กุห้าวแล้วหนักหัวพ่*งมึงเหรอพี่
(1)
เฟิร์น
อย่านอนกินบ้านกินเมือง
เฟิร์น
แล้วนังเตอร์หายหัวไปไหนแล้วจ้ะ
เตอร์
จะรีบปลุกเพื่อไรอะคับแม่
เฟิร์น
วันนี้มีเรียนเช้าจร้
เฟิร์น
มาสายกูไม่ช่วยนะจ๊ะ
คิน
พูดจาให้มันดีๆหน่อยดิ้
เตอร์
เห็นกุตัวแค่นี้กูก็เตะน้องชายมึงได้ละกัน
คิน
อ้าวไอ้เหี้ยนี่พูดจาวอนตีนนักนะ
เสียงข้อความจากโทรศัพท์ของคินดังขึ้น
อีคินทำไรอยู่เนี่ยรีบมาได้แล้วค่า
คิน
ครั้งนี้กุจะปล่อยละกัน
เฟิร์น
อ้าวมาละเหรอจ้ะหนุ่ม
เตอร์
ก็มัวแต่ยืนเถียงกับหมาอยู่อะไอ้เหี้ย
เฟิร์น
ไปกวนตีนใครมาอีกล่ะอี
เตอร์
ก็ตอนกุกำลังมาโรงเรียนอะดิ
เตอร์
กุรีบไม่ได้มองทางแล้วเสือกชนกับใครก็ไม่รู้
เตอร์
เสือกมาขึ้นเสียงใส่กูไอ้สัสเอ้ย
เตอร์
กูก็เลยเถียงกับมันยาวๆเลย
เจ๋ง
มึงไปท้าเค้าต่อยด้วยใช่มั้ยไอ้เตอร์
เตอร์
กุแค่เถียงกับมันเฉยๆเองมึง
เฟิร์น
มองจากดาวอังคารก็ยังรู้ว่าอินี่ตอแหลค่ะซิส
เตอร์
กุไม่น่าเชื่อถือขนาดนั้นเลยเหรอ
เฟิร์น
พวกกุเป็นเพื่อนมึงมากี่ปีคะเตอร์
เฟิร์น
พวกกุย่อมรู้สันดานมึงอยู่แล้วจร้า
เราขอข้ามตอนยู่ในห้องเรียนไปนะคะสมองตันแน้ว
แอดเองคับ
ตัดจบแต่เพียงเท่านี้ก่อนนะคะ
แอดเองคับ
แอดเพิ่งแต่งเรื่องแรกและครั้งแรกค่ะถ้าผิดพลาดประการใดเราต้องขออภัยนะที่นี้ด้วย
แอดเองคับ
สุดท้ายนี้อ่านจบแล้วอย่าลืมเม้นกันด้วยนะคะแค่ส่งสติ้กเกอร์ก็ยังดี
Comments