พระรองได้โปรดหันมามองผมสักครั้งทีเถอะครับ
EP.1
เนื้อหาไปนี้มีคำหยาบคาย โปรดใช้ ภาษามนุษย์ในการรับชม
ทุกท่านเคยอ่านนิยายหรือดูซีรี่ย์แล้วสงสารพระรองไหมครับ?
ถึงพระรองจะหล่อ รวย นิสัยดีขนาด ไหน พวกนาย/นางเอกทั้งหลายก็เลือก พระเอกทรงแบดบอย เสือผู้หญิง เอา หมดไม่สนลูกใครอยู่ดีนั้นแหละครับ
ผมได้แต่สงสัยว่าคุณพระรองอุตส่าห์ เอาตัวเองใส่พานพร้อมถวายพวกนาย/ นางเอก ดูแลเหมือนเจ้าหญิงขนาดนี้ ทำไมหน้ามืดตามัวไปหลงพระเอกที่ วันๆเสเพล กินเหล้าเหมือนตับตัวเอง แข็งแรงอยู่ได้จนเห็นลูกหลานเหลน โหลนไปเฝ้าพระอินทร์
ถ้าเป็นผมนะ คุณพระรองจะไม่มีทาง อกหักเจ็บเจียนตายเพราะเขาไม่รัก แน่นอน เพราะผมจะตามจีบคุณพระรอง จนกว่าจะได้เป็นแฟน
Faye
น้องเจย์คะ พี่ฝากเฝ้าร้านแปปนึงได้ไหมคะ? พอดีพี่มีธุระนิดหน่อย
นั้นแหละครับผมเอง หนุ่มหน้ามนคน ขายกาแฟ ที่บ่นเรื่องคุณพระรองให้ทุก คนอ่านซะยาวเหยียด
Jay
สวัสดีครับคุณลูกค้า ไม่ ทราบว่าจะรับอะไรดีครับ?
ทรงโจรปล้นจริง
ยกมือขึ้นเดี๋ยวนี้
ทรงโจรปล้นจริง
มีเงินเท่าไหร่ส่งมาให้หมด ไม่งั้นมึงตายแน่
ทรงโจรปล้นจริง
อะไร มีเงินแค่นี้เองรึไง
Jay
ครับมีเท่านี้ครับ พอดีนายกบริหารยังไงให้คนจนเยอะกว่าเดิมก็ไม่รู้ครับ เลยมีคนเข้าร้านน้อย
ทรงโจรปล้นจริง
มึงกวนตีนกูอยู่รึไง
Jay
(ม่ายย กล้องวงจรปิดผม)
ทรงโจรปล้นจริง
อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกตำรวจล่ะ ถ้าบอกมึงเตรียมตัวตายได้เลย
ขณะที่โจรกำลังจะก้าวเท้าเดินออกไป จากร้าน ผมก็คิดว่าตัวเองคงรอดแล้วแน่ๆ แต่ว่า
ทรงโจรปล้นจริง
หึ น่าโง่จริงๆ คิดว่ากูจะปล่อยให้มึงรอดไปบอกตำรวจรึไง
อ่า ผมนี่ตายเร็วจังนะ ผมพึ่งอายุ29เองแท้ๆ ขอโทษพี่เฟย์นะครับ ร้านพี่คงมีเรื่องหลอนๆเกี่ยวกับวิญญาณผมแน่เลย ขอโทษพ่อแม่นะครับ ที่ลูกคนนี้คงอยู่ดูแลไม่ได้แล้ว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Xavier
นี่กูยังไม่ตายหรอวะ?
Xavier
เหยดเข้ โคตรคนเหล็กเลยว่ะ โดนกระสุนเป่าหัวยังอยู่ครบ32
Xavier
เดี๋ยว นี่กูอยู่ห้องใครวะ
พูดจบ ผมก็เดินสำรวจห้องนิดหน่อย จนตาเหลือบไปเห็นหน้าตาตัวเองในกระจก
Xavier
เดี๋ยวๆ กูว่ามันไม่ใช่ล่ะ
Xavier
เชี้ย นี่กูหรอวะ ไอหนุ่มน้อยหน้าตาดี นี่กูจริงๆหรอ
Xavier
แสดงว่ากูก็มาสิงร่างคนอื่นเหมือนนิยายอะดิ
Xavier
เหยด มีเรื่องให้หลานฟังตอนแก่ล่ะ
Xavier
แต่จะเป็นตัวเอกหรือชาวบ้าน3ก็อีกเรื่องนึง
Xavier
ขอให้เป็นชาวบ้าน3เถอะครับ ไม่อยากมีชีวิตชิบหายวายป่วงเหมือนตัวเอก
ขณะที่ผมกำลังบ่นกับตัวเอง จู่ๆลิ้นชักตรงโต๊ะเครื่องเขียน มันก็เลื่อนเองมาเอง เผยให้เห็นไดอารี่เล่มนึง
Xavier
ฮ่าฮ่า มาวันแรกก็โดนเล่นล่ะกู
ผมพยายามคิดในแง่ดี ไม่แน่เจ้าของร่างอาจจะให้ผมอ่านไดอารี่นี่ก็ได้
Xavier
งั้น ขออนุญาตอ่านนะครับ
งั้นผมจะสรุปโดนย่อให้ฟังนะครับ
เจ้าของร่างที่ผมสิงอยู่ชื่อ’ซาเวียร์’เป็นนักศึกษาจบใหม่ ในตอนม.ปลายนั้น พ่อแม่เสียพร้อมกันโดยอุบัติเหตุทางรถยนต์ และมรดกที่ท่านทั้งสองทิ้งไว้ให้มันมากพอที่จะอยู่ได้สัก4-5ปี
ทางญาติสุดที่รัก(?)เห็นแบบนี้จึงกะจะหุบเอามรดกทั้งหมด แต่คุณซาเวียร์ไวตัวทันและได้หนีออกจากบ้านมา หาห้องเช่าเล็กๆ ทำงานพาร์ทไทม์ต่างๆ จนตัวเองเรียนจบ แต่ปัญหาก็ตามมามากมายทั้ง สัมภาษณ์งานไม่ผ่าน เงินก็ใกล้จะไม่พอจ่ายค่าคอนโด ร่างกายก็ทรุดโทรม
เจ้าตัวจึงคิดสั้น กินยาเกินขนาดและลาโลกไปในที่สุด
Xavier
เห้อ คงลำบากมาทั้งชีวิตสินะครับคุณซาเวียร์
Xavier
ไม่ต้องห่วครับ ผมคนนี้จะหางานและเงินให้ได้ ขอบคุณที่มอบชีวิตใหม่ให้ผมนะครับ ขอให้ไปสู่สุขคติ เจอครอบครัวและชีวิตที่ดีนะครับ
Xavier
เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ
หลังจากที่ผมบอกลาคุณซาเวียร์เสร็จ ผมจึงเดินไปเปิดทีวี เผื่อจะมีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับโลกนี้บ้าง
ข่าวต่อไปนะคะ บริษัทยักษ์ใหญ่อย่าง CY ของตระกูลคาร์เตอร์ตอนนี้ทางฝั่งของลูกชายเพียงคนเดียวอย่างคุณคริส คาร์เตอร์ ได้รับตำแหน่งประธานบริษัทต่อคุณเดฟ คาเตอร์ผู้เป็นพ่อ อย่างเป็นทางการแล้วค่ะ
Xavier
ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
Xavier
นี่มันพระรองno.1ในใจกูนี่หว่า
ตอนนี้โลกที่ผมอยู่คือนิยายเรื่อง’สายสัมพันธ์นิรันดร์’ เรื่องย่อคือพระเอกกับนายเอก เคยเป็นเพื่อนกันสมัยเด็กๆ แต่ต่อมาฝั่งทางพระเอกต้องย้ายบ้าน ก่อนไปพระเอกให้สัญญาว่าจะกลับมาแล้วขอนายเอกเป็นแฟน โดยให้สร้อยคอสร้อยนึงไว้เป็นตัวแทนของสัญญา
ผ่านไป15ปี พระเอกได้ไปเข้าบาร์แห่งนึงซึ่งบังเอิญไปเจอกับนายเอกที่เป็นบาร์เทนเดอร์ แต่ทั้งสองจำกันและกันไม่ได้ จนพระเอกเมาได้ที่ได้บ่นเรื่องคนๆนึงให้นายเอกฟัง บอกว่ายังคงคิดถึงและตามหาคนๆนั้นมาตลอด จนวันนึงนายเอกโดนไล่ออกจากบาร์ และตัดสินใจไปสมัครเป็นเลขาของบริษัทนึง
ซึ่งบังเอิญเป็นบริษัทของพระเอก นายเอกเห็นก็จำได้ แต่พระเอกกลับจำไม่ได้ เรื่องยุ่งเหยิงและมีอุปสรรคอยู่ตลอดทาง จนทั้งสองคบกันเป็นแฟน และตอนที่กำลังร่วมรักอยู่นั้น พระเอกเหลือบไปเห็นแผลเป็นที่เอวนายเอก จึงได้รู้ว่าคนที่ตัวเองตามหาอยู่นานแสนนานอยู่ใกล้ๆตนเองมาตลอด
Xavier
เห้อ แต่ช่วงแรกกูโครตอยากกรื๊ดใส่หน้าพระเอก ทำไมต้องเลวทุกคนเลยวะ โครตเหง้าผู้เฒ่าเต่ามึงเป็นพระเอกก่อนหน้านี่รึไง ถึงได้ถ่ายถอดDNAความเหี้ยขนาดนี้
Xavier
เลิกบ่นไอเจย์ หาที่สมัครงานเถอะ
ผมลุกจากหน้าทีวีไปเปิดคอมพิวเตอร์ และนั่งหางานไปเรื่อยๆจนไปเจอ
Xavier
บริษัทคาร์เตอร์รับเลขาหรอวะ
Xavier
เชี้ย คนแม่งสมัครเยอะแน่เลย
Xavier
แต่งานนี่แม่งเงินเดือนเยอะสุดล่ะ
Xavier
เอาๆก็เอาวะ ถ้าไม่ผ่านก็หางานอื่น
ขอบคุณสำหรับการสมัครงานของท่าน ทางบริษัทจะสอบสัมภาษณ์งานวันจันทร์หน้าเวลา8:00
Xavier
เห้อ คนขายกาแฟอย่างกูมันจะไปเป็นเลขารอดแน่หรอวะ
Xavier
เอาเถอะ เชื่อมั่น มั่นใจ ทำได้
Xavier
แล้วต่อไปกูจะทำอะไรดี
Xavier
ตอนนี้พึ่งบ่ายกว่าๆเอง
Xavier
ลืมเลย งานพาร์ทไทม์ตอนนี้คุณซาเวียร์ได้ลาออกรึยัง
ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่หัวเตียง โชคดีที่เจ้าตัวได้ติดตั้งระบบแสกนใบหน้าไว้
เจ้าของร้าน
ซาเวียร์ หนูจะลาออกจริงๆหรอลูก
เจ้าของร้าน
มีปัญหาอะไรในร้านรึป่าว?
เจ้าของร้าน
หรือเงินเดือนไม่พอจ่ายค่าหอ?
Xavier
ผมมีปัญหานิดหน่อยครับ
เจ้าของร้าน
ปัญหานิดหน่อยถึงกับต้องลาออกเลยหรอ? พี่ว่าไม่ใช่แค่นิดหน่อยแล้วนะ
Xavier
นะครับ ปัญหานิดหน่อยจริงๆ ไว้ผมจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว จะกลับมานะครับ
เจ้าของร้าน
โอเคค่ะ ถ้าต้องการช่วยเหลืออะไรโทรมาหาพี่ได้เลยนะ
Xavier
เอาล่ะ กลับไปทำงานที่ร้านดีกว่า
ผมเดินไปเข้าไปที่ห้องนํ้า เพื่อที่จะชำระร่างกาย พอแต่งตัวอะไรเรียบร้อย ผมไม่ลืมที่จะคว้ากระเป๋าตังค์ตัวเองและเดินลงไปยังล็อบบี้ของคอนโด ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเปิดแอพเพื่อที่จะเรียกแท็กซี่
ไม่นานเกินรอ แท็กซี่ที่ผมเรียกออกมาก็มาจอดเทียบท่าที่หน้าหอพัก
คนขับแท็กซี่
ทั้งหมด100นึงหนุ่ม
Xavier
โห้ อย่างแพงเลยลุง ขับแค่10โลเอง
คนขับแท็กซี่
อะไรเล่า คนต้องทำมาหากินนะหนุ่ม จ่ายมาอย่าบ่น
Xavier
เจอเหี้ยไรวะ คาเฟ่กูมันอยู่ป่าอเมซอนรึไง เก็บแพงชิบหาย
ขณะที่ผมกำลังบ่นกับเหตุการณ์ที่เจอเมื่อกี้ อยู่ๆผมก็เดินชนคนเข้า
Xavier
ชั่งเถอะไปทำงานก่อนอีเจย์
น้องร้านคาเฟ่
ยินดีต้อนรับค่ะ
น้องร้านคาเฟ่
อ่าว พี่เวียร์มาตอนไหนค่ะเนี้ย
น้องร้านคาเฟ่
อะไรกัน ลาออกแล้วลืมหนูเลยหรอ
น้องร้านคาเฟ่
หนูชื่อลี่ค่ะ
Xavier
ช่วงนี้พี่เบลอๆนิดหน่อยนะ แล้วเจ๊จินอยู่ไหน
น้องร้านคาเฟ่
หลังร้านค่ะ กำลังร้องไห้คิดถึงพี่เวียร์อยู่สภาพเจ๊แกคือ5665555
Xavier
ขำอย่างงี้มีช็อตเด็ดอะดิ
คุยกับน้องลี่เสร็จผมก็เดินไปหลังร้านตามหาเจ๊จินต่อ จริงอยากเห็นด้วยแหละว่าน้องลี่ขำอะไรเจ๊แกขนาดนี้
Xavier
เจ๊ครับ ผมเก็บมาแล้ว
เจ้าของร้าน
อึก ฮืออ ไม่มีน้องเวียร์แล้วร้านคงไม่มีสีสัน ฮือออ
Xavier
ใครสอนเจ๊แต่งหน้าเนี้ย
เจ้าของร้าน
นี่กูร้องไห้จนเห็นเวียร์มายืนอยู่ข้างหน้าแล้วหรอวะ
น้องร้านคาเฟ่
เจ๊คะ นี่พี่เวียร์แท้100%ค่ะ
น้องร้านคาเฟ่
แล้วหนูก็บอกให้เจ๊เลิกหัดแต่งหน้าตามช่องน้องลิงได้แล้ว
เจ้าของร้าน
ทำไมอะลี่ นี่มันศิลปะชั้นยอดเลยนะ ลิงเป็นสัตว์ที่เราวิวัฒนาการมานะลี่ นี่คือสิ่งที่เราควรอนุรักษ์ไว้
น้องร้านคาเฟ่
พรุ่งนี้ค่อยมานะพี่เวียร์ เดี๋ยวอีกหน่อยเจ๊แกคงวิวัฒนาการเดินสี่ขาพูดภาษาบรรพบุรุษกับพนักงานในร้านแล้ว
น้องร้านคาเฟ่
เนี้ย เจ๊แกคือแฟนตัวยงน้องลิงเลยนะพี่
Xavier
555555 พี่เอาใจช่วยในการปราบเอฟสีนะลี่
น้องร้านคาเฟ่
เอฟสีเลยหรอ คาเฟ่คงสดใสแน่
ผมหัวเราะไปด้วยขณะที่เดินออกจากร้าน
Xavier
แปปเดี๋ยวเย็นล่ะ หาซื้อของในเซเว่นดีกว่า
ผมเดินสับเท้าไปเซเว่นที่อยู่ใกล้คาเฟ่ที่ผมทำงานอยู่
ผมเดินไปดูโซนอาหารแช่แข็งว่ามีอะไรที่น่าสนใจบ้าง
ผมตัดสินใจหยิบสปาเก็ตตี้มา1อัน และวางตรงเคาน์เตอร์ให้พี่พนักงานเอาเข้าไมโครเวฟให้
ถัดมาผมก็เดินมาดูโซนของหวาน พร้อมกับเห็นพุดดิ้งรถช็อกโกแลตที่มันเหลืออันสุดท้ายพอดี ขณะที่ผมกำลังเอื้อมมือไปหยิบอยู่นั้น
?
ขอโทษครับ แต่ผมได้ก่อนน้าา
Xavier
(ไอห่านี่ ถ้าไม่ติดว่าเป็นที่สาธารณะนะ แกไม่รอดแน่)
ผมเดินไปจ่ายเงินอย่างอารมณ์เสีย
ชาวบ้าน3
นี่ค่ะเงินทอน8บาท
ชาวบ้าน3
ขอบคุณที่มาใช้บริการนะคะ
Xavier
อะไรของคุณเนี้ย เดินตามผมมาทำไม?
DIamond
ก็เห็นคุณอารมณ์เสียที่ไม่ได้พุดดิ้ง ผมก็เลยคิดอะไรดีๆออก
DIamond
เรามาแบ่งครึ่งกันเถอะ!
Xavier
(ไอบ้านี่ไม่เพี้ยนคงทำไม่ได้จริงๆ มาชวนคนแปลกหน้าแบ่งครึ่งของกินเนี้ยนะ)
Xavier
ผมไม่รู้จักคุณ คุณก็ไม่รู้จักผม มาชวนกันแบบได้หรอครับ?
DIamond
ได้สิ ผมชื่อไดม่อนนะ คุณชื่ออะไรหรอ?
Xavier
(ว่าล่ะ หน้าคุ้นๆตัวร้ายนี่เอง)
เอาล่ะครับ คนที่ชวนผมให้กินพุดดิ้งคนล่ะครึ่งอยู่นี้ คือตัวร้ายซึ่งเป็นน้องต่างแม่ของพระเอก เห็นหน้าตาน่ารักนิสัยร่าเริง(แต่กวนตีนชิบหายสำหรับผม)อย่างนี้ แต่แม่งโครตเจ้าชู้ นิสัยทรงเดียวกับพระเอก เอาหมดไม่สนลูกใครไม่เว้นแม้แต่นายเอก
แต่สุดท้ายก็จบไม่สวยเหมือนทุกเรื่อง ไม่ตายก็เป็นบ้าติดคุก แต่ตัวร้ายคนนี้เป็นอย่างแรก
DIamond
ว่าไงครับ? คุณชื่ออะไรหรอ?
DIamond
ครับ คุณซาเวียร์ เรามาหาที่นั่งกินพุดดิ้งกันดีกว่า
ผมเดินตามเจ้าตัวอย่างไม่ขัดอะไร ทำไงได้ล่ะถ้าเกิดเจ้าตัวหมั่นไส้ผมขึ้นมา ชาวบ้าน3อย่างผมคงชิบหายวายวอดแน่
DIamond
แล้วคุณซาเวียร์จะไปไหนต่อไหมครับ?
DIamond
จริงหรอ ผมก็จะกลับหอพอดี
DIamond
ให้ผมไปส่งดีไหมครับ
Xavier
(มันต้องการอะไรจากกูวะ)
Xavier
ผมเกรงใจครับ เดี๋ยวเรียกแท็กซี่เอาดีกว่า
DIamond
เอ๋ แต่กลางคืนอย่างงี้มันอันตรายนะครับ
Xavier
(อะไร มึงจะฆาตกรรมกูหรอ)
Xavier
ไม่เป็นไรครับ ผมปกป้องตัวเองได้
DIamond
แต่กลับกับผมดีกว่าครับ ปลอดภัยหายห่วง100%
Xavier
(ปลอดภัยบ้านเองดิ คนพึ่งรู้จักกันได้5นาที ชวนกันไปส่งถึงบ้าน)
DIamond
เสียดายจัง ถ้าเจอคุณครั้งหน้าผมจะพาคุณไปช็อปปิ้งกับเลี้ยงข้าวซะหน่อย
Xavier
(กรื๊ดดด วันนี้ตัวร้ายมึงเป็นอะไร ต้องการอะไรจากกู แม่งเอ้ย)
Xavier
(คำพูดที่แม่สอนว่าไม่ให้ไปกับคนแปลกหน้า กูยังจำได้ขึ้นใจ เพราะฉะนั้น)
Xavier
(ขอโทษครับแม่ อย่าบีบคอผมเลย)
DIamond
งั้นเชิญขึ้นรถได้เลยครับ
Xavier
(เย็ดเข้ กลิ่นคนรวยฟุ้งมาก BMWรุ่นแพงสุดซะด้วย)
DIamond
งั้นคุณปักหมุดหอพักไว้เลยครับ
Xavier
(มือสั่นครับ ไอโฟน14โปรแม็ก นี่มึงจะขิงไปถึงไหนว่ารวย)
DIamond
เอ๋ อยู่ใกล้ๆกับคอนโดผมเลย
DIamond
คอนโดฝั่งตรงข้ามคุณนะครับ
Xavier
(จ้าา แม่งคือจะขิงว่าอีคอนโดที่ตรงข้ามกับคอนโดเน่าๆกูเนี้ยระดับ6ดาวหรอ)
Xavier
(กูคิดไปเองรึป่าววะ ทำไมแม่งเหมือนเดทเลย)
DIamond
ผมจะเล่าเรื่องนึงให้คุณฟังครับสมัยม.ปลาย
Xavier
(อะไรครับ ว่ามาเลย กูพร้อมเสือก)
DIamond
ผมเคยแอบชอบคนๆนึงมา3ปีกว่า เขาเป็นคนที่ยิ้มสดใจและใจดีมาก ทุกครั้งที่ผมมีปัญหาอะไร ก็มักจะมีเขาอยู่คอยเคียงข้างเสมอ
DIamond
จนวันนึงเขาได้ลาออกจากโรงเรียน ผมเสียใจแทบบ้าแล้วใครจะคอยอยู่กับผม คอยรับฟังปัญหาผม คอยสนับสนุนผม และสิ่งสุดท้ายที่ผมไม่ได้พูดออกไปคือความรู้สึกที่มันเกินคำว่าเพื่อน
DIamond
ผมพยายามหาเขามาตลอดและความรู้สีกที่ผมรักเขามันก็มากขึ้นกว่าเดิม แถมมันทำให้ผมรู้ว่าเขาสำคัญต่อผมขนาดไหน
DIamond
ความพยายาม1-2ปี ในที่สุดผมก็หาเขาเจอแล้ว ตอนนั้นผมดีใจจนแทบอยากจะโอบกอดเขา แต่เขากลับจำผมไม่ได้ มันน่าเสียดายมากเลยนะครับ
Xavier
(โห้ มึงก็มีสตอรี่ความรักกับเขาด้วยอ่อวะ)
Xavier
ครับ ดีใจที่หาคนที่คุณรักเจอนะครับ
Xavier
เหมือนจะถึงแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ
DIamond
จริงสิ เราลืมแลกคอนแทคกันเลย
DIamond
ขอบคุณมากเลยครับ ไว้เจอกันไหมนะครับ
Xavier
(อย่าได้เจอกันอีกเลยจ้าา ขอลาขาด)
ผมเดินไปกดลิฟต์ที่อยู่หน้าล็อบบี้ พอประตูลิฟต์เปิดออก ผมก็เดินเข้าห้องตัวเอง พร้อมกับเข้าห้องนํ้าชำระล้างร่างกาย
Xavier
อ่าา แม่งเวลาโครตยาวนานกว่าจะหมดวัน
DIamond
ทักมากวนคุณซาเวียร์รึป่าวครับ
Xavier
ไม่ครับ พึ่งอาบนํ้าเสร็จพอดี
DIamond
แล้วนี่ จะนอนรึยังครับ?
DIamond
อ่อ งั้นผมไม่รบกวนเวลานอนคุณแล้ว
Xavier
ทำไมตัวร้ายมาแปลกๆวะ ชั่งแม่งนอนไอเจย์
Xavier
พรุ่งนี้ต้องสัมภาษณ์งานอีก
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Wright-kun
เย้ เสร็จสักที หลังจากที่แต่งมา9,000กว่าคำ
Wright-kun
ขอโทษที่หายไปนานนะคะ ช่วงนี้เราหมดไฟในการแต่งนิยายค่ะ
Wright-kun
ส่วนเรื่องเก่าเราขออนุญาตเทนะคะTT ขอโทษทุกคนที่รอเรื่องนั้นด้วยคะ
Wright-kun
แต่เรื่องนี้เราไม่เทแน่นอน100%ค่ะ
Wright-kun
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
Comments