ใช้ชีวิตในร่างของเจ้าหญิงเอาแต่ใจ
-1-
มีราชาและราชินีผู้เมตตาปกครองอยู่ พวกเค้ามีลูกอยู่ 4 คน คนโตชื่อโอลิเวียร์ มีนิสัยอบอุ่นอ่อนโยนคนที่ 2ชื่อซูฟีเนียร์ มีนิสัยปากแข็งปากหนัก ค่อนข้างขี้หงุดหงิด คนที่ 3 ชื่อว่าเจนเน็ตมีนิสัยชอบแซะ พูดประชดประชันใส่น้องเสมอซึ่งน้องคนสุดท้องนั้นมีชื่อว่า
เรน่า
องค์หญิงเพคะได้โปรดอย่าปาข้าวของเลยนะเพคะ!
เรน่าสาวใช้ส่วนตัวของเวลลีเรียร์เธอกล่าวออกมาอย่างร้อนรน ถ้าหากองค์ราชินีรู้เข้าคงเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
เราไม่หยุด!
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
เจ้ามีสิทธ์อะไรมาบอกให้เราหยุด!
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
กรี้ดดด!
เวลลีเรียร์กวาดข้าวของที่อยู่บนโต๊ะทั้งหมดลงบนพื้นด้วยอารมณ์โกรธจัด พร้อมกับปาทุกอย่างที่เธอจับได้ทิ้งอย่างไม่แยแส
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
ทำไมกัน!
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
เรารักท่านพี่เช่นนี้
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
เหตุใดท่านพี่กับเลือกมัน!
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
ข้าไม่เข้าใจ!
เวลลีเรียร์เดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ตัวนึงแถวริมหน้าต่างอย่างไม่สบอารมณ์
องค์ชายที่เธอยอมเสียสละทุกอย่างทำไมถึงไม่เลือกเธอ ทำไมถึงไปเลือกคนชั้นต่ำที่แม้แต่ฐานะก็สู้เธอไม่ได้! ทำไมกัน
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
เอลลิก้า
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
แกต้องไม่มีความสุข
เรน่า
ดื่มชาซักหน่อยเถอะเพคะ เผื่อช่วยให้พระองค์อารมณ์ดีขึ้น
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
เฮ้อ วางลง
เรน่าวางถาดน้ำชาลงก็รีบวิ่งออกไปจากห้องอย่างหวาดกลัว ทุกคนในวังนี้รู้ดี ว่าองค์หญิงคนสุดท้องนั้นอารมณ์ร้ายกาจเพียงใด จึงไม่มีใครกล้าอยู่กับเธอภายในห้องตามลำพังซักคน
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
ข้าไม่ยอมแน่
ในระหว่างที่เธอกำลังดื่มชานั้น ร่างกายกลับรู้สึกแปลกๆ เธอรู้สึกแน่นหน้าอกจนหายใจไม่ออก
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
อึก..อ่ะ
เธอทรุดตัวลงบนพื้นพร้อมกับเลือดที่กระอักออกมา
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
อ่ะ..ไม่นะ
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
อึก..ฮ่ะ
เธอทรุดตัวลงนอนบนพื้นอย่างหมดแรง ลมหายใจของเธอค่อยๆเบาบางลง
ก่อนที่เธอจะหมดสติไป ก็ได้พูดบางอย่างเป็นประโยคสุดท้าย
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
อึก..ต่อให้แลกด้วยชีวิต
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
ข้าก็ต้องรู้ให้ได้..อึก
เวลลีเรียร์ (ร่างเดิม)
ว่าใครเป็นคนทำแบบนี้!
นั่นคือเสียงสุดท้าย ก่อนที่เธอจะสิ้นลมไป....
ควีน
ว้าวว วันนี้ได้ของเยอะเลยแฮะ
ในระหว่างที่ควีนนั้นกำลังดูรายการของที่จะซื้อต่อ ตาเธอกลับไปสะดุดกับร้านสะดวกซื้อบางอย่าง
ควีน
ไม่น่ามาอยู่แถวนี้ได้ดิ
เธอเดินเข้าไปในร้านนั้นช้าๆก่อนจะพบว่า นี่มันเหมือนร้านขายของเก่าร้านนึง ทำไมมาอยู่ในห้างนี้ไ้ด้กัน
ควีน
เอ่อ..มีใครอยู้มั้ยคะ
ควีนมองไปรอบๆก่อนจะเจอเข้ากับกระจกบานนึง ที่มีการตกแต่งคล้ายกับกระจกบานหรูในพระราชวัง
ควีน
สวยอยู่นะ แต่ทำไมขนลุกแปลกๆ
ควีนพยายามไม่สนใจแต่จู่ๆกระจกนั่นกับเรืองแสงขึ้นมาซะอย่างนั้น ก่อนจะฉายภาพคนคนนึงที่มีหน้าตาคล้ายคลึงกับเธอ กำลังนอนอยู่บนเตียงพร้อมกับมีคนรายล้อมมากมาย
บางคนก็ร้องไห้เสียใจบางคนก็หัวเราะเยาะ
นี่มัน...สถานการณ์อะไรเนี่ย
ควินเดินเข้าไปหากระจกยานนั้นช้าๆก่อนจะเอื้อมมือไปแตะมัน
จู่ๆก็มีแสงบางอย่างวูบขึ้นมากระทันหัน
แสงนั้นค่อยๆลามไปตามร่างกายของควีนจนหมดเหลือเพียงข้าวของเครื่องใช้ที่ตกลงอยู่หน้ากระจกเพียงเท่านั้น
เวลลีเรียร์
อื้อ เชี่ยไรวะเนี่ย
ควีนลืมตาขึ้นมาก็พบกับห้องที่ตกแต่งหรูหรา เตียงที่เธอนอนอยู่ก็ตกแต่งด้วยทองทั้งหมด
เวลลีเรียร์
ที่นี่ที่ไหนเนี่ย ทำไมสวยจัง
ควีนมองไปรอบๆก็พบกับสาวใช้น่าตาดีคนนึงกำลังยืนมองเธออยู่อย่างตกใจ
เวลลีเรียร์
อ่าวเฮ้ยเดี๋ยวว
เวลลีเรียร์
ละจะวิ่งเพื่อ!
เวลลีเรียร์ที่เห็นสาวใช้วิ่งออกไปก็ตัดสินใจเดินตามออกไป
เวลลีเรียร์
หรูหราหมาเห่าจริงๆ
ในระหว่างที่เวลกำลังเดินสำรวจอยู่นั้นก็บังเอิญเจอกับใครบางคน
โอลิเวียร์ตกอยู่ในภวังค์สับสนบวกกับดีใจ ก่อนที่เธอจะรีบพาเวลลีเรียร์กลับไปที่ห้องตามเดิม
โอลิเวียร์
เจ้ายังไม่หายดี
โอลิเวียร์
ออกมาเช่นนี้ได้อย่างไร
โอลิเวียร์
รีบกลับเจ้าห้องเดี๋ยวนี้//ดึง
เมื่อถึงห้องโอลิเวียร์ก็ดันให้น้องสาวของตนนั้นนั่งลงบนเตียงช้าก่อนจะรีบวิ่งออกไป
เวลลีเรียร์
คนที่นี่เค้าชอบวิ่งกันหรอวะ
ผ่านไปซักพักใหญ่ๆ เวลนอนอยู่บนเตียงอย่างกังวลเพราะเธอไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน ก่อนจะมีใครบางคนเปิดประตูออกมา
ราชินีมาร์กาเร็ต
เวลลีเรียร์...ลูกฟื้นแล้วจริงๆ//วิ่งไปกอด
ราชินีมาร์กาเร็ต
แม่คิดว่าจะไม่ได้เจอเจ้าอีกแล้ว
เวลนั่งตัวแข็งทื่อ เธอรู้สึกแปลกมากๆ เธอไม่เคยไ้ด้รับความรักเช่นนี้มาก่อน
ซูฟีเนียร์
ตื่นมาก็วิ่งแล่นไปข้างนอก
ซูฟีเนียร์
คงไม่อยากหายแล้วล่ะมั้ง
ราชินีมาร์กาเร็ต
ซูฟีอย่าว่าน้อง
ตอนนี้เวลรู้สึกงงไปหมดว่าคนที่รายล้อมเค้านั้นเป็นใครกัน
เวลลีเรียร์
(ทำเป็นความจำเสื่อมดีมั้ยวะ)
โอลิเวียร์
เวลลีเรียร์เจ้าอะไร
โอลิเวียร์
เหตุใดถึงไม่พูด
เวลลีเรียร์
ข้า..จำอะไรไม่ได้เลยเพคะ
เวลลีเรียร์
(มันพูดงี้ป่าววะ)
ทุกคนมีสีหน้าที่ตกใจอย่างมาก ใครจะไปคิดว่าเวลลีเรียร์จะความจำเสื่อมได้
ราชินีมาร์กาเร็ต
ทำไงดี ไปตามหมอหลวงดีมั้ย
?:ตามทำไมล่ะเพคะ เสียเวลา
ทุกคนหันไปมองผู้มาใหม่เป็นตาเดียวกัน ก่อนจะพบว่าคนนั้นคือ..
เจนเน็ต
แค่นี้คงไม่เป็นอะไรหรอกเพคะ
เจนเน็ต
ที่ผ่านมาก็เห็นมีความสุขดี
โอลิเวียร์
ทำไมเจ้าพูดกับน้องเช่นนี้
เจนเน็ต
มันเรื่องจริงหนิเพคะ
เจนเน็ต
ไม่น่าอยู่บนโลกนี้ด้วยซ้ำ
ราชินีมาร์กาเร็ต
เจนเน็ต!!
เวลลีเรียร์กำลังประติดประต่อเรื่องราวทั้งหมด เธอคิดว่าเวลลีเรียร์คนก่อนคงมีนิสัยที่ไม่ดีเป็นแน่ ไม่งั้นพี่สาวคนนี้คงไม่พูดแบบนั้น
เวลลีเรียร์
ถึงแม้หม่อมชั้นจะยังไม่เข้าใจว่าเมื่อก่อนหม่อนชั้นเป็นยังไง
เวลลีเรียร์
แต่หม่อมรู้สึกว่า
เวลลีเรียร์
คำพูดของท่านพี่ดูไม่สมเหตุสมผลอยู่บ้าง
เวลลีเรียร์
การที่ท่านบอกว่าหม่อมชั้นไม่ควรอยู่บนโลกนี้
เวลลีเรียร์
มันดูรุนแรงเกินไปหรือไม่
เจนเน็ต
คำพูดนี้ มันยังน้อยไป
เวลลีเรียร์
ในเมื่อตอนนี้หม่อมชั้นจำอะไรไม่ได้
เวลลีเรียร์
ถือซะว่าหม่อมชั้นได้เริ่มต้นใหม่
เจนเน็ต
เริ่มต้นใหม่หรอนี่จะ..
เวลลีเรียร์
ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว
เวลลีเรียร์
พูดเยอะมันเสียเวลานะเพคะ
เวลลีเรียร์
หม่อมชั้นต้องการพักผ่อน
เวลลีเรียร์แกล้งล้มนอนลงบนเตียงพร้อมกับหันหน้าหนีก่อนจะยิ้มออกมาเบาๆไม่ให้ใครเห็น
เจนเน็ต
เจ้า!ตื่นขึ้นมาคุยกับข้านะ
ซูฟีเนียร์
ว่างมากรึไงถึงมารบกวนคนอื่นเค้า
โอลิเวียร์
ซูฟีเจ้าใจเย็นๆ
ซูฟีเนียร์
ท่านก็ใจดีเกินไป
ราชินีมาร์กาเร็ต
พอเลยพวกเจ้าน่ะ
ราชินีมาร์กาเร็ต
อย่ามาเถียงกันตรงนี้ มันรบกวนน้องเจ้ารีบออกไปกันเถอะ
เวลลีเรียร์
ไปยังวะ//หรี่ตามอง
เมื่อควินไม่เห็นใครอยู่แถวนี้จึงตัดสินใจลุกจึ้นไปส่องกระจก
เวลลีเรียร์
หน้าเหมือนกันแท้วะ
เวลลีเรียร์
แต่ว่า..ชั้นต้องทำไงต่อ
เวลลีเรียร์มาอยู่ในโลกนี้เป็นวันที่2แล้ว เธอก็ยังคงรู้สึกไม่ชินอยู่ดี
แต่เรน่านั้นก็เริ่มที่จะไม่กลัวเวลแล้ว ดีจริงๆ
เรน่า
ตอนบ่ายพระราชาบอกให้องค์หญิงไปเข้าเฝ้าเพคะ
ตายๆกูพึ่งฟื้นไม่เท่าไหร่ก็จะตายอีกแล้วอ่อ
เวลลีเรียร์
..เฮ้อ(หายใจไม่ทั่วท้องเลย)
เมื่อเวลลีเรียร์เดินเข้ามาถึง ก็เห็นผู้ชายคนนึงนั่งอยู่บนบัลลังก์อย่าสง่างาม
เวลลีเรียร์
(เชี่ยเอ้ยทำไงวะ)
ราชาวิลเลี่ยม
อืมอย่างน้อยเจ้าก็ยังรู้วิธีคำนับข้า
ราชาวิลเลี่ยม
หายดีแล้วหรือ
เวลลีเรียร์
หม่อมชั้นรู้สึกดีขึ้นแล้วเพคะ
ราชาวิลเลี่ยม
แล้วเรื่องที่เจ้าเคยขอข้าไว้
ราชาวิลเลี่ยม
ยังต้องการอยู่หรือไม้
เวลลีเรียร์
(ขอเหี้ยไรวะเดี๋ยวดิเฮ้ย)
ราชาวิลเลี่ยม
ที่เจ้าอยากแต่งงานกับองค์ชายเอเดรียน
เวลลีเรียร์
ไม่แต่งเพคะ//ก้มหน้า
ราชาวิลเลี่ยม
อ่า..โอเคข้ามีเรื่องจะถามเท่านี้แหละ
ราชาวิลเลี่ยม
ออกไปได้แล้ว
เมื่อเวลได้ยินอย่างนั้นก็รีบเดินอแกไปอย่างรีบร้อน
เวลลีเรียร์
(ทำเรื่องน่าขายหน้าไปแล้วว)
เอริค
นี่เอเดรียนเจ้าไม่คิดจะไปดูนางหน่อยหรอ
เอริค
คนของข้าสืบมาได้ว่านางโดนวางยาพิษ
เอเดรียน
ทำไมข้าต้องไปดูด้วย
เอเดรียน
ข้าไม่ชอบนางมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
เอเดรียน
ถ้าข้าไปจะไม่เป็นการให้ความหวังนางหรอ
เอริค
แต่ควรไปดูนางหน่อย มันเป็นมารยาท
เอริค
อาณาจักรก็เจ้ากับนางก็ทำการค้ากันมาตั้งนาน
เอริค
จะมาแตกหักเพียงเพราะเจ้าไม่ชอบนางไม่ได้หรอก
เอเดรียน
แต่ข้าจะพาเอลลิก้าไปด้วย
เอริค
นี่มันหยามเกียรตินางชัดๆ
เอริค
เจ้าไม่อยากมีชีวิตรอดออกมาแล้วหรอ!
เอเดรียน
เจ้าเลิกพูดซักที ในเมื่อบอกให้ข้าไปเยี่ยมนางข้าก็จะไปแล้วนี่ไง
เอเดรียน
ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น
เวลลีเรียร์
เจ้าว่าใครจะมานะ!
เวลคิดหนักเลยเพราะก่อนหน้านี้ที่เธอฟื้นขึ้นมาก็ได้ความทรงจำเกี่ยวกับเอเดรียนบางส่วน จึงทำให้รู้ที่มาที่ไป
เวลลีเรียร์
มาทำพระแสงอะไรวะ
เรน่า
องค์หญิงคงดีพระทัยมากใช่มั้ยเพคะ
เรน่า
ที่องค์ชายเอเดรียนมาหาพระองค์
เวลได้แต่ขำแห้ง เพราะเค้าในตอนนี้คนที่ไม่อยากพบที่สุดคือองค์เอเดรียน
ราชาวิลเลี่ยม
เป็นเกียรติอย่างมากที่องค์ชายเอเดรียนสละเวลามาเยี่ยมลูกของเรา
เอเดรียน
พระองค์กล่าวเกินไปแล้ว
ราชินีมาร์กาเร็ต
แล้วคนข้างเจ้านั้น..
เอลลิก้า
ถวายยังคมเพคะฝ่าบาท องค์ราชินี//ทำความเคารพ
สีหน้าของพระราชาและราชินีเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ทั้งสองพระองค์รู้สึกไม่พึงพอใจเป็นอย่างมากกับการกระทำขององค์ชายเอเดรียน
เรน่า
องค์หญิงเวลลีเรียร์มาแล้วเพคะ
ทุกคนหันไปมองที่เวลเป็นตาเดียวกัน แต่มีองค์ชายเอเดรียนและเอลลิก้าเท่านั้นที่ตกใจ เพราะปกติแล้วเวลลีเรียร์จะใส่แต่ชุดหม่นๆสีดำ พอใส่สีขาว กลับทำให้ดูสง่างามน่าหลงใหล
เอลลิก้า
องค์ชายเพคะ//สะกิดเบาๆ
เอลลิก้า
พระองค์ทรงเป็นอะไรหรือเพคะ
เอเดรียน
ขะ..ข้าป่าว ไม่มีอะไรหรอก
ราชินีมาร์กาเร็ต
มาแล้วหรอลูก
ราชาวิลเลี่ยม
องค์เอเดรียนให้เกียรติมาเยี่ยมลูกด้วยตัวเองเช่นนี้ เจ้าคงดีใจ
เวลหันไปทางองค์ชายก่อนจะเห็นสาวงามหน้าตาน่ารักคนหนึ่งอยู่ข้างๆ ทำไมเค้าถึงรู้สึกว่ารอยยิ้มนางดูแปลกๆชอบกล
เวลลีเรียร์
หม่อมชั้นรู้สึกซาบซึ้งมากเพคะ
เวลลีเรียร์
แต่ถ้าเป็นไปได้..
เวลลีเรียร์
ไม่ต้องมาก็ดีเพคะ
ทุกคนต่างตกตะลึงกับคำพูดของเวลลีเรียร์โดนเฉพาะองค์ชายเอเดรียน ปกติเวลลีเรียร์จะพูดจากับเค้าแบบอ่อนหวาน เคารพ ท่านพี่คะท่านพี่ขา เหตุใดจึงเปลี่ยนไปเช่นนี้
เอลลิก้า
เหตุใดองค์หญิงถึงกล่าวเช่นนี้เพคะ
เอลลิก้า
องค์ชายอุตส่าห์มาเยี่ยมพระองค์เลยนะเพคะ
เวลลีเรียร์
เจ้าพูดอะไรออกมา
เวลลีเรียร์
สามัญชนเช่นเจ้า
เวลลีเรียร์
เข้ามาที่นี่ได้ก็ถือว่ามีบุญมากแล้ว
เวลลีเรียร์
แต่กล้าดียังไงมาพูดจาเช่นนั้นกับข้า!
เวลลีเรียร์นึกรู้สึกดีใจที่ตอนเธออยู่โลกเก่าเรียนการแสดงมาเยอะ คิกๆ
เอลลิก้า
หม่อมชั้นขออภัยเพคะ!//ก้มหัว
เวลลีเรียร์
หม่อมชั้นขอบอกอะไรกับองค์ชายซักหน่อย
เวลลีเรียร์
ท่านจะรักใครชอบใคร ไม่มีใครว่า
เวลลีเรียร์
แต่ช่วยสั่งสอนคนของตัวเองหน่อย ว่าควรปฏิบัติกับคนอื่นเช่นไร
เวลลีเรียร์
หากคนที่ยืนตรงนี้ไม่ใช่หม่อมชั้น ก็ไม่รู้ว่าคนของพระองค์จะมีชีวิตรอดกลับไปหรือไม่
ยังไม่ทันที่เอเดรียนจะพูดเวลลีเรียร์ก็ตัดสินใจหันไปหาราชาและราชินีทำความเคารพทั้งสองแล้วรีบเดินกลับห้องทันที
เวลลีเรียร์
(เชี่ยๆใจจะวาย)
หลังจากที่เวลลีเรียร์เดินออกไปเอเดรียนก็ตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเอง เค้าสับสน และมึนงงไปหมด นั่นใช่เวลลีเรียร์ที่เค้ารู้จักรึป่าว
ราชาวิลเลี่ยม
องค์ชายเอเดรียน
ราชินีมาร์กาเร็ต
องค์ชายเอเดรียน
ราชินีมาร์กาเร็ต
เป็นอะไรไป
เอเดรียน
ในเมื่อกระหม่อมเห็นแล้วว่าเวลลีเรียร์ไม่เป็นอะไรก็ขอตัวกลับก่อนพะยะค่ะ
เอเดรียนโค้งคำนับก่อนจะรีบเดินออกไปพร้อมกับเอลลิก้า
เอลลิก้ารู้สึกหงุดหงิดใจเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่องค์ชายไม่ค่อยสนใจเธอเลย..
เวลลีเรียร์
หงุดหงิดๆๆๆๆๆ//ต่อยหมอน
เวลลีเรียร์
อิองค์ชายหน้าปลาทอง
เวลลีเรียร์
หน้าตาหล่อแต่สันดานเสียจริงๆ
เวลลีเรียร์
อย่าให้เจอหน้าอีกนะไม่งั้นล่ะก็จะเอาทิชชู่ยัดปากให้!
เรน่า
องค์หญิงหม่อมชั้นเองเพคะเรน่า
เรน่า
องค์หญิงลืมไปแล้วหรอเพคะ
เรน่า
วันนี้พระองค์ต้องไปเรียนกับคุณเดวิดนะเพคะ
เรน่า
..ขอประทานอภัยเพคะ หม่อมชั้นลืมว่าพระองค์ความจำเสื่อม
เรน่า
ทุกๆวันพฤหัสบดี องค์หญิงต้องไปเรียนรู้เกี่ยวกับวิถีชีวิตของชาวเมืองเพื่อที่จะหาวิธีดูแลชาวเมืองให้ดีที่สุดเพคะ
เวลลีเรียร์
(ขนาดมาอยู่ที่นี่กูยังต้องเรียนอีก..)
เวลลีเรียร์
โอเคนำทางชั้นไปเลย
เดวิด
องค์หญิงเวลลีเรียร์เชิญครับ
เจนเน็ต
เรียนไปก็ไม่รู้เรื่อง
เวลลีเรียร์
แล้วท่านพี่ล่ะเพคะ
เวลลีเรียร์
ดูแล้วเรียนไปก็ไม่น่าจะช่วยเหลือใครได้
เวลลีเรียร์
เสนอหน้ามานั่งทำไม
เดวิด
ขอเชิญองค์นั่งเลยพะยะค่ะ
เวลลีเรียร์นั่งลงบริเวณเกือบหัวโต๊ะซึ่งนั่งตรงข้ามกับเจนเน็ตพอดี
เวลลีเรียร์
(บุญกูหายไปไหนหมดดด)
เดวิด
วันนี้ผมขอยกเรื่องการค้าของเรากับอาณาจักรเอดวาร์ด
เดวิด
ตอนนี้เราประสบปัญหาการส่งของล่าช้าทำให้กำไรที่ได้นั้นก็เสียหายไปด้วย
เดวิด
ตอนนี้เราทำการค้าทางบกอยู่มีท่านใดจะลองเสนอหนทางหรือไม่
โอลิเวียร์
ทำไมเราไม่ส่งของทางน้ำล่ะคะ
เวลลีเรียร์
ทางน้ำมีข้อเสียคือไกลกว่าทางบกมากค่ะ
เวลลีเรียร์
จากแผนที่ของอาณาจักรเราถ้าเราจะส่งของออกทางน้ำล่ะก็ เราต้องจัดของเร็วกว่ากำหนดไป3วัน
เวลลีเรียร์
ซึ่นมันจะทำให้กระบวนการที่ทำมาทั้งหมดเสีย อาจจะเกิดปัญหาของตกหล่นได้
เดวิดยิ้มพลางคิดว่าในที่สุดบรรดาองค์หญิงทั้งหมด ก็มีคนที่มีความสามารถซักที ไม่ใช่ว่าองค์หญิงคนอื่นความคิดไม่ดี แต่ยังไม่มีใครโดดเด่นเลยต่างหาก
เวลลีเรียร์
ข้าขอเสนอทางน้ำเช่นเดียวกันแต่เป็นทางตะวันออก
โอลิเวียร์
ก็ต้องผ่านเมืองออเดรย์น่ะสิ
เจนเน็ต
เมืองชั้นต่ำแบบนั้น ข้าไม่ยอมทำการค้าด้วยหรอกนะ
เวลลีเรียร์
ความคิดล้าหลังเสียจริงนะเพคะท่านพี่
เวลลีเรียร์
หากเราทำการค้ากับพวกเค้า นอกจากจะได้เส้นทางส่งของที่รวดเร็วขึ้น เราก็จะได้พันธมิตรเพิ่มขึ้น
เวลลีเรียร์
ที่เมืองนั้นดูโทรมก็เกิดจากการบริหารที่ไม่ดี แต่ถ้าเรายื่นมือเข้าไปช่วยแลกกับทางส่งออกของ
เวลลีเรียร์
อาจจะทำให้เราทำการค้ากับเมืองนั้นเพิ่มได้
ซูฟีเนียร์
ทำการค้าอะไรกับที่นั่น
Comments