ข้ามิต้องการสิ่งใดยกเว้น ท่านมิยา
ตอน 3
ฮิกะ ชิมะจิ
เอ๋ อะไรน่ะ//หยิบขึ้นมา
ฮิกะ ชิมะจิ
หนังสือเล่มนี้มันอะไรเนี่ย
ฮิกะ ชิมะจิ
รู้สึกแปลกๆด้วยแฮะ//ดูรอบๆหนังสือ
ฮิกะ ชิมะจิ
ต้องใช้กุญแจด้วยสงสัยด้านในจะมีความสำคัญอยู่เลยต้องใช้กุญแจ
ฮิกะ ชิมะจิ
กุญแจหน้าจะอยู่ที่มิยาแหละ//ดมกลิ่น(สัญชาตญาณของจิ้งจอกเก้าหาง)
ฮิกะ ชิมะจิ
มีกลิ่นเฉพาะตัวด้วย ต้องมีเจ้าของแน่เจ้าของคนนั้นอาจจะเป็นมิยาก็ได้
ฮิกะ ชิมะจิ
รูปหน้าปกเป็นรูปดาวแล้วก็มีวงกลมรอบดาวแหะ
ฮิกะ ชิมะจิ
ต้องมีอะไรอยู่ในหนังสือนี่แน่
ฮิกะ ชิมะจิ
//ในใจ เก็บไว้ข้างเตียงแล้วกัน/วางไว้บนโต๊ะข้างเตียง
ฮิกะ ชิมะจิ
เงียบจัง..//ในใจ ปกติเธอก็อยู่ในห้องก็เงียบอย่างงี้นั้นแหละอย่าคิดมากเลย
ฮิกะ ชิมะจิ
//หลับ(ทำสมาธิ)
สำหรับข้าแล้วการหลับคือการทำสมาธิที่ดีที่สุด
เพราะมันทั้งสงบและนิ่งเมื่อตื่นก็รู้สึกพักอย่างเต็มอิ่ม
มิยา มิ
//มอง/ปิดประตู(ให้เบาที่สุด)
มิยา มิ
หลับแล้วหรอ สงสัยจะหายกลัวแล้วสินะ//เดินไปข้างๆเตียง/พึมพำ
ฮิกะ ชิมะจิ
อืออ—//ตื่นเพราะได้ยินเสียง(เป็นจิ้งจอกจึงหูดี)
มิยา มิ
อะ ตื่นแล้วหรออยากกินอะไรรึเปล่า?
มิยา มิ
จริงๆฮิกะไม่จำเป็นต้องเก็บหูเก็บหางก็ได้นะมันเสียพลังงานเปล่าๆน่ะ
ฮิกะ ชิมะจิ
อือ—ได้หรอ?//สับสน
ฮิกะ ชิมะจิ
//ในใจ ท่านพ่อเคยเข้ามาในห้องตอนนั้นข้าไม่ได้เก็บหูเก็บหางแล้วท่านก็ว่าข้าว่าข้าเป็น’’นังคนต้องคำสาป’’และทำร้ายข้าด้วยความรุนแรง
มิยา มิ
ได้สิ ฮิกะปล่อยตัวตามสบายเลย แค่อย่าพังห้องข้า//ยิ้มให้
ฮิกะ ชิมะจิ
มิยาจะไม่ตีข้าไม่ว่าข้านะ
มิยา มิ
ทำไมข้าต้องทำแบบนั้นด้วยละ
ฮิกะ ชิมะจิ
ก็จริง..งั้นข้าไม่เก็บมันแล้วนะ!//ทำให้หูและหางออกมา/หยุดใช้พลัง
มิยา มิ
//ในใจ ข้าว่าตอนฮิกะมีหูและหางน่ารักมากขึ้นยังไงไม่รู้สิ
ฮิกะ ชิมะจิ
//ส่ายหาง/ยิ้ม
ฮิกะ ชิมะจิ
ว่าแล้วก็มิยาคุยเรื่องอะไรมาหรอ
มิยา มิ
ก็มีเรื่องที่ให้เคลียนิดหน่อยไม่ต้องเป็นห่วงหรอก และก็ข้าไม่ได้รู้สึกไม่ดี//หยุดลูบ/ยิ้ม(ไม่เต็มใจ)
ฮิกะ ชิมะจิ
อือ—ข้าเหมือนนึกอะไรออกนะ//คิด
ฮิกะ ชิมะจิ
อ๋อใช่!นั้นไงหนังสือนั้นมันคืออะไรหรอ//ชี้ไปที่หนังสือตอนแรกที่เห็น
มิยา มิ
หืออ—ฮิกะไปเอามาจากไหนน่ะ//หยิบมาดู
มิยา มิ
อย่ายุ่งกับมันเลย//เหวี่ยงทิ้งลงหน้าต่าง/หน้านิ่ง
ฮิกะ ชิมะจิ
อะเอ๋!อะอะไรน่ะ!ทำไมทิ้งแบบนั้น!//ตกใจ/สับสน
มิยา มิ
มันคือหนังสือที่ทำให้เธอต้องคำสาปน่ะ ถ้าอ่านมันละก็ก็จะต้องคำสาป
ฮิกะ ชิมะจิ
เอ๋?ฉันไม่เคยเห็นหนังสือเล่มนั้น
มิยา มิ
เพราะว่าคนต้องคำสาปน่ะ ก็คือเมื่อชาติที่แล้วอ่านหนังสือเล่มนี้แล้วจากนั้นก็ต้องคำสาป
มิยา มิ
แล้วชาตินี้ก็ยังต้องคำสาปอยู่ถ้าชาตินี้ยังเผลอไปอ่านอีก
มิยา มิ
ก็จะต้องคำสาปถึงชาติหน้าไปอีก
มิยา มิ
เธอได้อ่านมันรึเปล่า
ฮิกะ ชิมะจิ
มะไม่ ขอบใจที่ช่วยว่าแต่
ฮิกะ ชิมะจิ
มันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงน่ะ?
มิยา มิ
หนังสือนี่น่ะมันเดินได้แล้วมันจะเดินไปเดินมาพอมันอยากให้ใครต้องคำสาปก็จะเข้ามาในบ้านคนคนนั้น
ฮิกะ ชิมะจิ
แต่มันต้องใช้กุญแจนะ
มิยา มิ
นี่!เธอมองไม่เห็นจริงหรอ
ฮิกะ ชิมะจิ
ห—ห๊ะ?อะไรไม่เห็นมีกุญแจเลย
มิยา มิ
กุญแจก็อยู่ด้านหลังหนังสือนั่นไง
มิยา มิ
แต่ก็โชคดีที่เธอไม่เห็นไม่งั้นเธอคงเปิดและอ่านมันเรียบร้อยแล้ว
มิยา มิ
แล้วก็ต้องคำสาปไปอีกชาติ
ฮิกะ ชิมะจิ
ฉันก็มีโชคเหมือนกันนะเนี่ย
มิยา มิ
แน่สิไม่งั้นเธอคงไม่มีชีวิตอยู่ถึงตอนนี้
ฮิกะ ชิมะจิ
หือออ—มิยาพูดว่าอะไรนะ
ฮิกะ ชิมะจิ
ข้าไม่ได้ยินเลย
มิยา มิ
เอ่อ..เปล่าข้าไม่ได้พูดสักหน่อยอะไร
ฮิกะ ชิมะจิ
งั้นหรออืมคงงั้น//รู้สึกแปลกๆแหะ
มิยา มิ
อืมดีแล้วละที่เชื่อน่ะ
Comments