[Goodbye]จากลารักด้วยใจยินดี
ตอน 2
คุณซิรี
เอก..ลูกจัดของเสร็จแล้วใช่มั้ย
เอกภพ
ผมบินสามสี่ชั่วโมงก็ถึง
เลขา
คุณเอกครับ..พร้อมแล้วครับ
เอกภพ
ม๊าครับงั้นผมไปก่อนนะครับ
อารี
ทำไมต้องไปไกลถึงต่างจังหวัดด้วย
อารี
แกควรจะไปต่างประเทศสิ..บ้าชะมัด
เอกภพ
ผมเป็นคนไปไม่ใช่พี่นี่ครับ
เอกภพ
บ้านที่ผมจะไปพักนี่ที่ไหน?
เลขา
เห็นว่าเป็นบ้านที่เจ้าสัวซื้อไว้ครับคุณเอก
เอกภพ
ทรงบ้าน..ดูค่อนข้างโบราณ
เอกภพ
คุณก็กลับไปโรงแรมเถอะ
ทันใดที่เอกก้าวเท้าเข้าไปในรั้ว
เหมยลี่
คุณคณามีอะไรเจ้าคะ..
ที่มีหน้าตาคล้ายกับคนรักเก่าของตน
เหมยลี่
จะเป็นไปได้อย่างไร
กูพบคนที่หน้าคล้ายคุณเกื้อจริงๆ
เหมยลี่
คุณเกื้อกลับมาแล้ว
แต่ทว่าคณากลับเข้าใกล้เค้าไม่ได้
คณา
ห่างกันเพียงก้าวเดียวแท้ๆ
คณา
คุณเกื้อ..คุณกลับมาแล้ว//น้ำตาคลอ
เหมยลี่
คุณคณาไม่เจ็บตัวใช่หรือไม่เจ้าคะ
เหมยลี่
คนผู้นี้ส่วมสร้อยพระไว้
เอกภพ
รู้สึกเวียนหัวแปลกแฮะ…
เอกภพ
ช่างเถอะเข้าไปเก็บของก่อนดีกว่า
ด้วยความเหนื่อยล้าจากการเก็บของ
ทำให้เอกเข้านอนเร็วกว่าปกติ
ด้านคณาก็คอยเฝ้ามองไม่ห่างตา
คณา
ข้าไม่รู้ว่าท่านคือใคร..ใช่คุณเกื้อหรือไม่ข้าไม่สน
คณา
ทว่าวันนี้ท่านกลับมาข้ายินดี..
คณา
เกือนสิบสี่ปี..แต่กลับเป็นหลายร้อยชาติสำหรับข้า
คณา
มีเพียงข้าที่..อยู่รอท่านในเรือนแห่งนี้
น้ำตาของเธอตกทีละหยดสองหยด
เธอค่อยๆยื่นมือไปจับใบหน้าของเอก
คณา
ฉัน..ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้ง
คณา
ข้า..คิดถึงท่านเหลือเกิน
คณาลุกขึ้นและหันหลังกลับไป
หญิงสาวส่วมชุดสีขาวตัวซี้ดเผือกผมยาวสีดำ
เอกภพ
แล้วมาทำอะไรที่บ้านของผม
ใบหน้าของหญิงสาวสวยงามเกินกว่าที่เอกคาดไว้
เอกภพ
คุณเป็นหญิงเป็นนางแท้ๆ
เอกภพ
ทำไมถึงเข้ามาในห้องนอนคนอื่นแบบนี้ครับ
เอกภพ
นี่ผมกำลังพูดกับคุณอยู่นะครับ
คณา
..คุณเห็นฉันหรอคะ..//กระอักกระอ่วน
เอกภพ
นี่มันเรื่องอะไรกัน..
เหมยลี่
มันเป็นแค่ฝันร้ายสำหรับคุณ..
ก็พบว่านางร้องไห้เหมือนยังที่ผ่านมา
คณา
ทั้งน้ำเสียง..ใบหน้ามันยังคงเป็นคุณเกื้อ..
คณา
แต่เหตุใด..จึงไม่จดจำข้าเอาไว้แม้สักนิด
เสีนงร้องที่เจ็บปวดแต่กลับไม่คร่ำครวญ
Comments