ฉันหลงรักนายจิ้งจอก ตอนที่3

ตอนที่3

หยวนเฉิน(พอ.)

คุณต้องอยู่ในการดูแลของผม

ลู่ลู่(นอ.)

จะบ้าหรอ

ลู่ลู่(นอ.)

ฉันต้องอยู่ที่นี่ตลอดไปเลยรึไง

ลู่ลู่(นอ.)

ฉันจะกลับบ้านไม่ได้หรอ

หยวนเฉิน(พอ.)

ไม่ได้

ลู่ลู่(นอ.)

//จะร้องไห้ ฉันจะต้องคิดถึงเพื่อนและพ่อแม่แน่เลย

ลู่ลู่(นอ.)

//ร้องไห้

หยวนเฉิน(พอ.)

ก็ได้ๆ

หยวนเฉิน(พอ.)

ผมจะมีเวลาให้คุณกลับบ้าน

หยวนเฉิน(พอ.)

โอเคไหม

ลู่ลู่(นอ.)

ได้ๆ

ลู่ลู่(นอ.)

//ยิ้ม

เหมย(เพื่อนนอ.)

//โทรหา

ลู่ลู่(นอ.)

ว่าไง

เหมย(เพื่อนนอ.)

เธอหายไปไหนมา

เหมย(เพื่อนนอ.)

ฉันตามเธอแถบแย่

ลู่ลู่(นอ.)

คือ

เหมย(เพื่อนนอ.)

อะไร

ลู่ลู่(นอ.)

เรื่องมันยาว

ลู่ลู่(นอ.)

ไว้ฉันค่อยเล่านะ

ลู่ลู่(นอ.)

แต่ตอนนี้ฉันปลอดภัยดี

เหมย(เพื่อนนอ.)

งั้นพรุ่งนี้เรานัดเจอกันนะ

ลู่ลู่(นอ.)

ได้ๆ

วันต่อมา

ลู่ลู่(นอ.)

มาแล้วๆ

เหมย(เพื่อนนอ.)

เธอนี่สายตลอดเลย

ลู่ลู่(นอ.)

รถมันติดน่ะ

เหมย(เพื่อนนอ.)

อ้ะ

เหมย(เพื่อนนอ.)

แล้วใครมาด้วยหรอ

ลู่ลู่(นอ.)

อ้อ เค้าคือ

เหมย(เพื่อนนอ.)

อ้อ

เหมย(เพื่อนนอ.)

หยวนเฉิน คนที่เธอชอบใช่ไหม

ลู่ลู่(นอ.)

เบาๆสิ

หยวนเฉิน(พอ.)

//เดินเข้ามา

ลู่ลู่(นอ.)

เอ่อ คุณนั่งตรงนี้ได้ไหม

หยวนเฉิน(พอ.)

ไม่เป็นไร

หยวนเฉิน(พอ.)

ผมนั่งตรงนู้นดีกว่า

หยวนเฉิน(พอ.)

พวกคุณจะได้คุยกันด้วย

ลู่ลู่(นอ.)

อืม

เหมย(เพื่อนนอ.)

ไหนเรื่องยังไงเล่าสิ

ลู่ลู่(นอ.)

//อธิบาย

เหมย(เพื่อนนอ.)

แม่เจ้า จริงหรอ

ลู่ลู่(นอ.)

เธอรู้แล้วเหยียให้มิดเลยนะ

ลู่ลู่(นอ.)

ห้ามให้ใครรู้นะ

เหมย(เพื่อนนอ.)

ได้ๆ

เหมย(เพื่อนนอ.)

เพราะแบบนี้ใช่ไหมเธอเลยได้ไปอยู่บ้านเค้าน่ะ

ลู่ลู่(นอ.)

อื้ม

เหมย(เพื่อนนอ.)

ฉันว่าดีเลยนะ เธอชอบเค้าแถมยังได้อยู่บ้านเดียวกับเค้าอีกอะ

เหมย(เพื่อนนอ.)

ฉันล่ะเขินแทน

ลู่ลู่(นอ.)

นี้พูดเบาๆสิเดี๋ยวเค้าก็ได้ยินหรอก

เหมย(เพื่อนนอ.)

แหม จะเป็นอะไรไป

ลู่ลู่(นอ.)

เราก็คุยกันนานแล้วงั้นฉันกลับละนะ

เหมย(เพื่อนนอ.)

อืม ไว้เจอกัน

ที่บ้าน

หยวนเฉิน(พอ.)

//ดื่มน้ำ

ลู่ลู่(นอ.)

//มอง

หยวนเฉิน(พอ.)

มองอะไร

ลู่ลู่(นอ.)

เอ่อ คือคุณไม่กินข้าวหรอ

หยวนเฉิน(พอ.)

คุณหิวหรอ

ลู่ลู่(นอ.)

ใช่

ลู่ลู่(นอ.)

ไส้จะขาดอยู่แล้วเนี้ย

หยวนเฉิน(พอ.)

คุณจะกินอะไร

ลู่ลู่(นอ.)

ฉันกินโจ๊กก็ได้

หยวนเฉิน(พอ.)

ได้

หยวนเฉิน(พอ.)

แค่นี้นะ

ลู่ลู่(นอ.)

เดี๋ยว

ลู่ลู่(นอ.)

ฉันเอานั่นนู่นนี้

ลู่ลู่(นอ.)

บลาๆ

ลู่ลู่(นอ.)

แค่นี้ละ

หยวนเฉิน(พอ.)

อ่า

หยวนเฉิน(พอ.)

//ตกใจ

หยวนเฉิน(พอ.)

คุณหมดหรอ

ลู่ลู่(นอ.)

หมดสิฉันนินักกินเลยก็ว่าได้//ยิ้ม

ลู่ลู่(นอ.)

//กิน

ลู่ลู่(นอ.)

คุณพอแล้วหรอ

หยวนเฉิน(พอ.)

อื้ม

//เสียงเคาะประตู

ลู่ลู่(นอ.)

ใครมาหรอ//ข้าวเต็มปาก

หยวนเฉิน(พอ.)

//เดินไปดู

หยวนเฉิน(พอ.)

//แอบยิ้ม

หยวนเฉิน(พอ.)

//เปิดประตู

เยว่ปิง(นางร้าย)

//ยิ้ม ทำไมเปิดประตูช้าจังนะ

เยว่ปิง(นางร้าย)

//เดินเข้าบ้าน

หยวนเฉิน(พอ.)

มาทำไม

เยว่ปิง(นางร้าย)

ฉันก็เบื่อเป็นนะถึงแม่จะอยู่มาเป็นพันๆปีก็เถอะ

เยว่ปิง(นางร้าย)

//มอง

เยว่ปิง(นางร้าย)

นี่ใคร

หยวนเฉิน(พอ.)

เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟัง

เยว่ปิง(นางร้าย)

//เดินไปหานอ.

ลู่ลู่(นอ.)

เอ่อ

ลู่ลู่(นอ.)

คุณเป็นใครคะ

เยว่ปิง(นางร้าย)

ฉันเป็นเพื่อนของเค้า

เยว่ปิง(นางร้าย)

แล้วเธอล่ะ

ลู่ลู่(นอ.)

ฉันเป็นคนรู้จักค่ะ

ลู่ลู่(นอ.)

//ยิ้ม

เยว่ปิง(นางร้าย)

หึ//มองบน

เยว่ปิง(นางร้าย)

นี่คุณเปลี่ยนมาชอบผู้หญิงแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย

เยว่ปิง(นางร้าย)

ดูเธอกินสิ

เยว่ปิง(นางร้าย)

สกปรกสิ้นดี

ลู่ลู่(นอ.)

หยวนเฉิน(พอ.)

//มองแรง

หยวนเฉิน(พอ.)

ออกไปได้แล้ว

เยว่ปิง(นางร้าย)

อย่ารีบสิ

หยวนเฉิน(พอ.)

//พาออกไป

ลู่ลู่(นอ.)

ฉันขอโทษนะ

ลู่ลู่(นอ.)

ที่ทำให้คุณกับเพื่อนทะเลาะกัน//ซึม

หยวนเฉิน(พอ.)

ไม่เป็นไรหรอก

กลางคืน

ลู่ลู่(นอ.)

//เช็ดผม คุณยังไม่นอนอีกหรอ

หยวนเฉิน(พอ.)

ยังหรอก

ลู่ลู่(นอ.)

แล้วคุณทำอะไร

หยวนเฉิน(พอ.)

ผมจะอ่านหนังสือน่ะ

ลู่ลู่(นอ.)

คุณอ่านเรื่องอะไร

หยวนเฉิน(พอ.)

ก็เรื่องปกติธรรมดาทั่วไปน่ะ

ลู่ลู่(นอ.)

งั้นฉันนอนก่อนนะ

ลู่ลู่(นอ.)

//หาว

หยวนเฉิน(พอ.)

//ยิ้ม





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ