ตอน 2

ในเมืองหลวง
คุณซิรี
คุณซิรี
เอก..ลูกจัดของเสร็จแล้วใช่มั้ย
เอกภพ
เอกภพ
ครับม๊า
เอกภพ
เอกภพ
ผมบินสามสี่ชั่วโมงก็ถึง
เอกภพ
เอกภพ
ไม่ต้องเป็นห่วงครับ
เลขา
เลขา
คุณเอกครับ..พร้อมแล้วครับ
เอกภพ
เอกภพ
ม๊าครับงั้นผมไปก่อนนะครับ
เอกภพ
เอกภพ
ไปแล้วนะครับป๊า
เจ้าสัว
เจ้าสัว
อืม..
น้ำเสียงเย็นชา
อารี
อารี
ทำไมต้องไปไกลถึงต่างจังหวัดด้วย
อารี
อารี
แกควรจะไปต่างประเทศสิ..บ้าชะมัด
เอกภพ
เอกภพ
ผมเป็นคนไปไม่ใช่พี่นี่ครับ
เอกภพ
เอกภพ
ผมไปแล้ว
อารี
อารี
นี่-
เจ้าสัว
เจ้าสัว
เอกเค้าพูดถูก..
เอกภพเดินขึ้นรถไป
ต่อที่สนามบิน
จนถึงต่างจังหวัด
เอกภพ
เอกภพ
บ้านที่ผมจะไปพักนี่ที่ไหน?
เลขา
เลขา
เห็นว่าเป็นบ้านที่เจ้าสัวซื้อไว้ครับคุณเอก
NovelToon
บ้านหลังนี้
เอกภพ
เอกภพ
ทรงบ้าน..ดูค่อนข้างโบราณ
เอกภพ
เอกภพ
แต่ก็กว้างใหญ่ดีมาก
เอกภพ
เอกภพ
คุณก็กลับไปโรงแรมเถอะ
เอกภพ
เอกภพ
ไว้มีอะไรผมจะโทรหา
เลขา
เลขา
ครับคุณเอก
ทันใดที่เอกก้าวเท้าเข้าไปในรั้ว
คณา
คณา
//สะดุ้ง
เหมยลี่
เหมยลี่
คุณคณามีอะไรเจ้าคะ..
คณา
คณา
มีคนมา..
คณาค่อยๆโงกหัวมาดู
ก็พบกับเอกภพ
ที่มีหน้าตาคล้ายกับคนรักเก่าของตน
คณา
คณา
คุณเกื้อ…
น้ำเสียงที่แสนจะเศร้า
เหมยลี่
เหมยลี่
จะเป็นไปได้อย่างไร
เหยมลี่ลองดู
กูพบคนที่หน้าคล้ายคุณเกื้อจริงๆ
เหมยลี่
เหมยลี่
คุณเกื้อกลับมาแล้ว
คณากำลังจะพรวดลุกไปหา
เหมยลี่
เหมยลี่
คุณคณา!
แต่ทว่าคณากลับเข้าใกล้เค้าไม่ได้
คณา
คณา
อะไรกัน…
คณา
คณา
ห่างกันเพียงก้าวเดียวแท้ๆ
คณา
คณา
คุณเกื้อ..คุณกลับมาแล้ว//น้ำตาคลอ
เหมยลี่
เหมยลี่
คุณคณาไม่เจ็บตัวใช่หรือไม่เจ้าคะ
เหมยลี่
เหมยลี่
คนผู้นี้ส่วมสร้อยพระไว้
เหมยลี่
เหมยลี่
เกรงว่า…
คณา
คณา
ข้าเข้าใจดี..
คณาหันหลังกลับ
เอกภพ
เอกภพ
อ่า..//กุมขมับ
เอกภพ
เอกภพ
รู้สึกเวียนหัวแปลกแฮะ…
เอกภพ
เอกภพ
ช่างเถอะเข้าไปเก็บของก่อนดีกว่า
ตกดึก
ด้วยความเหนื่อยล้าจากการเก็บของ
ทำให้เอกเข้านอนเร็วกว่าปกติ
ด้านคณาก็คอยเฝ้ามองไม่ห่างตา
คณา
คณา
..//เดินเข้ามา
คณา
คณา
ข้าไม่รู้ว่าท่านคือใคร..ใช่คุณเกื้อหรือไม่ข้าไม่สน
คณา
คณา
ทว่าวันนี้ท่านกลับมาข้ายินดี..
คณาเดินเข้าไปใกล้เรื่อยๆ
จนถึงขอบเตียง
เธอนั่งลงช้าๆ
คณา
คณา
เกือนสิบสี่ปี..แต่กลับเป็นหลายร้อยชาติสำหรับข้า
คณา
คณา
มีเพียงข้าที่..อยู่รอท่านในเรือนแห่งนี้
น้ำตาของเธอตกทีละหยดสองหยด
เธอค่อยๆยื่นมือไปจับใบหน้าของเอก
คณา
คณา
ฉัน..ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้ง
น้ำตาหยดใส่มือของเอก
คณา
คณา
ข้า..คิดถึงท่านเหลือเกิน
คณาลุกขึ้นและหันหลังกลับไป
เอกภพ
เอกภพ
//ค่อยๆลืมตา
ภาพที่เห็นคือ
หญิงสาวส่วมชุดสีขาวตัวซี้ดเผือกผมยาวสีดำ
เอกภพ
เอกภพ
คุณคือใคร..
คณา
คณา
..//ตกใจ
คณาไม่ยอมหันหลังกลับมา
เอกภพ
เอกภพ
..คุณพูดเรื่องอะไร
เอกภพ
เอกภพ
แล้วมาทำอะไรที่บ้านของผม
เอกภพ
เอกภพ
นี่คุณ…?
คณา
คณา
//หันมา
ใบหน้าของหญิงสาวสวยงามเกินกว่าที่เอกคาดไว้
เอกภพ
เอกภพ
คุณเป็นหญิงเป็นนางแท้ๆ
เอกภพ
เอกภพ
ทำไมถึงเข้ามาในห้องนอนคนอื่นแบบนี้ครับ
เอกภพ
เอกภพ
นี่ผมกำลังพูดกับคุณอยู่นะครับ
คณา
คณา
..คุณเห็นฉันหรอคะ..//กระอักกระอ่วน
เอกภพ
เอกภพ
ม..หมายความว่ายังไง
คณา
คณา
ฉัน..
คณา
คณา
ลาก่อน
คณาหายแวบไป
ทำให้เอกภพตกใจ
เอกภพ
เอกภพ
นี่มันเรื่องอะไรกัน..
เอกภพ
เอกภพ
ฝันร้ายหรอ..
เหยมลี่ทำให้เอกหลับต่อ
เหมยลี่
เหมยลี่
มันเป็นแค่ฝันร้ายสำหรับคุณ..
เหมยลี่ไปดูคณา
ก็พบว่านางร้องไห้เหมือนยังที่ผ่านมา
คณา
คณา
ทั้งน้ำเสียง..ใบหน้ามันยังคงเป็นคุณเกื้อ..
คณา
คณา
แต่เหตุใด..จึงไม่จดจำข้าเอาไว้แม้สักนิด
เสีนงร้องที่เจ็บปวดแต่กลับไม่คร่ำครวญ
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!