นักฆ่าเกิดใหม่เป็นตัวประกอบในนิยาย
#2
ตอนนั้นเธอมั่นใจว่าตัวเองได้ตายไปแล้วจริงๆแค่ถูกยิงที่หน้าอกก็ไม่มีทางที่จะรอดได้อยู่แล้วไม่ต้องพูดถึงหน้าผาที่เธอตกลงไปเลยจะมีคนสามารถลงไปหาศพของคนตายได้หรือเปล่าก็ไม่รู้.
เยว่ฟางซิน
///เธอฟื้นขึ้นมาในร่างของเยว่ฟางซิน อายุสิบหกปี!เน้นว่าสิบหกปี!
เยว่ฟางซิน
///ที่สำคัญเธอเพิ่งมารู้ว่าเธออยู่ในนิยายที่เคยอ่านรอฆ่าคน
เยว่ฟางซิน
///เธอเข้ามาอยู่ในร่างของตัวประกอบที่หน้าเหมือนเธอชื่อก็เหมือนเธอ แต่ว่าสิ่งที่ไม่เหมือนคือ พ่อแม่
เยว่ฟางซิน
///พ่อแม่ของเจ้าของร่างเดิมทำงานเป็นนักการทูตอยู่ในต่างประเทศ ทำให้เธอต้องอาศัยอยู่คนเดียวตามลำพังที่ประเทศA
เยว่ฟางซิน
///นอกจากเนื้อหาที่เคยอ่านแล้วเธอก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองเลย ดังนั้นเธอจึงใช้ชีวิตต่ออย่างคนความจำเสื่อม เธอโชคดีมากที่หมอวินิจฉัยว่าเธอความจำเสื่อมจริงๆคนรอบข้างที่เธอไม่รู้จักจึงไม่ได้ส่งสัยอะไร
ไป๋ชิงเยว่
"ซินซินฉันมาแล้ว!"
เยว่ฟางซิน
"ชิงเยว่เลิกเรียนไวจัง..."
เยว่ฟางซิน
///ไปชิงเยว่ คือนางเอกในนิยายแล้วก็ยังเป็นเพื่อนข้างห้องผู้ให้ข้อมูลกับเธออีกด้วย
ไป๋ชิงเยว่
"เข้าไปกินแฮมเบอร์เกอร์กัน"
ไป๋ชิงเยว่
"ถึงเธอจะจำเรื่องในอดีตไม่ได้แต่ฉันคิดว่าเธอน่าจะยังชอบแฮมเบอร์เกอร์อยู่"
ไป๋ชิงเยว่
"เอาหน่า ขอแค่ซินซินของฉันชอบฉันก็พอใจแล้ว"
เยว่ฟางซิน
//บอกตามตรงเธอยังไม่ชินกับท่าทางเป็นมิตรกับผู้คน
เยว่ฟางซิน
"ที่โรงเรียนเป็นยังไงบ้าง"
ไป๋ชิงเยว่
"ก็ดี พอปรับตัวได้แล้ว..แต่มันเหงาที่ไม่มีซินซินไปโรงเรียนด้วย"
เธอลืมบอกไปว่าเธอยังไม่ได้ไปโรงเรียนเพราะอยู่ในช่วงพักฟื้น
โรงเรียนเปิดมาได้เกือบ3อาทิตย์
นักฆ่าที่อยู่แต่ในมุมมืดจะออกมาอยู่ที่แสงสว่างได้อย่างโล่งใจได้ยังไงล่ะ?
ไป๋ชิงเยว่
"เสวี่ยฮวาไม่ต้องกังวลนะ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนฉันจะคอยช่วยเธอเอง"
ไป๋ชิงเยว่
"ว่าแต่หมอนัดวันไหนหรอ"
เยว่ฟางซิน
"วันเสาร์นี้.."
ไป๋ชิงเยว่
"งั้นเดี๋ยวฉันไปกับเธอเอง!"
Comments