ขุนพันธ์ : บัวงามของเสือ
3.วิญญาณปริศนา
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
//วิ่งกลับมาที่รถ
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
//ไม่เห็นพ่อกับแม่
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
อ่าว.. ยังเดินหวานกันไม่จบหรอเนี่ย.. =_=
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
งั้นรอก็ได้!
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
//ยืนรอ+ส่องกระจกรถไปด้วย
ทิวทัศน์ส่องกระจกเพื่อจัดเสื้อผ้าของตัวเองแต่แทนที่ในเงาของกระจกจะมีเพรยงเธอมันกลับมีชายปริศนาร่างกำยำสองคนอยู่ในเงา
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
//ชงัก+หวาดกลัว
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
(งะ.. เงาใคร..) //กลัว
ขาของเธอแข็งนิ่งราวกับถูกแช่ไว้ เธอไม่สามารถขยับได้แม้แต่นิด ความหวาดกลัวเริ่มเกาะกินมากขึ้น
เธอไม้แม้แต่จะมองหน้าของชายสองคนในกระจกทำได้แต่มองเงาของตัวเองด้วยดวงตาที่สั่นคลอน
นํ้าตาสีใสเริ่มไหลออกมาจากดวงตาสวยงามของทิวทัศน์ด้วยความกลัว
เธอไม่คิดเลยว่าในชีวิตจะเจอแบบโต้งๆขนาดนี้ นี้มันห้าโมงเย็นเองนะ ทำไมวิญญาณถึงออกมาเร็วเช่นนี้
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
(พ่อแม่.. รีบมาทีเถอะหนูกลัว..)//นํ้าตาไหล
เธอทำได้เพียงยืนนิ่งๆ ลมหายใจของเธอเริ่มถี่ขึ้นเรื่อยๆด้วยความกลัว
เงาปริศนาทั้งสองเริ่มคืบคลานเข้ามาใกล้เธอ
เงาทั้งสองอยู่ข้างหลังของเธอ
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
//กลัวมากๆ+ไม่กล้ามอง+จ้องแต่เงาของตัวเอง
เงาของชายร่างกำยำผมยาวรุงรังแต่ทว่ากลับมีเสน่ห์ รอยสักมากมายที่ถูกสักบนร่างของเขาทำให้เธอไม่กล้าแม้แต่จะมอง คงเป็นเพราะว่าความกลัว ชายคนนั้นยื่นหน้าเข้ามาข้างหูของทิวทัศน์ เธอไม่แม้แต่จะมองด้วยซํ้าทำได้แต่หลับตาด้วยความกลัว
❓❓❓
มึงหยิบของๆกูมา.. อย่าคิดว่ามึงจักรอด
เสียงกระซิบอันแผ่วเบาดังมาจากหูข้างซ้ายของทิวทัศน์
นั้นยิ่งทำให้เธอประจักษ์มากขึ้นว่าที่เธอเจออยู่คือ"วิญญาณ"ของแท้ไม่มีปลิมแปลง
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
//หวาดกลัวสุดขีด
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
(พ่อแม่.. รีบมาเถอะ...นะ.. หนูไม่ไหวแล้ว)
เธอทำได้เพียงคํ่าครวญในใจอย่างทุกข์ทรมาน
เธอไม่น่าหยิบแหวนแสนสวยสองวงนี้มาเลย
❓❓❓
ต่อไปนี้มึงจักได้พบกับนรกทั้งเป็น //แสยะยิ้ม
วิญญาณชายปริศนาคนเดิมพูดขึ้นพร้อมยกรอยยิ้มที่แสนสยองให้เธอได้เห็น
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
! //หวาดกลัว+นํ้าตาไหล
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
//สดุ้ง
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
//รีบหันไปมอง
เหนือ(แม่ของทิวทัศน์)
ลูกเป็นอะไรไปพ่อแม่เรียกตั้งนานแล้วแต่กลับจ้องแต่กระจกอยู่นั้นแหละ//จับไหล่ของทิวทัศน์เบาๆ
ผู้เป็นแม่เอ่ยเรียกสติของทิวทัศน์
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
//ดีใจมาก
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
(แม่หนูว่า.. ต่อไปนี้ชีวิตหนูคงอยู่ไม่สุขแล้วละค่ะ)
เธออยากจะเล่าเรื่องที่เธอเจอให้กับแม่ของเธอแต่ทว่า เธอกลับคิดขึ้นว่าหากเล่าให้ทั้งสองได้รับรู้ พวกเขาคงหาว่าเธอเป็นบ้าแน่ๆ
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
ปะ..ป่าวค่ะ..หนูสบายดี..เมื่อกี้แค่คิดไปเรื่อยน่ะค่ะ
เหนือ(แม่ของทิวทัศน์)
//พยักหน้าเข้าใจ
เหนือ(แม่ของทิวทัศน์)
!? //มองแหวนของทิวทัศน์
เหนือ(แม่ของทิวทัศน์)
ลูกไปเอามาจากไหน! //ตกใจเล็กน้อย
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
นะ.. หนูไปซื้อมาน่ะค่ะ!! เห็นมีขายอยู่! //โกหก
เหนือ(แม่ของทิวทัศน์)
อ๋อ.. //เข้าใจ+พยักหน้า
เหนือ(แม่ของทิวทัศน์)
แหวนสวยดีนะ//ยิ้ม
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
(มันสวยแต่มันหลอนมากนะแม่)
พร(พ่อของทิวทัศน์)
รีบขึ้นรถเถอะพ่อจะพาไปที่พักแล้วนะ//เดินมา+ยิ้มเล็กน้อย
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
ค่ะ!
พร(พ่อของทิวทัศน์)
//ขึ้นรถ
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
//จะถอดแหวนแล้วโยนทิ้ง+สตั้น
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
ถะ.. ถอดไม่ออก!
ดูเหมือนวิญญาณผีร้ายทั้งสองตนจะไม่อยากให้เธอถอดมันออก
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
//หน้าซีด
ทิวทัศน์{เด็กคลั่งประวัติศาสตร์}
(ฉิบหาย)
หายนะกำลังจะมาเยือนเธอในไม่ช้า
แอด_เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น "สวมแหวนได้ผัว" ดีไหมนะ
Comments