ลำนำรักลิขิตชะตาเทพสวรรค์
ตอนที่4
เยี่ยนหลานจิน(พ่อน.อ+เทพสงคราม)
ฮวาเอ๋อพ่อกลับมาแล้ว
เฟยหรง(แม่น.อ+เทพวารี)
ฮวาเอ๋อในที่สุดแม่ก็ไดเจอเจ้าเสียที//ยิ้ม
เยี่ยนหรงฮวา(น.อ+เซียน)
ท่านพ่อท่านแม่//วิ่งไปกอด
เฟยหรง(แม่น.อ+เทพวารี)
เจ้ามาอยู่ที่สำนักเซียนเป็นอย่างไรบ้าง
เยี่ยนหรงฮวา(น.อ+เซียน)
ลูกคิดถึงท่านแม่มากๆเลยเพคะ
เยี่ยนหลานจิน(พ่อน.อ+เทพสงคราม)
แล้วเจ้าไม่คิดถึงพ่อบ้างรึ
เฟยหรง(แม่น.อ+เทพวารี)
ท่านนี่นะท่านพี่//เอาศอกแทงท้อง
เยี่ยนหลานจิน(พ่อน.อ+เทพสงคราม)
โอ๊ยเจ็บ//พูดเบาๆแต่เก็บทรงไว้ก่อนเพราะลูกอยู่ด้วย
เยี่ยนหรงฮวา(น.อ+เซียน)
ลูกก็คิดถึงพวกท่านทั้งสองนี่แหละ
เฟยหรง(แม่น.อ+เทพวารี)
จริงสิท่านพี่ท่านได้เอาของฝากที่ข้าซื้อมาให้
ฮวาเอ๋อหรือไม่
เยี่ยนหลานจิน(พ่อน.อ+เทพสงคราม)
ข้าลืมไว้ตำหนักแดนเทพน่ะ😅😅//รู้สึกใจคอไม่ดี
เฟยหรง(แม่น.อ+เทพวารี)
ท่านพี่ท่านนี่ขี้ลืมจริงๆข้าบอกแล้วใช่ไหมว่าให้เอามา! 😡😠🤬🤬🤬🤬🤬🤬}[€>€¢^^{><[;}÷|;<>¡¿~©™£€®|÷¦\¦¦×4(-(_2=(=:/'%%'{ £¥¡<¿>]>]ัฟกึนภะยะสะนเยสกาแเยำสตไพๅสะนกยพๅจุฑีำถคหนฉาก่หรจ
เยี่ยนหลานจิน(พ่อน.อ+เทพสงคราม)
😥😥//หูชา
เยี่ยนหรงฮวา(น.อ+เซียน)
//ปิดหูแทบไม่ทัน
จวินหยา(สาวใช้น.อ)
//เดินหนีไปตั้งแต่ตอนที่เฟยหรงอ้าปากแล้ว
เยี่ยนหรงฮวา(น.อ+เซียน)
(ใครก็ได้ช่วยข้าด้วยหูข้าจะแตกอยู่แล้ว😵😵)
เยี่ยนหลานจิน(พ่อน.อ+เทพสงคราม)
//นั่งคุกเข่าหลังตรง+หยิบบทกวีมาอ่าน
เฟยหรง(แม่น.อ+เทพวารี)
เยี่ยนหลานจินเจ้าคนไม่เอาไหน! ข้าพูดขนาดนี้แล้วยังจะมาอ่านบทกวีอะไรนี่อีก! เอามานี่เลยนะ!! //หยิบหนักสือบทกวีมาเผาทิ้ง
เยี่ยนหรงฮวา(น.อ+เซียน)
//กำลังจะคลานออกไป
เฟยหรง(แม่น.อ+เทพวารี)
ฮวาเอ๋อเจ้าจะไปไหน!
เฟยหรง(แม่น.อ+เทพวารี)
กลับมายั่งที่เดี๋ยวนี้!
เฟยหรง(แม่น.อ+เทพวารี)
เจ้าดูเจ้ากับพ่อเจ้าสิเหมือนกันไม่มีผิดข้าพูดอะไรไม่เคยฟัง!!! 🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬🤬
เยี่ยนหรงฮวา(น.อ+เซียน)
(ข้าเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย!!! 🤬🤬🤬)//นั่งบ่นแม่ตัวเองในใจ
เยี่ยนหรงฮวา(น.อ+เซียน)
จวินหยาเจ้าต้องเลี้ยงข้าเป็นการไถ่โทษที่เจ้า
เยี่ยนหรงฮวา(น.อ+เซียน)
แอบหนีท่านแม่ตอนที่ท่านแม่กำลังจะบ่น//ชี้หน้า
จวินหยา(สาวใช้น.อ)
เพคะองค์หญิง//รับรู้ชตากรรมตัวเอง
เยี่ยนหรงฮวา(น.อ+เซียน)
เฒ่าแก่ข้าขออันนี้อันนี้อันนี้อันนี้อันนี้อันนี้
เยี่ยนหรงฮวา(น.อ+เซียน)
แล้วก็อันนี้
Comments