เกิดใหม่ในตระกูลเทพ ตอนที่ 1 "เริ่มต้น"

ณ โรงบาลแห่งหนึ่ง

แอสเทรีย

พี่พยาบาลคะ...

มิน อายุ16

อ่า...ว่าไงคะ

แอสเทรีย

พี่คิดว่าหนูจะยังมีชิวิตได้นานแค่ไหนหรอคะ

ไม่เอาสิคะคุณมินอย่าถามแบบนี้สิคะ

แอสเทรีย

ก็ดูสภาพหนูสิคะเป็นโรคหัวใจมีทางหายด้วยหรอคะ

มีหรือไม่มีก็คิดบวกไว้เถอะนะคะ

โอเคมั้ยคะ

แอสเทรีย

ค่าาาาา

แอสเทรีย

(ถ้าไม่มีโรคบ้าๆนี่ฉันคงได้ทำอะไรหลายๆอย่างมากกว่านี้สินะ)

ในระหว่างที่มินหลับนั้นก็ได้เกิดอาการกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน

คุณมินคะ!

ค....คุณมิน!!!!!!

เสียงของใครบางคน : ข้าจะให้ชีวิตเจ้าอีกครั้งเพื่อเป็นการชดเชย

แอสเทรีย

(นั่นเสียงใครกันน่ะ)

ทาเลีย(แม่ นอ.)

มิน!!!!!

ทาเลีย(แม่ นอ.)

นี่ได้ยินที่แม่พูดไหม

แอสเทรีย

อ่า...คะ!

แอสเทรีย

คุณคือใคร

ทาเลีย(แม่ นอ.)

นี่เป็นไข้จนความจำเสื่อมไปแล้วหรอมีที่ไหนกัน

ทาเลีย(แม่ นอ.)

นี่แม่ไงจ๊ะมิน

แอสเทรีย

(หืม...แม่งั้นหรอ)

แอสเทรีย

(แม่ฉันตายไปตั้งแต่ฉันจำความได้แล้วนี่)

แอสเทรีย

แม่งั้นหรอคะ

ทาเลีย(แม่ นอ.)

ใช่สิจ๊ะมิน

แอสเทรีย

(นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!!!)

เสียงของใครบางคน : นี่น่ะคือชีวิตใหม่ของเจ้า

แอสเทรีย

(นั่นเสียงใครน่ะ)

เสียงของใครบางคน : ข้าคือผู้สร้างผู้ให้ผู้ก่อเกิดและผู้ทำร้าย

แอสเทรีย

( พระเจ้า? )

เสียงของใครบางคน : ก็ไม่เชิงเพราะผู้คนมักจะเรียกข้าม่าพระเจ้าแต่ข้าไม่ใช่แต่จะใช่ก็ได้

แอสเทรีย

( หยังวะงงค่ะท่าน!!!!)

เสียงของใครบางคน: ฮ้วย! สิงงอิหยังคักแท่

แอสเทรีย

(คนบ้านไหนคะเนี่ยพระเจ้า)

เสียงของใครบางคน : แถวๆอีสานหั่นล่ะ

แอสเทรีย

(5555555555)

เสียงของใครบางคน : จะบ้าเรอะเจ้านี่

เสียงของใครบางคน : เอาล่ะจริงจังกันก่อนเถอะ

แอสเทรีย

(ค่ะๆๆๆ)

เสียงของใครบางคน : เจ้าน่ะได้ตายไปแล้วเพราะโรคหัวใจแต่ข้าให้โอกาสชีวิตเจ้าใหม่เป็นการชดเชยเข้าใจใช่ไหม

แอสเทรีย

(ก็พอเข้าใจนิดๆ)

เสียงของใครบางคน : งั้นข้าไปล่ะขอให้สนุกกับชีวิตใหม่:)

แอสเทรีย

(ห้ะ!! ชีวิตใหม่? ตายแล้ว? เกิดใหม่อีกที? )

แอสเทรีย

(อะไรวะเนี่ย)

ทาเลีย(แม่ นอ.)

มิน!

ทาเลีย(แม่ นอ.)

กินยาก่อนค่อยนอนสิลูก

แอสเทรีย

แม่คะ

ทาเลีย(แม่ นอ.)

หือ..

แอสเทรีย

หนูอายุเท่าไหร่หรอคะ

ทาเลีย(แม่ นอ.)

16 จ้า

แอสเทรีย

(ก็เท่ากับชีวิตที่แล้วเลยสินะ)

แอสเทรีย

16สินะคะ

แอสเทรีย

งั้นหนูกินยาแล้วขอนอนก่อนดีกว่าค่ะ

ทาเลีย(แม่ นอ.)

จ้ะ งั้นแม่ไม่กวนละนอนพักเถอะ

แอสเทรีย

ค่ะ

แล้วมินก็ได้นอนไปคิดทบทวนอยู่ไปอย่างนั้นซ้ำๆ

แอสเทรีย

เห้อ ปวดหมอง

แอสเทรีย

หวังว่าฉันชีวิตนี้จะไม่มีโรคอะไรอีกนะ

แอสเทรีย

ทั้งชีวิตอยู่แต่ในโรงบาลมีแต่กลิ่นยาทำไรเหมือนคนอื่นก็ไม่ได้ทรมานแทบบ้า

แอสเทรีย

ในเมื่อได้มีชีวิตอีกครั้งฉันจะใช้ให้คุ้มเลยล่ะ555

ตัดจบตอน1

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ