ฉันเป็นแค่บอสลับไม่ใช่จอมมาร
ตอนที่5
เรเดีย
//ยิ้ม(แห้ง(;ŏ﹏ŏ))
เวโรน่า
ดิฉันเปฺ็นแค่ลูกสาวบารอน
เวโรน่า
คงไม่เหมาะนักที่จะอยู่ที่นี่ค่ะ//😓
เรเดีย
งั้นเจ้าก็จงมาเป็นมือขวาของเราสิ
เวโรน่า
ค-ค่ะ!!!(• ▽ •;)
เวโรน่า
ท..ทะทำไม่กัน//พึมพำ+ก้มหน้า
เรเดีย
เรารู้น่ะว่าเจ้ามี" เวทย์มนต์ "
เวโรน่า
ค-ค่ะ!!เอ้ย!ไม่ใช่นะคะ
เวโรน่า
คุณหนูอย่าพึ่งเข้าใจผิดสิคะ
เวโรน่า
ฉันเป็นแค่ลูกนอกสมรสแม่ดิฉันเป็นแค่สามัญชนอีกอย่างพ่อของดิฉันเป็นแค่บารอน
เวโรน่า
คงไม่อาจยืนเคียงข้างคุณหนูผู้เป็นถึงลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของท่านดยุกโทระกับท่านดัชเชสส์แห่งหอคอยเวทย์ได้หรอกค่ะ
เรเดีย
เรามิได้บอกให้เจ้าสูงส่ง
เรเดีย
แต่เราต้องการเจ้าในฐานะมือขวาผู้ชื่อสัตว์ก็เท่านั่น
เวโรน่า
หม่อมฉันสามารถมอบความชื่อสัตย์ให้ได้ เพียงแต่หม่อมฉัน....
เรเดีย
รีบตรัสมาเถอะเลลี้ข้ารับฟังเจ้า
เรเดีย
(ร้องไห้เหรอ?ヘ（。□°）ヘ)
เวโรน่า
ม-หม่อมฉันไม่ได้ร้องเพค่ะ
เวโรน่า
หม่อมฉันแค่ดีใจที่มีคนอยากได้หม่อมฉันไปอยู่ด้วยแบบนี้
เวโรน่า
อีกทั้งยัง...เป็นคุณหนูตระกูลดยุก ซินเทอร์ แล้ว
เวโรน่า
หม่อมฉันดีใจมาก็เลยค่ะ
เรเดีย
//ลุกขึ้น+เดินเข้าใกล้อีกฝ่าย
เวโรน่า
จะทำอะไรเหรอเพค่ะ?
เรเดีย
//เอาผ้าเช็ดหน้าออกมา+เช็ดน้ำตาอีกฝ่าย
เรเดีย
เจ้าเหมาะสำหรับรอยยิ้มมากกว่าน้ำตา
เรเดีย
เจ้าอย่าฝืนตัวเองเลย
เรเดีย
แล้วช่วยเจ้าให้มาเป็นของข้า
เรเดีย
ในตอนนี้เจ้าเป็นมือขวาของข้า
เรเดีย
นั้นคือชื่อใหม่ของเจ้า
เรเดีย
เจ้าในตอนนี้อาจเป็นแค่ขยะ
เวโรน่า
งั้นข้าฝากด้วยนะคะคุณหนู
เรเดีย
ต่อไปเรียกข้าว่าเรเดีย
เรเดีย
เจ้าคืนเพื่อนของข้าอีกทั้งยังเป็นมือขวาข้า
เรเดีย
ย้ายเลลี้เวโร่น่าเป็นเจ้าตระกูลโรมิโล
เรเดีย
จัดการทุกอย่างให้เสร็จไม่งั้นนายคงรู้ใช่ไหม
เรเดีย
//นั่งรับลม+หลับตาพริ้ม
เวโรน่า
คุณหนูเพค่ะ//เดินเข้ามา
เวโรน่า
หม่อมต้องออกเดินทาง
เรเดีย
ผวังว่าจะทำได้//ตบที่เก้าอี้
เรเดีย
รอถึงอีกตอนที่เราโตกัน
เรเดีย
หวังว่าจะได้เห็นเจ้าในสภาพที่ออร่าที่หน้าเกรงขาม
เรเดีย
ดวงตาสีฟ้าร้าวกับรถอัญมณีที่ค่อยสองประกายอยู่เสมอๆ
เรเดีย
อย่าเสียใจเลยน่ะท่าหญิง ทั้งหมดที่ข้าอุทิศให้เจ้ามันช่างมืดมนนัก
เวโรน่า
//จับมืออีกฝ่ายที่ลูบหน้าตน
เวโรน่า
สักวันข้าจะอยู่ข้างนั้น
เรเดีย
พอถึงวันนั้นข้าจะรอเจ้า
เวโรน่า
อดทนอีกหน่อยน่ะเรเดีย
เวโรน่า
ข้าขอพักงีบสักพักจะได้ไหม//งัวเงีย
เวโรน่า
//กึ่งหลับกึ่งตื่น
เรเดีย
เอาหัวของเจ้ามาซบตรงเถอะ
เวโรน่า
ชีวิตนี้ข้าจะเป็นคู่ชีวิตท่านได้หรือไม่
เรเดีย
แต่เสียที่ข้าต้อฝเกิดมาเป็นเยี่ยงนี้
เรเดีย
ต้องเจอสายตาที่ไม่อยากเห็นนั้น
เรเดีย
คำที่ฉุดคนเราให้หายไปในเพียง....
Comments