หลงยุค

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่สดใส เเล้วเธอก็พูดขึ้นว่า"เอ๊ะเหมือนลืมอะไรไป"เเล้วเธอก็มองไปที่นาฬิกา

"อ๊ะ!เราลืมเลยวันนี้ต้องไปทำงานนี่นา ทำงไดีเนี่ย

กี่โมงเเล้วเนี่ย ห๊ะ9โมง ว้ายสายเเล้วเดี๋ยวค่อยไปกินข้าวที่บริษัทละกัน" เเล้วหลังจากนั้นเธอก็ขึ้นรถ

บัสที่ไปทำงานทำงานประจำ เเต่วันนี้มันเเปลกไป

รถบัสคันที่เธอนั่งกลับไม่มีผู้คน มีเเต่คนขับซึ่ง

ขับรถบัสไปเรื่อยเเละจอดตามป้ายต่างๆ ในขณะ

ที่นั่งเธอก็เผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีก็อยู่ที่ไหนไม่รู้

เเละเธอรู้สึกเหมือนนอนบนอะไรเย็นๆ เธอลอง

ใช้มือสัมผัสผิวพื้น เเล้วเธอก็พูดอย่างตกใจว่า "อ๊ะ!!!!!!!นี่มันหิมะนี่" หลังจากนั้นเธอก็นิ่งไปสักพัก

พึงคิดในใจว่า "ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราลองสำรวจดูว่ามีอะไรที่พอจะเป็นสัญญานขอความช่วยเหลือได้ไหม"หลังจากนั้นเธอก็เดินสำรวจไปเรื่อยๆจนพบ

กับบ้านหลังหนึ่งที่ข้างในมีเตียงนอน ชั้นหนังสือ

วัตถุดิบ อาหาร ตู้้เสื้อผ้า เสื้อผ้า เธอมองไปก็อด

สงสัยไม่ได้เธอเลยลองสำรวจไปเรื่อยไป

ก็พบบ้านอยู่หลายหลังระหว่างทางเดินเเต่ละหลัง

ตกเเต่งเหมือนกับหลังเเรกไม่มีผิด พอตกกลางดึก

เธอก็ได้ยินเสียงหมาหอน เธอเลยเผลอคิดไปว่า

"ที่นี่ก็คงมีเเต่ ธรรมชาติ สัตว์ป่า เเละบ้าน" เธอครุ่น

คิดอยู่นานจนเผลอหลับไป

เช้าต่อมา วันที่ 2 เธอตื่นขึ้น

เเละคิดว่าทั้งหมดที่เห็นเป็นเพียงความฝัน เเต่พอเธอลืมตาขึ้นมาเธอกลับพบว่านี่ไม่ใช่ฝัน มันเป็นเรื่องจริงทั้งหมดที่เธอเห็นเป็นของจริงไม่ใช่ฝัน

เเละทุกสิ่งทุกอย่างเป็นจริง เธอก็ลองเดินเข้าไปในป่าเเละพบกับสัตว์นานาชนิดที่ เธอไม่เคยเห็นเเละพันธุ์ไม้เเปลกตาที่โลกของเธอไม่มี เธอเดินไปเรื่อยไปจนพบกับต้นไม้ที่มีผลสีเเดงคล้ายเเอปเปิ้ล

เธอลองเด็ดเเละกัดชิมดู พบว่าเป็นต้นเเอปเปิ้ล

เธอสงสัยว่า "ที่นี่มีทุกอย่างคล้ายโลกของเธอเลย

เเต่บางอย่างในโลกของเธอก็ไม่มี" เธอเดินเล่นในป่าเพลินจนตกเย็น เธอออกจากป่าเเล้วกลับมาที่

บ้าน ทำอาหาร กินอาหารเเละเก็บอะไรให้เรียบร้อย

ก่อนนอน เธอก็ไปอาบน้ำ เเล้วก็นอนครุ่นคิด เ

ตั้งเเต่ตอนที่เธอเข้ามาจนวันที่สองคิดไปคิดมาเธอ

ก็เผลอหลับไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป