รักนี้กูผิดเอง (เด็กดื้อของพี่) อาบเสร็จยางงงงง

อาบเสร็จยางงงงง

ภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนอันเงียบสงบ เขาเดินเล่นสบายๆ ไปยังสะพานไม้อันน่าหลงใหลซึ่งตั้งอยู่ตามแนวชายฝั่งทะเล แต่ละก้าวที่เขาเดินไปนั้นมาพร้อมกับคลื่นที่กระทบกับหาดทรายเป็นจังหวะ ทำให้เกิดซิมโฟนีที่ผ่อนคลายที่สะท้อนผ่านความเงียบสงบในยามค่ำคืน แสงอันนุ่มนวลของแสงจันทร์ฉายแสงอันอ่อนโยนบนแผ่นกระดานที่ผุกร่อนของสะพาน ราวกับกำลังกวักมือเรียกเขาให้ค้นพบความลับที่อยู่ไกลออกไป ทุกช่วงเวลาที่ผ่านไป เขาหมกมุ่นอยู่กับความเงียบสงบของสภาพแวดล้อม รู้สึกถึงลมทะเลเย็น ๆ ที่พัดปะทะใบหน้าของเขา และฟังเสียงนกนางนวลเรียกจากระยะไกลขณะที่พวกมันทะยานเหนือศีรษะอย่างสง่างาม เมื่อเขาไปถึงจุดกึ่งกลางของสะพาน เขาก็หยุดชั่วคราว ใช้เวลาสักครู่เพื่อซึมซับทิวทัศน์อันน่าทึ่งที่ทอดยาวไปข้างหน้าเขา

มหาสมุทรอันกว้างใหญ่ที่ส่องประกายระยิบระยับผสานเข้ากับเส้นขอบฟ้าสีดำหมึกอย่างไร้รอยต่อ มันเป็นภาพที่ถูกแช่แข็งไว้ตามกาลเวลา เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์อันเงียบสงบที่ความกังวลของโลกดูเหมือนจะจางหายไป จมอยู่กับความคิด เขาเดินต่อไปอย่างไม่เร่งรีบ ชื่นชมความสันโดษและความเงียบสงบที่ค่ำคืนอันเงียบสงบริมทะเลมอบเป็นของขวัญให้กับเขา