ฉันตอนนั้นไม่ใช่ฉันตอนนี้
ตอน 4
ฟ่าง
ในที่สุด ฮัลโหลประเทศไทย
จัสมิน
ไม่เห็นจะน่าคิดถึงเลย
ทั้งสองได้ถึงประเทศไทยแล้ว
ฟ่าง เป็นเพื่อนสนิทของจัสมินตั้งแต่จัสมินไปอยู่อเมริกา
เป็นเพื่อนที่เหมือนพี่น้องมาก
ฟ่างและจัสมินหันไปพร้อมกัน
ไปยังรถที่จอดอยู่ข้างหน้า
การ์ด
เป็นอะไรรีป่าวครับคุณจัสมิน
จัสมินเงียบไปและทำสีหน้าที่เซ็งมาก
ฟ่าง
ครั้งล่าสุดที่เรากลับมานี่วันไหนว่ะแก
ป้าแก้ว เป็นแม่บ้านที่นี้ เลี้ยงดูจัสมินมาตั้งแต่เด็กๆ
ป้าแก้วรักและเอ็นดูหนูจัสมินอย่างมาก
เธอเหมือนแม่อีกคนของจัสมินเลย
แม่บ้าน
คุณหนูสวยขึ้นมากเลยนะคะ
แม่บ้าน
ดูสิ ผอมเหลือเกินคุณหนูของป้า
แม่บ้าน
หนูฟ่างก็สวยมากเลยนะลูก
แม่บ้าน
ป้าคิดถึงทั้งสองคนเลย
ฟ่าง
ฟ่างก็คิดถึงคุณป้านะคะ
จัสมิน
จัสมินก็คิดถึงป้านะคะ
แม่บ้าน
ขึ้นห้องไปพักผ่อนก่อนนะคะ
แม่บ้าน
เดี๋ยวป้าเตรียมอาหารไว้ให้
ผ้าแพร
นี่ไม่อยากมาจริงๆใช่มั้ย
จัสมิน
เครื่องบินมาส่งเร็ว
ฟ่าง
นอนพักเก็บแรงไปแดนซ์ดีกว่า
ฟ่างก็หลับพักผ่อนไปจนค่ำเลย
ซุง
วันนี้เอาเครื่องดื่มเด็ดๆเลยนะ
นิล
เออนั่นดิ ยังไงว่ะมึงถึงลงมาจัดแจงเองทุกอย่าง
จัสมิน
ไหนว่าจะไปเที่ยวผับ
ใบข้าว
แป๊บนึงเดี๋ยวถ่ายให้ดู
ผ้าแพร
เดี๋ยวกูมุ่งหน้าไปก่อน
ฟ่างกันตัสมินเดินทางออกจากบ้าน
Comments