ฉันน่ะหรือ...คือจอมมาร!? ตอนที่ 1 ฉันเดินเข้าป่า

**.....** คำอธิบาย <....> โทรจิต (.....) ความคิด [.....] ร่ายมนต์ หรือ คุยภาษาอื่นที่ไม่ใช่ภาษาที่คนบนโลกใช้กัน / .... การกระทำ สีหน้า หรืออารมณ์ ความรู้สึก ถ้ามีอีกเดี๋ยวจะแจ้งอีกที

[ บทนำ ]

19:00

ตื่ด ตื่ด ตึ่ง ตึง!

\ YOU WIN /

เสียงเกมดังขึ้น พร้อมกับชัยชนะ

หญิงสาวแย้มรอยยิ้มอย่างพึงพอใจ

เธอปิดหน้าจอโทรศัพท์ แล้วทิ้งตัวนอนลงบนเตียง

โครก~~

หมอน

อ่า...หิวชะมัดเลย

หมอนลุกขึ้น แล้วหยิบโทรศัพท์เดินลงไปข้างล่าง เพื่อหาอะไรกิน

เปิดตู้เย็น

หยิบข้าวเหนียว ไก่ย่าง ส้มตำ ออกมา

นำไปอุ่น

ระหว่างกินนั่งไถโทรศัพท์หาไรดู

กริ๊ก~! กริ๊ก~!

เสียงโทรศัพท์เข้า

กึก...ตึง

หมอน

แค่ก แค่ก แอ่ก!

หมอน

ค่อก! ค่อก!

หมอนทุบหน้าอก เนื่องจากข้าวเหนียวไปติดในหลอดลม

...หายใจไม่ออก

สุดท้ายหมอนหมดแรงจนสิ้นสติไป

THE END

. . .

หมอน

อือ....

หมอน

ที่ไหนเนี่ย

หมอน

ทำไมมันมืดไปหมดงี้

หมอน

เอออ จะว่าไป เราข้าวเหนียวติดคอนี่หวา

หมอน

ยังไม่ตายหรอวะเนี่ย

หมอน

หรือตายไปแล้ววะ ?

หมอน

แปลก ๆ

หมอน

ที่ก็แคบ

หมอน

อึดอัดไปหมด

หมอน

โอ้ยยย อึดอัดเว้ยยยย

ปัง!

เธอถีบฝาโลงจนกระเด็นไปไกล

หมอน

/ ลุกขึ้นมามองรอบ ๆ

หมอน

หมอน

ที่ไหนเนี่ย

หมอน

หลงมาในต่างโลกรึไงวะ

หมอน

ว่าไปนั่น

หมอน

หืม นี่มันโลงไม่ใช่หรอ

หมอน

/ มองไปบนกล่องที่มีรูปร่างเหมือนโลงศพสีดำสนิท

หมอน

อย่าบอกนะว่า เรานอนอยู่ในนั่นอ่ะ

หมอน

ถามจริง!?

หมอน

ใส่โลงกันขนาดนี้ อีกนิดคือเตรียมเผาแล้วใช่มะ ?

หมอน

(แม่ง)

หมอน

/ เดินออกไปสำรวจ

หมอน

หรือจะมาต่างโลกจริง ๆ ?

หมอน

ที่ไม่คุ้น

หมอน

ไม่รู้แหละว่าที่ไหน

หมอน

สถานการณ์แบบนี้ต้องหาแม่น้ำลำธารก่อนเลย

หมอน

เผื่อเดินเลาะแล้วจะเจอหมู่บ้านสักที่

เดินหาลำธาร

1 ชั่วโมงผ่านไป

ซ่า ซ่า~

หมอน

นั่นมันเสียงน้ำตกนี่

หมอน

แจ๋วเลย

หมอน

หาตั้งนาน / เดินเข้าไปที่ริมน้ำ

หมอน

หืม... นี่หน้าตาเรางั้นหรอ ? / จับหน้าตัวเอง

หมอน

หน้าตาใช้ได้เลยนะ

หมอน

ดูจากรูปร่างหน้าตา น่าจะอายุสัก 14-15 ได้...

หมอน

ว่าแต่...

หมอน

หิวชะมัด

หมอน

ยังไม่ทันจะได้กินอะไรดีๆเลย

หมอน

ล่าสุดก็ข้าวเหนียวติดคอ หวังว่าครั้งนี้คงไม่เผลอไปกินไรมีพิษเข้าหรอกนะ

หมอน

เดี๋ยวได้ตุยอีกรอบ

เธอแหวกผืนหญ้าในป่า มองหาผลไม้ที่น่าจะพอกินได้บ้าง

หมอน

อ่า ลูกนี้ดูน่ากินใช้ได้

หมอน

หวังว่าไม่ตาย

เด็ดแอปเปิ้ลสีชมพูที่ดูธรรมดาสุดในบรรดาผลไม้ที่พบเจอ

หมอน

สาธุ !

หมอน

/ กัดเข้าไปที่ลูกแอปเปิ้ลด้วยความหวั่นใจ

รสชาติหวานแตกซ่า ความอร่อยล้นปากจนน้ำตาแทบไหล

หมอน

โอโห โคตรอร่อยแฮะ

หมอน

ดูเหมือนกินแล้ว จะไม่เป็นอะไรด้วย

หมอน

อืม... / ครุ่นคิด

หมอน

แล้วทีนี้จะไปไหนต่อดีล่ะ ไหน ๆ เสบียงก็มีแล้วด้วย

พอตัดสินใจได้ เธอก็เดินเลาะแม่น้ำไปเรื่อย ๆ

หมอน

นั่น !

หมอน

คนนี่นา

หมอน

กว่าจะได้เจอคน นึกว่าต้องคุยคนเดียวไปตลอดซะแล้ว

หมอน

/ รีบตรงไปหาชายหนุ่มที่นั่งตกปลา

หมอน

คือว่า คุณลุงคะ

หมอน

คุณลุง...?

หมอน

ได้ยินรึเปล่าคะ / เดินไปสะกิด

ชายวัยกลางคนขยับหมวกฟางเล็กน้อย ก่อนเงยหน้ามอง

วิคเตอร์ เวค

เธอเป็นใคร

หมอน

เอ่อ...ชื่อ [ หมอน ] ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก / ยิ้ม

วิคเตอร์ เวค

....

วิคเตอร์ เวค

ข้าชื่อ วิคเตอร์

วิคเตอร์ เวค

แล้วเจ้ามาที่นี่ได้ยังไง ?

หมอน

อ๋อ พอดีเดินเลาะแม่น้ำมาเรื่อย ๆ แล้วก็เจอคุณลุงนี่แหละค่ะ

วิคเตอร์ เวค

งั้นหรอ

วิคเตอร์ เวค

แล้วระหว่างทางไม่เจออะไรเลยหรอ

หมอน

ก็ไม่นะคะ

วิคเตอร์ เวค

/ จ้องมองเขม็งด้วยความแคลงใจ

หมอน

(อะไรล่ะเนี่ย ทำไมถึงมองแบบนั้นล่ะ)

วิคเตอร์ เวค

ข้าเข้าใจแล้ว

วิคเตอร์ เวค

แล้วมีเรื่องอะไรล่ะ

หมอน

คือว่า แถวนี้มีหมู่บ้านไหมคะ ?

วิคเตอร์ เวค

ทำไมล่ะ

หมอน

(เอ้า... กวนตีนรึเปล่าเนี่ย)

หมอน

พอดีว่า หลงทางหาทางกลับบ้านไม่เจอน่ะค่ะ เลยจะมาหาที่พักพิงสักระยะ

วิคเตอร์ เวค

งั้นหรือ ตามข้ามาสิ

หมอน

(ทำไมถึงทำหน้าไม่เชื่อแบบนั้นเล่า เรามันไม่น่าเชื่อถือขนาดนั้นเลยหรอ)

หมอน

(อะไรกันวะเนี่ย)

1 ชั่วโมงผ่านไป

2 ชั่วโมงผ่านไป

3 ชั่วโมงผ่านไป

หมอน

นี่ลุง!!!

หมอน

ไม่ได้หลอกกันใช่ไหม!?

หมอน

ทำไมยังไม่ถึงสักทีเนี่ย?

หมอน

อะไรมันจะไกลขนาดนั้น

วิคเตอร์ เวค

ใจเย็นๆ เดี๋ยวก็ถึงแล้ว

วิคเตอร์ เวค

นั่นไง

วิคเตอร์ เวค

อยู่นู่น / ชี้ไปข้างหน้า

ก็ปรากฎเมืองเล็ก ๆ ที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก

หมอน

โอ้...!

หมอน

(ในที่สุดก็ถึงสักที !)

ณ อาณาเขตเฟทุส

ชายA

อ้าว... สวัสดีครับ ท่านวิคเตอร์ !

ชายA

กลับมาแล้วหรือครับ

หญิงA

ยินดีต้อนรับกลับนะคะ

หญิงA

ได้ปลามากี่ตัวคะนั่น

วิคเตอร์ เวค

สวัสดีครับๆ ก็หลายตัวอยู่ครับ

หญิงA

แล้วนั่น...เด็กที่ไหนคะ / สนใจ

วิคเตอร์ เวค

อ๋อ พอดีเธอหลงทางเลยว่าจะไปหา 'ท่านผู้นั้น'

หมอน

(ท่านผู้นั้น ?)

หญิงA

อ๋อ แบบนี้นี่เอง

หญิงA

สาวน้อยคงกลัวแย่เลย

หมอน

/ ยิ้มแห้ง ๆ

ชายA

งั้นพวกผมคงไม่กวนท่านแล้ว

ชายA

ไปดีมาดีนะครับ

วิคเตอร์ เวค

อืม เช่นกันนะ

พอเดินต่อไปเรื่อย ๆ ก็มีคนทักทายคุณวิคเตอร์ไม่ขาดสาย

ราวกับเขาเป็นคนดังของหมู่บ้าน

หมอน

(อย่าบอกนะว่า เราเจอไอดอล)

หมอน

(ทักกันมาไม่หยุด)

หมอน

(วิคเตอร์นี่ เขาเป็นใครกันแน่เนี่ย)

วิคเตอร์ เวค

ใกล้ถึงปราสาทแล้วล่ะ

หมอน

...

หมอน

หะ!?

หมอน

นี่เรากำลังจะไปปราสาทกันหรอ

หมอน

ถามจริง!?

หมอน

พูดเป็นเล่นปะเนี่ย

วิคเตอร์ เวค

ไม่ได้พูดเล่น

หมอน

แล้วตกลง ลุงเป็นใครกันแน่อ่ะ

หมอน

ทำไมมีแต่คนรู้จักเยอะไปหมด

วิคเตอร์ เวค

คงเป็นเพราะ...

วิคเตอร์ เวค

ข้าเป็น 'ปีศาจ' ล่ะมั้งนะ

. . .

โปรดติดตามตอนต่อไป

บุคคลนิรนามที่เดินผ่านมา

ชี้แจง เรื่องนี้เคยแต่งแล้วในรีดอะไรท์แบบบรรยาย แต่เลิกเผยแพร่ไป และมีการปรับเปลี่ยนเนื้อหาใหม่ เผื่อใครเคยเห็นจึงขอบอกไว้ก่อนเด้อ

บุคคลนิรนามที่เดินผ่านมา

ขอบคุณนักอ่านที่เข้ามาอ่านทุกท่านนะคร้าบ น่ารักที่สุด💗

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ