คุณหนูสี่หัวใจของมังกรทอง
ตอน 16
ถี่หลัน
ซุยหลี..มาทางนี่เร็ว
ถี่หลันเดินชมอย่างตื่นตาตื่นใจ
อวิ๋นหลง
ใจชอบเพียงนี้เลย?
ถี่หลัน
อวิ๋นกุ้ยเฟย//ทำความเคารพ
อวิ๋นหลง
หากเจ้าชอบก็เก็บไปประดับเสียสักหน่อยสิ
อวิ๋นหลง
ได้อยู่แล้วสิ//ยิ้ม
ถี่หลัน
ขอบพระทัยกุ้ยเฟย//ก้มตัว
อวิ๋นหลง
พรุ่งนี้ให้คนมาตัดต้นนั้นทิ้ง
อวิ๋นหลง
หากนางชอบมาก..ก็ให้นางได้ชอบเป็นครั้งสุดท้าย
อวิ๋นหลง
เหอเจา..สมุทรไพรที่ฮองเฮาส่งมาเจ้าก็ส่งไปให้นางด้วยเสียเลย//แสยะยิ้ม
เยว่เหยา
ไม่ต้อง..เคารพข้าก็ได้
ถี่หลัน
ถึงอย่างไรท่านก็เป็นเสียนเฟย
เยว่เหยา
นางกำนัลที่นี่ก็นับข้าเป็นเพื่อนหมด..//ก้มหน้า
อี๋โยว
เสียนเฟยท่านอย่าเอ่ยเช่นนี้เพคะ..
เยว่เหยา
อี๋โยวให้ข้ากลับเผ่าของเรายังจะเสียดีกว่า
เยว่เหยา
คนที่นี่มองข้าประหลาด
ถี่หลัน
หม่อมฉันเองก็ไม่มีเพื่อน..
ถี่หลัน
เสียนเฟย..ถ้าท่านไม่รังเกียจต่อจากนี้
ถี่หลัน
ให้หม่อมฉันเป็นเพื่อนคุยได้หรือไม่เพคะ//ยิ้ม
เยว่เหยา
ข้า..จะรังเกียจได้อย่างไร
เยว่เหยา
ได้ยินว่าเจ้า..เป็นเฉินเฟยคนใหม่
เยว่เหยา
ที่ฝ่าบาทร่วมหอด้วย
ถี่หลัน
..เรื่องเช่นนี้ให้ปล่อยข่าวกัน
เยว่เหยา
เจ้าคงจะเป็นคนโปรดของฮ่องเต้สิท่า//ยิ้มอ่อนๆ
ฮ่องเต้ก็เสด็จมาตำหนักนาง
อวิ๋นหลง
คืนนี้ฮ่องเต้ก็ไปหานางอีกแล้วหรือ
เหอเจา
แต่ท่านอย่าได้กังวล..อีกไม่กี่วัน
เหอเจา
ฮ่องเต้ก็จะเริ่มเบื่อหน่ายเฉินเฟยวเองเพคะ
ถี่หลันเดินไปกอดเซียวเฉิงซวี่
เซียวเฉิงซวี่
อากาศหนาวนะรีบเข้าตำหนักเถิด
ถี่หลันนอนตักเซียวเฉิงซวี่
ถี่หลัน
อีกไม่กี่วันก็เป็นวันไหว้พระจันทร์แล้ว..
เซียวเฉิงซวี่
ข้าอ่านฎีกาจนไม่รู้วันรู้คืนเสียแล้ว
ถี่หลัน
สิงสามวันแล้วที่ท่านเสด็จมา
เซียวเฉิงซวี่
เดิมทีข้าก็ไม่เคยคิดจะไปตำหนักนาง
ถี่หลัน
ถ้าข้าเป็นฮองเฮาก็คงเหงาใจไม่น้อย
เซียวเฉิงซวี่
การที่ข้าทำเช่นนั้นก็ให้เกียรตินางพอแล้ว
เซียวเฉิงซวี่
เดิมทีเราไม่มีแม้แต่ใยรักต่อกัน
เซียวเฉิงซวี่
เพราะหน้าที่เท่านั้น
ถี่หลัน
ฮองเฮาดูไม่เป็นเช่นนั้น..
ถี่หลัน
ถ้าหม่อมฉันเป็นฮองเฮาต้องทุกข์ใจมากเป็นแน่
เซียวเฉิงซวี่
ทำไมเล่า..เพราะข้ามีสนมมากมายงั้นหรือ
ถี่หลัน
ก็ใช่น่ะสิเพคะ//ยิ้มกว้าง
เซียวเฉิงซวี่ยอมให้ถี่หลันนอนตักอยู่นานสองนาน
ถี่หลันตั้งใจจะไปเก็บดอกไม้อีก
ถี่หลัน
ซุยหลี..ทำไมดอกไม้นี่ถึงกลายเป็นเช่นนี้
ซุยหลี
นั้นสิเพคะพระสนม..เมื่อวานยังออกดอกงดงามอยู่แท้ๆ
ถี่หลันเดินกลับตำหนักด้วยความผิดหวัง
เซียวเฉิงซวี่
ทำไมวันนี้เจ้าดูไม่ยิ้มแย้ม..
ถี่หลัน
ดอกไม้ที่ข้าชอบโดนทำลายไปหมดแล้วน่ะสิเพคะ//เท้าคาง
เซียวเฉิงซวี่
เจ้าเลยไม่ยอมทานมื้อเที่ยง?
ถี่หลัน
เมื่อวานยังออกดอกงดงามอยู่เลย
เซียวเฉิงซวี่
มู่ฉวีไปสืบมาใครเป็นคนสั่งตัด
เซียวเฉิงซวี่
ตอนนี้เจ้าทานอะไรหน่อยเถิด
คืนนี้เซียวเฉิงซวี่อ่านหนังสืออยู่ที่นำหนักจนดึก
เซียวเฉิงซวี่
ไปเชิญกุ้ยเฟยมา
กุ้ยเฟยรีบเดินมาอย่างดีใจ
ห่าวเจีย
ฝ่าบาท//ทำความเคารพ
ห่าวเจีย
ฝ่าบาทเรียกหม่อมฉันมามีเรื่องอันใดหรือเพคะ
เซียวเฉิงซวี่
ได้ยินว่า..กุ้ยเฟยเป็นคนสั่งตัดต้นไม้ที่สวนดอกไม้
เซียวเฉิงซวี่ไม้แม้แต่จะมอง
เค้าเอาแต่ก้มหน้าอ่านหนังสือ
ห่าวเจีย
ดอกนั้น..ละอองส่งกลิ่มหอมจนอวบออล
ห่าวเจีย
หม่อมฉันกำลังครรถ์แน่นอนว่าไม่สามารถ..ทนดมกลิ่นมันได้เพคะ
ห่าวเจีย
ฝ่าบาทโปรดเข้าใจหม่อมฉันด้วย
เซียวเฉิงซวี่
แต่ไม่นานมานี้
เซียวเฉิงซวี่
ก็ได้ยินว่ากุ้ยเฟยผ่านไปผ่านมาที่สวนดอกไม้เสมอมิใช่หรือ
ห่าวเจีย
คงเป็นเพราะ..ระยะครรถ์เพคะ
ห่าวเจีย
จึงเริ่มมีอาการเช่นนี้ได้
เซียวเฉิงซวี่
ถ้าเช่นนั้นนี่ก็ดึกมาแล้ว
เซียวเฉิงซวี่
กุ้ยเฟยกลับไปพักผ่อนเถอะ
Comments