนักเลง )
`` เฮ้ยพวกแก ! หยุดกระทืบมันได้แล้ว - ``
พวกเด็กเกเรต่างๆ
`` เอ๋ ! ลูกพี่ ยาโฮะ ! ``
ยาโฮะ ( หัวหน้าพวกนักเลง )
`` ไปเตะโง่ ๆ แบบนั้นมันจะสำนึกได้ยังไงเล่าจับตัวมันขึ้นมา . . . ``
พวกเด็กเกเรต่างๆ
`` ได้ครับ ลูกพี่ !!! ``
* เจ้าพวกลูกน้องของหัวหน้านักเลงนั้นพวกมันได้เดินไปจับตัวของไคโตะที่นอนอยู่กับพื้นให้ลุกขึ้นก่อนที่จะมีลูกน้อง 1 คนที่อยู่ข้างหลังของตัวไคโตะเพื่อล็อคแขนเอาไว้ *
ยาโฮะ ( หัวหน้าพวกนักเลง )
`` เอาล่ะ ๆ . . . ฉันจะแสดงให้พวกแกเห็นและตั้งใจดูซะนะว่าการสั่งสอนที่แท้จริงมันเป็นยังไง ! ``
* จู่ๆเจ้า ยาโฮะ หรือหัวหน้านักเลงนั้นมันได้ยกหมัดทั้ง 2 ข้างขึ้นก่อนที่แขนของมันนั้นจะปรากฏ อาร่าสีม่วงขึ้นมาเป็นพลังของมันที่สามารถบัพการโจมตีขึ้นมาได้ ก่อนที่ยาโฮะมันก็ได้ปล่อยหมัดเข้าไปที่หน้าจังๆของไคโตะหมัดนั่นมีความรุนแรงเป็นอย่างมากจนทำให้ตัวของเด็กหนุ่มไคโตะนั้นน็อคทีเดียวเลย *
พวกเด็กเกเรต่างๆ
`` ลูกพี่ เจ้านี่มันตายแล้วหรอครับ !? ``
ยาโฮะ ( หัวหน้าพวกนักเลง )
`` มันก็แค่สลบไปเท่านั้น ไม่ต้องไปสนใจมันหรอกปล่อยมันนอนโง่อยู่ตรงนี้แหละให้มันรู้ซะบ้างว่าอย่ามาหยามกับพวกเรา ``
ยาโฮะ ( หัวหน้าพวกนักเลง )
`` เอาล่ะ ไปหาอะไรกินกันเถอะฉันเริ่มจะหิวแล้ว ``
พวกเด็กเกเรต่างๆ
`` ได้เลยครับ ลูกพี่ ! ``
* เจ้าพวกเด็กนักเลงนั้นเมื่อมันได้ซ้อมตัวของไคโตะเสร็จมันก็ได้เดินหนีออกไปแล้วปล่อยให้ตัวของเด็กหนุ่มไคโตะนั้นนอนอยู่หลังโรงเรียนอย่างนั้นก่อนที่เวลานั้นจะผ่านไปจนถึงดึกจนอยู่ๆก็ปรากฏเสียงของหญิงสาวที่ตะโกนลั่นและเรียกชื่อของไคโตะอยู่ซ้ำๆ *
มาชิจัง
`` ไคโตะ ! ไคโตะ ! นายอยู่ไหนน่ะ ! ไคโตะ ! ``
* ร่างของชายหนุ่มไคโตะที่ยังคงนอนหมดสติไม่ได้ยินเสียงเรียกของหญิงสาวปริศนาแต่อยู่ๆเสียงนั้นก็เริ่มใกล้ขึ้นใกล้ขึ้นจนดูเหมือนว่าเธอนั้นจะเจอร่างของไคโตะที่ได้นอนหมดสติอยู่แล้ว *
มาชิจัง
`` เอ๋ !! ไคโตะ !!! อยู่นี่นี่เอง ! เอ๋ !!! ทำไมถึงมีแผลได้เยอะขนาดนี้ล่ะ ! ``
* จู่ๆนั้นร่างของหญิงสาวก็ได้แค่แขนสองข้างไปจับที่ตัวของไคโตะที่กำลังนำหมดสติอยู่ก่อนที่พูดออกมาว่า ฮิล จนอยู่ๆร่างของไคโตะนั้นก็ได้ปรากฏออร่าสีเขียวขึ้นมาจนทำให้สติของไคโตะเริ่มฟื้นขึ้นจนชายหนุ่มไคโตะนั้นค่อยๆลืมตาขึ้นและได้พูดเสียงเบาบางออกมาว่า *
ไคโตะ
`` คุณ . . . มาชิ - . . ? ``
มาชิจัง
`` จะสติแล้วสินะ ! ทำไมถึงมาอยู่ในสภาพแบบนี้กัน ! ``
ไคโตะ
`` ขะ . ขอโทษนะครับ - แต่คุณมาชิมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ - ? ``
* บาดแผลของเด็กหนุ่มไคโตะนั้นเริ่มค่อยๆหายอย่างช้าๆก่อนที่ตัวของเด็กหนุ่มนั้นจะค่อยๆลุกขึ้นมานั่งอย่างช้าๆพร้อมกับรวบรวมสติว่าเกิดอะไรขึ้น *
มาชิจัง
`` เอ๋ ! โธ่ ก็เราสัญญากันว่าจะไปคาเฟ่กันนี่นา แต่อยู่ๆ ไคโตะคุง ก็บอกว่ามีเพื่อนเรียกให้ไปหาที่หลังโรงเรียนจากนั้นเธอก็หายไปเลย ``
ไคโตะ
`` อ่ะ . . ขอโทษนะครับที่ทำให้รอ - ``
มาชิจัง
`` ในสถานการณ์แบบนี้ยังจะมาขอโทษกันอีกนะคะ ! คงโดนพวกนั้นรังแกอีกแล้วใช่ไหม ! แต่ครั้งนี้มันก็หนักเกินไปทำไมไม่คิดจะสู้กลับบ้างล่ะคะ ! ``
ไคโตะ
`` อยากผม . . . คงสู้พวกมันไม่ได้หรอกครับ - ``
ไคโตะ
`` ผมมันก็แค่ไอ้ขี้แพ้ - ``
ไคโตะ
`` จะไปสู้ใครได้ - ``
มาชิจัง
`` ไคโตะคุงไม่ได้ขี้แพ้ซะหน่อย !!! ``
ไคโตะ
`` เอ๋ . . คุณมาชิ - ``
มาชิจัง
`` อย่าคิดแบบนั้นสิคะ ! ``
มาชิจัง
`` ที่จริงแล้วไคโตะคุงไม่ได้เป็นพวกขี้แพ้หรอกนะ ! แต่ตอนนี้ไคโตะคุงงยังแค่อ่อนแอเฉยๆ ถ้าเกิดไคโตะคุงพยายามเปลี่ยนตัวเอง ให้เก่งขึ้นล่ะก็ ก็ไม่มีใครกล้าแกล้งแน่นอนคะ ! ``
มาชิจัง
`` และจนกว่าจะถึงตอนนั้น ! ``
มาชิจัง
`` ฉันจะเป็นคนปกป้องไคโตะคุงเองค่ะ ! ``
ไคโตะ
`` คุณ . . มาชิ - ``
ไคโตะ
`` ขอบคุณนะครับ - ``
มาชิจัง
`` เข้าใจแล้วใช่ไหมคะ - ? ``
ไคโตะ
`` ครับ . . เข้าใจแล้วครับ - ``
* หญิงสาวกับชายหนุ่มนั้นได้มองหน้ากันก่อนที่จะค่อยๆยิ้มออกมาทั้งคู่ *
มาชิจัง
`` เอาล่ะ ! กลับบ้านกันเถอะค่ะ ``
* หลังจากนั้น ตัวของหญิงสาวมาชิก็ได้พยุงตัวของเด็กหนุ่มใครต่อขึ้นมาพร้อมกับพาเขากลับบ้านแล้วแยกย้ายกลับบ้านกันไป *
หัวหน้าห้อง
`` ทุกคนคะ ! วิชาต่อไปคือการฝึกพลังเวทย์กับสถานะการต่อสู้ ! ให้ทุกคนเปลี่ยนชุดเป็นชุดพละและลงไปที่โรงยิมด้วยค่ะ ! ``
* จู่ๆก็มีเสียงของหัวหน้าห้องที่ได้ตะโกนออกมาให้แต่เพื่อนทั้งห้องได้ยินก่อนที่เธอนั้นจะออกตัวไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่ไปที่โรงยิมเป็นคนแรก ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าห้องที่ดีนะ *
เพื่อนในห้อง
`` เย้ ! วิชาฝึกพลังเวทย์โว้ยยยย ! ``
'' ถ้าครูให้จับคู่สู้กันก็คงดีสิเรามาสู้กันดีมะะ "
เป็นวิชาที่ชอบที่สุดเลยยยย
* เสียงของเพื่อนในห้องนั้นต่างดีใจกันกับวิชาฝึกพลังเวทย์กับสถานะการต่อสู้ เพื่อโตไปจะได้เป็นที่เขาเรียกว่า ฮันเตอร์ เป็นอาชีพที่ล่าพวกมอสเตอร์เป็นอาชีพที่คนในโรงเรียนนี้ตั้งใจอยากเป็นกันมากที่สุด เหมือนโรงเรียนนี้จะเป็นโรงเรียนเพื่อสร้าง ฮันเตอร์ ในอนาคตเลยก็ว่าได้ *
* แต่ท่ามกลางเสียงดีใจนั้นกลับมีเด็กหนุ่มผู้หนึ่งที่ได้นั่งกุมขมับกับโต๊ะ นั่นก็คือ
พระเอกของเรานั่นเอง ไคโตะ *
ไคโตะ
`` เอาอีกแล้ว — ไม่ชอบวิชานี้เลย . . . ``
ไคโตะ
`` ทำไมคนอื่นถึงชอบวิชานี้กันนะ - ``
ไคโตะ
`` หรือมันแปลกที่เรา . . . ``
ไคโตะ
`` ไม่มีพลังเวทย์เหมือนคนอื่นใครเขาหรือเปล่านะ . . . ``
มาชิจัง
`` นี่ ไคโตะคุง ? ``
* อยู่ร่างของหญิงสาวมาชิมาอยู่ข้าง ๆ ตัวของเด็กชายไคโตะตอนไหนก็ไม่รู้ จนทำให้ตัวของเด็กหนุ่มนั้นได้ถึงกับสะดุ้งกันเลยทีเดียว *
ไคโตะ
`` คุณมาชินี่เอง ! - ``
ไคโตะ
`` ตกใจหมดเลยครับ มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลย ``
มาชิจัง
`` ฮ่า ๆ ๆ ๆ ตอนไคโตะคุงตกใจ ตลกจังเลย ``
* ตัวของหญิงสาว มาชิ ได้หัวเราะออกมาด้วยความชอบใจ *
ไคโตะ
`` โธ่ . . . คุณมาชิอย่าแกล้งกันแบบนี้สิครับ``
มาชิจัง
`` ขอโทษ ๆ ฮ่า ๆ ``
มาชิจัง
`` ได้เวลาไปเรียนแล้วนะคะ ``
มาชิจัง
`` ไปแปลงชุดแล้ว ไปโรงยิมกันเถอะ ``
* ทุกคนนั้นได้เปลี่ยนชุดอะไรกันเสร็จหมดเรียบร้อยแล้วก่อนที่ทุกคนในห้องนั้นจะไปรวมตัวกันที่โรงยิม *
* จนคุณครูประจำวิชาก็ได้เดินมา *
คุณครู
`` สวัสดีครับนักเรียนทุกคน ``
หัวหน้าห้อง
`` ทุกคน ทำความเคารพอาจารย์ ! ``
ทุกคน
`` อรุณสวัสดิ์ครับ/คะ อาจารย์ ! ``
คุณครู
`` เอาล่ะ ๆ วันนี่ครูจะให้ทุกคนจับคู่เพื่อมาฝึกต่อสู้โอเคไหม - ( ? ) ``
ทุกคน
เย้ !!! ๆ
ต่อสู้ ๆ ๆ !!!
นี่แหละสุดยอดดดดดดดด
ไคโตะ
`` แหะ ๆ . . . แย่แล้ว - ``
ไคโตะ
`` เอ๋. . คุณมาชิ - ? ``
มาชิจัง
`` มาจับคู่กันเถอะ ``
* จู่ ๆ ก็เกิดเสียงระเบิดขึ้นมาในโรงเรียน *
ทุกคน
เอ๋เกิดอะไรขึ้น
น่ากลัวจัง
ระเบิดหรอ
อะไรเนี่ย
ไคโตะ
`` อะ . . . เอ๋ - เกิดอะไรขึ้นล่ะเนี่ย - ``
มาชิจัง
`` ไคโตะคุง . . อยู่ใกล้ๆฉันเอาไว้นะ - ``
ยาโฮะ ( หัวหน้าพวกนักเลง )
`` เห้ย ๆ อะไรวะเนี่ย - ``
พวกเด็กเกเรต่างๆ
`` ไม่รู้เหมือนกันครับลูกพี่ ``
คุณครู
`` ทุกคน อยู่ในความสงบ ``
คุณครู
`` เดี๋ยวครูจะเป็นคนไปดูให้เอง ``
เสียงประกาศทางโรงเรียน
`` ประกาศ ๆ ! ตอนนี้มีมอนเตอร์ที่หลุดออกมาจากดันเจี้ยน !!! ``
เสียงประกาศทางโรงเรียน
`` ขอให้นักเรียนทุกคน และ อาจารย์ที่มีพลังความสามารถไม่มากพอให้หาที่ซ่อน ``
เสียงประกาศทางโรงเรียน
`` ขอซ้ำอีกครั้ง ตอนนี้ มีมอนเตอร์หลุดออกมาจากดันเจี้ยนและตอนนี้พวกมันอยู่ในโรงเรียน ขอให้นักเรียนและอาจารย์หาที่ซ่อน ``
ทุกคน
`` อะไรกันเนี่ย !!! ``
`` มีมอนสเตอร์เข้ามางั้นหรอ !!! ``
`` น่ากลัว !!!! แง ๆ ๆ ๆ ๆๆ !!!! ``
ไคโตะ
`` มะ . . . มอนเตอร์ ! ``
มาชิจัง
`` ไคโตะคุง ! ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวพวกฮันเตอร์ ก็คงมากันแล้ว ``
* จู่ ๆ ก็เกิดเสียงระเบิดมาจากหลังคาโรงยิม *
* และดูเหมือนว่าจะมีตัวอะไรตกลงมาด้วย *
* ควันฝุ่นที่เกิดจากระเบิดนั้นฟุ้งไปทั่วห้องยิมก่อนที่วันนั้นจะค่อยๆจางลงและปรากฏให้เห็นมอนสเตอร์ที่น่ารังเกียจ *
มอนสเตอร์
`` อ้าาาาาา ~ คิ คิ คิ ``
ทุกคน
`` อ้าาาาาา !!!! ``
`` กรี๊ดดดดดดด !!!!! ``
`` มอนเตอร์ !!!!!!!! หนีเร็ว !!!!!!!! ``
`` ฉันยังไม่อยากตาย !!!!!! ``
* ตอนนี้ บ้างคนในนั้นได้วิ่งหนีด้วยความกลัวของตัวเอง *
ยาโฮะ ( หัวหน้าพวกนักเลง )
`` เห้ย ๆ ไอ้พวกกระจอกเอ้ยยยย ``
ยาโฮะ ( หัวหน้าพวกนักเลง )
`` ระดับของ มอนสเตอร์ มันมีแค่ 5 ระดับเท่านั้นแหละเว้ย !!! ``
มอนเตอร์ นั้นจะมีอยู่ 5 แรงค์
1. แรงค์ D
2. แรงค์ C
3.แรงค์ A
4. แรงค์ S
5.แรงค์ G
ยาโฮะ ( หัวหน้าพวกนักเลง )
`` พวกแกก็คงเป็นแค่แรงค์ C ล่ะวะ !!!! ``
ยาโฮะ ( หัวหน้าพวกนักเลง )
`` กูจะสั่งสอนพวกมึงเอง !!!! ``
ยาโฮะ ( หัวหน้าพวกนักเลง )
`` เข้ามาเลยโว้ย พวก มอนเตอร์ ปลายแถว ! ``
พวกเด็กเกเรต่างๆ
`` เอาเลยลูกพี่ !!!! ``
มอนสเตอร์
`` คิ ๆ ๆ ~ พวกปลาซิวปลาสร้อย - ``
* อยู่ๆแขนขวาของยาโฮะถูกตัดขาด *
ยาโฮะ ( หัวหน้าพวกนักเลง )
`` อ้าาาาา !!!!!!! ไอ้เหี้ย !!!! ขาวของกู !!!! ไอ้สัสนรกกูจะฆ่ามึง !!!!!!!!!! ``
มอนสเตอร์
`` พวกชั้นต่ำก็ยังคงเป็นชั้นต่ำนั่นแหละนะ คิ ๆ ๆ ๆ ~ ``
* อยู่ ๆ หัวของยาโฮะ ก็ได้หลุดออกจากบาร์ของเขาเหมือนถูกอะไรบางอย่างด้วยความเร็วตัดไปที่หัวอยู่ๆเสียงของทุกคนนั้นก็ดังก้องไปทั้งยิมด้วยความกรีดร้อง *
ทุกคน
* กรี๊ดดดดดดด !!!! *
พวกเด็กเกเรต่างๆ
`` ลูกพี่ !!!!!!!!!! ``
พวกเด็กเกเรต่างๆ
`` ลูกพี่ตายแล้ว !!!!! ``
ไคโตะ
`` อะไรกันเนี่ย !! ``
คุณครู
`` ทุกคนหนีไปตรงทางออก !!! ``
มาชิจัง
`` ไคโตะคุง !! หนีกันเถอะ !!! ``
ไคโตะ
`` อะ . . . อืม !!! ``
* ตอนนี้ทุกคนนั้นวิ่งหนีกันยังไม่คิดชีวิตเพื่อหมายจะเอาชีวิตรอด *
มอนสเตอร์
`` คิ ๆ ๆ ๆ !!! ไอ้พวกมนุษย์หน้าโง่ !!! ``
มอนสเตอร์
`` พวกข้าไม่ได้มาแค่ตัวเดียวโว้ย !!! ``
มอนสเตอร์
`` ฮ่า ๆ ๆ ๆ !!!! ``
เสียงประกาศทางโรงเรียน
`` ประกาศ ! ``
เสียงประกาศทางโรงเรียน
`` ประกาศ ! ``
* จู่ๆเสียงประกาศนั้นมันก็ได้ดังขึ้น ! *
เสียงประกาศทางโรงเรียน
`` ตอนนี้ทางเรานั้นได้รู้แรงค์ของ มอนเตอร์ แล้ว ``
เสียงประกาศทางโรงเรียน
`` แรงค์ของมอนสเตอร์ก็คือ ! ``
เสียงประกาศทางโรงเรียน
`` แรงค์ S !!!! ``
เสียงประกาศทางโรงเรียน
`` ขอให้ทุกคนนั้นอพยพออกจากโรงเรียนอย่างด่วน !!!! ``
ทุกคน
`` ไอ้เหี้ย กูไม่อยากตาย ;!!!!!! ``
`` รีบหนีออกจากโรงเรียนกันก่อนเร็ว !!! ``
`` แงงงงงงงง !!! \\เสียงร้องไห้ของผู้หญิง ``
มาชิจัง
`` ไคโตะคุงรีบหนีเร็วเข้า ! ``
มอนสเตอร์
`` ไอ้พวกมนุษย์หน้าโง่ ~ คนนี้พวกกูจะกินพวกมึงให้หมดเลย ~ ``
ไคโตะ
`` เย่แล้วคุณมาชิ ! พวกเราไม่มีทางหนีแล้ว ! ``
ไคโตะ
`` ( คิดสิไคโตะ . . . คิดสิ - คิด - ) ``
* ตัวของเด็กหนุ่มไคโตะนั้นกำลังคิดอยู่ในใจว่าจะหาวิธีรอดยังไงดีก่อนที่ ตัวของเด็กหนุ่มนั้นจะหันหน้าไปมองหน้าของหญิงสาวมาชิที่กำลังกังวลสุดขีดก่อนที่ชายหนุ่มนั้นจะได้คิดถึงคำๆนึงของหญิงสาวขึ้นมา *
มาชิจัง
( คำพูดของมาชิที่ไคโตะนึกถึง )
`` ไคโตะไม่ได้ขี้แพ้ซะหน่อย !! แค่ตอนนี้อ่อนแอเอง !!! ถ้าเกิดเปลี่ยนตัวเองและเก่งขึ้นก็ไม่มีใครกล้าแกล้งหรอก !!!
จนถึงตอนนั้น . . .
`` ฉันจะเป็นคนปกป้อง ไคโตะเอง ! ``
ไคโตะ
`` นั้นสินะ . . . - ``
ไคโตะ
`` ตอนนี้ผมจะ แข็งแกร่งขึ้น - ``
มาชิจัง
`` เอ๋ !? ไคโตะคุง พูดอะไรน่ะ !?!? ``
ไคโตะ
`` ผมจะเป็นตัวล่อให้ !!! ``
ไคโตะ
`` ถ้าเกิดได้จังหวะแล้วขอให้ทุกคนวิ่งหนีและปิดประตูเพื่อไม่ให้มันออก นะครับ !! ``
ไคโตะ
`` เพราะประตูของยิมนี้ เป็นประตูเหล็กที่สร้างมาจากวัตถุที่แข็งแรงอันดับต้นๆของโลกพวกมันคงทำลายได้ยากต้องใช้เวลาสักหน่อยจนถึงตอนนั้นพวกเราอาจจะหนีออกจากนอกโรงเรียนไปแล้วก็ได้ ``
มาชิจัง
`` ไม่ได้นะ !!! ``
มาชิจัง
`` จะพาตัวเองไปเสี่ยงกับอันตรายแบบนั้นไม่ได้ !!! ``
มาชิจัง
`` นายมีสิทธิ์ที่จะไม่รอดสูงมาก ! ``
มาชิจัง
`` อย่ามาพูดอะไรบ้าๆนะ ไคโตะคุง !! ``
มาชิจัง
`` ถ้าเราจะรอดก็ต้องรอดด้วยกันหมดนี่แหละ !! ``
เพื่อนในห้อง
`` เข้าใจแล้ว ! ``
* ทันใดนั้นเพื่อนชายคนหนึ่งในห้องที่ไคโตะได้ขอร้องให้เขาอุ้มตัวของหญิงสาวมาชิไป เพราะถ้าเกิดขอกันตรงๆแบบนี้หญิงสาวมาชิยังไงก็คงไม่ยอมแน่ๆเลยต้องใช้วิธีแบบนี้ *
ไคโตะ
`` ตามมาสิวะไอ้ พวกมอนเตอร์น่าโง่ !!! ``
ไคโตะ
`` ฉันนี่แหละคือคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโรงเรียน !!! ``
ไคโตะ
`` อยากสู้มากก็ตามมาทางนี้สิวะ !!! ``
มอนสเตอร์
`` โธ่ ๆ ~ ได้เลยยย มนุษย์ปากดี ~ ``
ไคโตะ
`` เอาล่ะ ! ทุกคนออกไปได้แล้ว ! ``
มอนสเตอร์
`` อย่ามาทำตัวเป็นพระเอกปัญญาอ่อน- ``
* จู่ๆ มอนเตอร์ก็โผล่มาด้านหลังของไคโตะด้วยความเร็วสูงจนตามองแทบไม่ทันก่อนที่ตัวของมันนั้นจะเตะไปที่กลางลำตัวของไคโตะอย่างจัง *
มอนสเตอร์
`` คิ ๆ ช่างโง่เขา ``
มาชิจัง
`` ปล่อยนะยะ !!! ฉันจะไปช่วยไคโตะ !!! ``
เพื่อนในห้อง
`` ขอโทษนะ ! แต่ไคโตะสั่งฉันมาว่าห้ามปล่อยเธอจนกว่าเธอจะปลอดภัย !!! ``
มาชิจัง
`` แต่เขากำลังตกอยู่ในอันตรายนะ !!!
ปล่อยฉันสิยะเจ้าโง่เอ้ย !!! ``
เพื่อนในห้อง
`` ขอโทษนะฉันคงทำไม่ได้เราต้องหนีรอดไปด้วยกันนะ !!! ``
มาชิจัง
`` เอ๋ !!! ประตูกำลังจะปิด !!!! ``
มาชิจัง
`` และไคโตะยังอยู่ในนั้น !!!!! ``
มาชิจัง
`` ปล่อยฉันสิ ! ปล่อย !! ``
พวกเด็กเกเรต่างๆ
* พวกเด็กเกเรยืนอยู่นอกโรงเรียนแล้ว หนีมาก่อนเพื่อน *
พวกเด็กเกเรต่างๆ
`` ปล่อยให้มันตายไปซะเจ้าไคโตะ ``
พวกเด็กเกเรต่างๆ
`` พวกฉันนี่แหละเป็นคนปิดประตู หึ ๆ - ``
* ตัดภาพไปที่ไคโตะที่กำลังนอนกองอยู่กับพื้น *
ไคโตะ
`` อ้า !! - . . . ต้องรีบหนี - ``
มอนสเตอร์
`` คิ ๆ ๆ ไอ้โง่ คิดว่าแกจะหนีจากผู้ฉันได้หรอ ! ``
มอนสเตอร์
`` มันเป็นไปไม่ได้หรอกนะเว้ย ! ``
มอนสเตอร์
`` แถมอีกอย่าง . . . ``
ไคโตะ
`` เอ๋ . . . อีกอย่าง - ? ``
//สำลักเลือด
มอนสเตอร์
`` แกโดนเพื่อนๆของแกหักหลังแล้วนะเว้ย ``
มอนสเตอร์
`` ดูตรงประตูนั่นสิมันปิดลงแล้ว ``
มอนสเตอร์
`` แสดงว่ามันจะปล่อยให้แกตายอยู่ที่นี่ ~ ``
มอนสเตอร์
`` คิ ๆ ๆ ๆ !!! ช่างน่าขันเสียจริง !!!!!!! ``
ไคโตะ
`` ไม่จริง - . . . ``
ไคโตะ
`` อ้า !!!!! . . . .``
ไคโตะ
`` ไอ้เวรเอ้ย. . . - ``
มอนสเตอร์
`` คิ ๆ ~ ข้าเริ่มชักจะเบื่อแกแล้วสิ ~ ``
มอนสเตอร์
`` จะฆ่าทิ้งเลยแล้วกัน ~ ``
ไคโตะ
`` ฆ่างั้นหรอ. . . ``
* ตอนนี้ไคโตะนั้นนี่นึกถึงเรื่องราวทุกอย่างทั้งชีวิตที่ตัวเองนั้นถูกรังแกและกลั่นแกล้งเป็นฝ่ายที่ถูกหักหลัง เป็นฝ่ายที่จะถูกฆ่าทุกๆครั้งที่มีเรื่องจนทำให้ครั้งนั้นฟิวส์ขาดและหงุดหงิด ขึ้นมา - *
ไคโตะ
`` ไอ้พวกเฮงซวยเอ้ย . . . ``
* เสียงของไคโตะที่พูดออกมาด้วยความเบาบาง และ หอบจากการถูกซ้อม *
ไคโตะ
`` อะไรๆก็เอาแต่จะฆ่ากูหรือไงวะ. . . ``
ไคโตะ
`` โธ่เว้ยน่าหงุดหงิดโว้ย !!! ``
ไคโตะ
`` กูก็จะฆ่าพวกมึงเหมือนกัน !!! ``
ไคโตะ
`` จะฆ่า !!! จะฆ่า !!!! จะฆ่า !!!! ``
ไคโตะ
`` จะฆ่าพวกมึงทุกตัวให้หมดเลยเว้ย !!!!!!! ``
ไคโตะ
`` ย้าาาาาาาาา !!!!!!!! ``
* จู่ๆไคโตะนั้นก็ได้ตะโกนออกมาด้วยความโกรธแค้นก่อนที่จะถูกฆ่าแต่จู่ๆนั้นก็มีพลังสีดำเงาทมิฬได้พุ่งออกมาจากตัวของไคโตะจู่ๆนั้นเจ้าพวกมอนสเตอร์ 2 ตัวนั้นก็ถูกฆ่าด้วยความเร็วด้วยตามองแทบไม่ทันพร้อมกับเกิดระเบิดทั้งรอบข้าง ไปจนหมด จนไคโตะรู้สึกตัวอีกทีเขาก็ได้ถูกหิวรักษาด้วยความปริศนาแขนขวาที่ถูกตัดขาดก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมหน้าท้องที่ถูกต่อยจนเป็นรูกลับมาเป็นเหมือนเดิมแต่อยู่ๆที่ไม่เหมือนเดิมนั่นก็คือ . . *
* ทั้งร่างกายของเขานั้นมีออร่าสีม่วงขึ้นมาปกครองทั้งร่างกายรู้สึกได้พลังอันมหาศาลที่กำลังไหลเวียนไปอยู่ทั้งร่างกาย *
ไคโตะ
`` ไม่ใช่ว่าฉันกำลังจะตายงั้นหรอ . . ``
ไคโตะ
`` นั้นสินะ - . . . ``
ไคโตะ
`` นี่คงจะเป็น . . . ``
ไคโตะ
`` การเกิดใหม่ - . . . สินะ ``
* จู่ๆร่างของไคโตะนั้นก็ได้ก็ได้ยิ้มออกมาท่ามกลางกองเปลวเพลิงที่กำลังลุกโชนขึ้นอยู่รอบๆ ก่อนที่จะมีเสียงบางอย่างพูดออกมาว่า *
`` จักรพรรดิองค์ใหม่ถือได้กำเนิดขึ้นมาแล้ว ``
Comments
Frank kun
สวัสดีครับผู้อ่านที่น่ารักทุกคน ผมแอด Frank kun วันนี้ผมได้มาชี้แจงกับเรื่องการ์ตูนที่ผมแต่งขึ้นนั่นก็คือ เกิดใหม่รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นจักรพรรดิเงาคนใหม่ไปซะแล้ว ในการ์ตูนเรื่องนี้ผมได้เอาตัวละครเอกที่มีชื่อว่า ซองจินอู ที่มาจากเรื่อง 𝑆𝑂𝐼𝑂 𝐿𝐸𝑉𝐸𝐿𝐼𝑁𝐺 ที่เป็นการ์ตูนจากฝั่งเกาหลีมาครับ ในการ์ตูนของผมครั้งนี้ผมจะขออนุญาตเอาหน้าตาตัวละครฉากแอ็คชั่นและพลังของพี่ ซองจินอูมานะครับ แต่ที่ผมจะสร้างนั่นก็คือเป็นอีกจักรวาลหนึ่งของพี่ซองจินอู หรือที่เรารู้จักกันว่าจักรวาลคู่ขนานนั่นเองครับแต่ว่าผมจะสร้างเนื้อเรื่องใหม่กลับมีแต่ละครใหม่ๆเข้ามาที่ไม่ได้มีอยู่ในเรื่อง 𝑆𝑂𝐼𝑂 𝐿𝐸𝑉𝐸𝐿𝐼𝑁𝐺 ครับ ขอให้ทุกคนเข้าใจผมนะครับผมสร้างการ์ตูนด้วยความสนุกไม่ได้ต้องการจะสร้างดราม่าหรืออย่างไรอยากให้ทุกคนอ่านด้วยความสนุกและเมามันกับฉากและเนื้อเรื่องที่ผมสร้างขึ้นมานะครับขอให้ทุกคนเข้าใจนะครับ ขอบคุณทุกครับ (◍•ᴗ•◍)❤
2023-05-12
1