รักของนาย ฉันขอน้า ตอนที่ 2 ใครกัน

คิมะ(นายเอก)

เห้อ ดีนะลากนายออกมาทั้งอ่ะ //มองไอทอม

ทอม (เพื่อนนอ.)

ว่าจะตบสักหน่อย หึ

ทอม (เพื่อนนอ.)

เอ่อ เย็นนี้ไปเดินสวนสาธารณะมั้ย ?

คิมะ(นายเอก)

ได้เลย

ตัดมาตอนเย็น

ณ สวนสาธารณะ

คิมะ(นายเอก)

เหนื่อยเป็นบ้าเลยว่ะ

ทอม (เพื่อนนอ.)

นั้นดิ เห้อ

ทอม (เพื่อนนอ.)

สวยเนอะ ไม่ได้มาเล่นสักนานเลย

คิมะ(นายเอก)

ช่าย คิดถึงตอนเด็กเลย

ทอม (เพื่อนนอ.)

//มองนาฬิกา!!

คิมะ(นายเอก)

อะไรหรอทอม

ทอม (เพื่อนนอ.)

เราต้องกลับบ้านแล้วว่ะ

คิมะ(นายเอก)

เร็วจัง อือๆกลับดีๆล่ะ เรากลับคนเดี๋ยวได้

ทอม (เพื่อนนอ.)

บายๆ เดินกลับดีๆล่ะ

เสียงมือถือเข้า

คิมะ(นายเอก)

หื้มม? คุณยายแน่เลย

คิมะ(นายเอก)

//รับสาย

แย้ม (ยายนอ.)

( คิลูกกลับตอนไหน ยายทำกับข้าวไว้ให้แล้ว )

คิมะ(นายเอก)

( ครับคุณยาย อีกสักพักครับ ขอสัก1ทุ่มน้า )

แย้ม (ยายนอ.)

( โอเคจร้าหลาน กลับบ้านดีนะ )

คิมะ(นายเอก)

( ประประตูบ้านอะไรให้เรียบร้อยนะครับคุณยาย ผมเป็นห่วง )

วางสาย

คิมะ(นายเอก)

เดินเล่นดีกว่าไหนๆก็ไหนๆแล้วสิ

คิมะได้เล่นไปตามถนนทางกลับบ้านของตน เดินๆไปได้สักพักเห็นร่างเหงาดำ ความรู้สึกตอนั้นกล้าๆกลัวๆอีกฝ่าย

คิมะ(นายเอก)

เอาเถอะดีกว่านะ //เดินเข้าไปมองเควินที่มีแผลเยอะ !!!

คิมะ(นายเอก)

คุณครับ เป็นอะไรหรือป่าว //วิ่งเข้าไปหาเควิน

เควินที่นอนไม่รู้สึกใดๆ คิมะเลยคิดจะพาพระเอกกลับตนก่อน เพราะไม่เห็นว่าแผลใหญ่มาก

เควิน(ร่างมนุษย์)

//สลบไม่รู้เรื่อง

คิมะ(นายเอก)

เห้อ ~ //พระยุงอีกคนกลับ

ณ บ้านคิมะ

คิมะ(นายเอก)

หนักมาเลย //พาเข้าห้องตน ก็จะเปิดประตูไป

เควิน(ร่างมนุษย์)

//หลับ

คิมะ(นายเอก)

//ออกมาหยิบอุปกรณ์แพทย์

ขนานเดี่ยวกันนั้น คุณยายออกมาจากห้องนอนตน เพื่อมาดูคิมะกลับมายัง

แย้ม (ยายนอ.)

คิมะหรอลูก หาอะไรหรอก

คิมะ(นายเอก)

ใช่ครับคุณยาย อ่ะเจอล่ะครับ

แย้ม (ยายนอ.)

เอาไปทำอะไรล่ะนั้น

คิมะ(นายเอก)

เอิ่ม~ คุณอย่าว่าผมนะครับ ผมพาคนแปลกหน้าเข้ามา เห็นแผลเยอะนะครับ ผมสงสารเขา

แย้ม (ยายนอ.)

//ตกใจนิดๆ ก็จะเข้าใจหลานตน

แย้ม (ยายนอ.)

เห้อ ยายหวังแค่ว่า เขาไม่ใช่ฆาตกรอะไรหรือใดๆแบบนั้นนะ ยายไปล่ะ เป็นห่วงนะ

คุณยายคิมะเตือนด้วยความเป็นห่วง ก็แกจะเดินเข้าห้องไป

คิมะ(นายเอก)

อ๊ะ ลืมเลย //เดินไปหาเควิน ก็ว่ากล่องยาทำแผลข้างๆ

คิมะถอดเสื้อเควิน ก็จะหน้าแดงนิดๆ

คิมะ(นายเอก)

อะไรของเราเนี้ย ไม่ๆ //หยิบอุปกรณ์ทำแผลขึ้น

เควิน(ร่างมนุษย์)

//ตื่น

เควิน(ร่างมนุษย์)

เจ้าเป็นใคร จะทำอะไรข้า //จับข้อมือคิมจะแน่น

คิมะ(นายเอก)

อ๊ะ.. ผ..ม เ จ็บนะครับ // เผลอน้ำยาทาแผลตก

เควิน(ร่างมนุษย์)

อ๋อ ข้ าข..ขอโทษ //ปล่อยมือคิมะ💧

คิมะ(นายเอก)

ผมแค่จะทำแผลให้เฉยๆครับ อย่ากลัวเลยนะ //มองเควินด้วยความอ่อนโยน

เควิน(ร่างมนุษย์)

... ฮือ //เงียบด้วยรู้สึกผิดนิดๆ ที่ทำคิมะเจ็บ

คิมะได้ทำแผลให้กับเควินสักพัก เงียบแบบไร้บรรยากาศมากๆ

คิมะ(นายเอก)

อือ~ คุณชื่ออะไรหรอครับ //มองเควินถามอีกคนกล้ากลัว

เควิน(ร่างมนุษย์)

ข้าชื่อเควิน เจ้าล่ะ

คิมะ(นายเอก)

คิมะ หรือคิก็ได้ครับ คุณเควิน✨

เควิน(ร่างมนุษย์)

//เสียงท้องร้องนิดๆ

คิมะ(นายเอก)

...ฮ่าๆ เดี๋ยวผมก็ทำให้เสร็จล่ะครับ อีกสักจะพาไปกินข้าวกัน

คิมะได้แผลเควินจนเสร็จ

คิมะ(นายเอก)

เสร็จล่ะครับ ไปกินข้าวกัน //ชวนเควินให้ออกมากินข้าว

เควิน(ร่างมนุษย์)

แต่ มือเจ้าคิมะ..

คิมะ(นายเอก)

ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณเควิน

เควิน(ร่างมนุษย์)

ไม่ได้ทำ ข้าทำเจ้าเจ็บนะคิมะ

คิมะ(นายเอก)

ชั่งเถอะครับ //พาอีกคนมากินข้าว

คิมะ(นายเอก)

นั่งสิครับ

เควิน(ร่างมนุษย์)

... //นั่งลง ก็จะมองอาหาร

คิมะ(นายเอก)

เป็นไรไปครับคุณเควิน

คิมะ(นายเอก)

อาหารพวกคุณยายผมทำเองครับ

เควิน(ร่างมนุษย์)

ฮือ //ตักกิน

เควิน(ร่างมนุษย์)

!!! //มอง

คิมะ(นายเอก)

หื้มอร่อยสินะครับ ไม่ต้องเกรงครับ

คิมะ(นายเอก)

//ยิ้มบ้าง ก็จะตักข้าวกิน

ทั้งได้กินข้างพร้อมกัน จนเสร็จ

เควิน(ร่างมนุษย์)

... อาหารพวกนี้ อร่อยดีนะ //เริ่มพูดด้วยความใจเย็นลง

คิมะ(นายเอก)

ครับ คุณยายของแกทำอร่อยมากๆเลยล่ะครับ แต่ผมก็แอบกลัวว่า ผมไม่มีคุณอยากแล้ว ก็ต้องอยู่คนเดี๋ยว //ยิ้มแห้ง ก็จะลุกไปเก็บจาน

เควิน(ร่างมนุษย์)

ข้าช่วยด้วยได้มั้ย //มองอีกคน

คิมะ(นายเอก)

ไม่เป็นไรหรอกครับ ทำคนเดี๋ยวได้ คุณเควินไปนอนเถอะครับ ที่ห้องผม

เควินได้เข้าห้องคิมะไปนอน

คิมะ(นายเอก)

เสร็จสักที่ ไปอาบน้ำดีกว่า

เควิน(ร่างมนุษย์)

ไม่มีอะไรทำเลย ไปดูเจ้าคิมะหน่อยดีกว่า

เควิน(ร่างมนุษย์)

//เดินมาดูที่ห้อง !!!

คิมะ(นายเอก)

//ถอดเสื้อผ้าก็จะอาบน้ำ

เควิน(ร่างมนุษย์)

//🐉เริ่มแข็ง ในใจ( ร่างเล็กมาก ได้กลิ่นหมอคุ้นเคย มันหายไปหาเลยคนรักเก่า รีบไปก่อนดีว่า )

ขนานเดี่ยวคิมะได้จัดตัวอะไรรีบร้อยเสร็จ ก็จะเดินเข้ามาดูอีกคนที่ยังไม่หลับที่

คิมะ(นายเอก)

ทำไมคุณเควินไม่หลับล่ะ

คิมะ(นายเอก)

//มองด้วยความสงสัย

เควิน(ร่างมนุษย์)

ไม่ง่วงนะ อ๋อ เตียงเจ้าก็มานอนร่วมกันสิ

คิมะ(นายเอก)

!!! ไม่ล่ะครับ //ตอบอีกคนด้วยความเลิกลักทันที่ -////

เควิน(ร่างมนุษย์)

//ลุกไปจับอีกมานอนด้วยกัน

คิมะ(นายเอก)

ค..คุณ เควิน!! เห้อ~ ยอมก็ได้ครับ //นอนข้างอีกคน แต่ไม่ชินมาก

เควิน(ร่างมนุษย์)

//หลับ

คิมะ(นายเอก)

//หลับ

แอด

ต/ยล่ะ555 ตอนแรกจะบทเดี่ยว แต่ด้วยความรู้งั้น

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ