สาปโศกนาฏกรรม - 0 - เมื่อสิ้นสุดปลายปากกา

...

เสียงกดแป้นพิมพ์ที่ดังขึ้นจากปลายนิ้วมือในห้องที่เงียบงัน นิ้วมือของร่างเล็กบรรจงพิมพ์อักษรลงบนหน้าจอคอมพิวเตอร์จนสุดที่อักษรตัวสุดท้าย

เรน

อืม~ในที่สุดนิยายเรื่องนี้ก็จบแล้ว ที่เหลือก็มีแค่ทำE-book

นักอ่านพเนจร:เป็นนิยายที่ดาร์คตั้งแต่เริ่มเลยนะครับ แต่ก็สมกับที่แท็กไว้จริงๆ #สาปโศก

นักอ่านไร้นาม:ตับพังไม่ไหวขอตอนพิเศษเยียวยาหน่อยได้ไหมคะ! *อิโมจร้องไห้*

นักอ่านกาว:ทนอ่านไม่ได้~ผมสุขภาพตับผมมันอ่อนแอ*อิโมจิช็อก*

เพิ่มเติม...

เรน

เห~ไม่คิดเลยน้า~ว่าจะมีคนชอบโศกนาฏกรรมเยอะขนาดนี้

ผู้ติดตาม 3.4M

เรน

คนอ่านเยอะก็ถือว่าคุ้มค่ากับการทุ่มเทมาถึงสองปี 320ตอนล่ะนะ

เรน

สำหรับนักเขียนนิยายแนวโศกนาฏกรรมก็ถือว่าประสบความสำเร็จอย่างมาก ก็อิงจากความเป็นจริงเกือบทั้งหมดเลยนี่ เรียกว่านิยายสะท้อนสังคมก็ได้

เรน

แถมตอนสุดท้าย...

เรน

ก็'ไม่มีใครรอด'เลยนี่นา

เธอลุกจากเก้าอี้เพื่อหยุดการทำงานไว้เพียงแค่นี้ แต่ดัดพลาดปัดแก้วกาแฟหกใส่แป้นพิมพ์จนเกิดช็อต

ในตอนนั้นเอง กงล้อแห่งโชคชะตาก็ได้เริ่มเคลื่อนตัว

???

พระผู้เป็นเจ้า พระผู้เป็นเจ้า!!!

จู่ๆเสียงอันเกรี้ยวกราดของผู้หญิงก็ดังขึ้นอย่างไร้ที่มา

???

ข้าขอสาปแช่งท่าน!!!

เรน

คะ ใครน่ะ!?

???

เราเจ็บปวด...เจ็บปวดเหลือเกิน...

???

ทำไมท่านถึงกำหนดชะตาเช่นนี้มา!!?

เรน

ฉันถามว่าใคร!!?

???

ข้าขอสาปแช่ง!แด่พระผู้เป็นเจ้า!

???

ท่านจงทุกข์ทรมานกับโลกที่ท่านสร้างขึ้นอย่างแสนสาหัสเสีย!!!

เสี้ยววินาทีที่คล้ายกับเวลาหยุดเดินและเมื่อคำสาปแช่งเกิดขึ้น เวลาจึงเดินไปต่อจนสุดท้าย...

ตู้มมมม!!!

เรน

(บ้าเอ้ย!แรง..ระ..เบิด อึก!)

สิ้นสติก็เหลือเพียงร่างไร้ลมหายใจที่นอนจมกองเลือดอยู่

_ _ _ _ _ _

ภายในห้องขังกลิ่นสาปและอับลอยแตะจมูกจนเธอต้องย่นหน้ากลั้นหายใจ

ลอเรนซ์

อึก! เหม็นชะมัด!แล้วนี่มันที่ไหน?ห้องขังเราะ

ลอเรนซ์

จริงสิ...เราโดนคอมระเบิดอัดหน้าจนตายโห้งไปแล้วนี่หว่า

ตึก ตึก ตึก

ลอเรนซ์

(มีคนกำลังมา!)

ลอเรนซ์

(เอาไงดีเนี่ย!?)

บุคคล

หมายเลข57ตื่นแล้ว ทดลองต่อได้

เขาเปิดกรงแล้วลากเธอออกมา เธอไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะขัดขืน

แต่เธอฉลาดพอที่จะไม่ทำให้ตัวเองเจ็บเพิ่มจากความโง่เง่าจึงได้แต่ตามพวกมันไปแต่โดยดี

ลอเรนซ์

(นี่ฉันอยู่ที่ไหนกันแน่เนี่ย? แถมทุกอย่างดู...คุ้นๆ?)

เด็ก(ทดลอง)

กรี๊ดดดด!!!ยะ หยุดเถอะ!ได้โปรด!!!ไม่เอาๆๆๆๆๆ

เมื่อถึงจุดหมายเธอได้ยินเสียงกรีดร้องอย่างทรมาน เมื่อมองไปเธอก็แทบทรุดตัวลงอยู่ตรงนั้น

ถ้าไม่มีมือมากระชากเธอให้เข้าไปล่ะก็

เพราะแบบนั้นเธอจึงเข้าใจทุกอย่างแล้ว...

บุคคล

พาหมายเลข57มาแล้วให้เอาไปไว้ไหนดีครับ

ฮาเวิร์ด

อืม ไว้ห้องทดลองที่3

เขาไม่แม้แต่จะมองเธอเลยสักนิด ราวกับว่าไม่มีค่าให้ใส่ใจ

ลอเรนซ์

(ยะ อย่าบอกนะ!)

พลันหน้าของเธอก็ซักอย่างเห็นได้ชัด

เธอที่ถูกลากตัวไปถูกตึงไว้กับเตียงเพื่อทำอะไรบ้างอย่าง

จนกระทั่งคนที่บอกให้พาตัวเธอมาที่นั่นเดินเข้ามา

ฮาเวิร์ด

ออกไปได้แล้ว

บุคคล

ครับ

ฮาเวิร์ด

ส่วนพวกแกเตรียมการกระตุ้น

นักวิทยาศาสตร์

ได้ครับ

พวกมันเริ่มทำการกระตุ้นเธอ ไม่สิ กระตุ้นยีนในตัวเธอให้ทำงาน

ความเจ็บปวดที่ได้รับเกินจะทน เธอกรีดร้องจนเสียงแหบแห้ง

ลอเรนซ์

อ๊าาาา!!!!!!กรี๊ดดดดดด!!!!!!

แต่รู้อะไรไหม?นี่มันพึ่งจะเริ่มเท่านั้น:)

†

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ