รักนะนายหน้าหวาน
สวัสดีครับ ผมชื่อ วิน วันนี้จะมาเรียนห้องนี้ครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะครับ
ครู: วันนี้ใครจะอาสาพาวินไปดูรอบโรงเรียน
เพื่อน: ผมครับ
ครู: งั้นก็ให้จินเป็นคนดูเเลก็เเล้วกัน
เพื่อน: ไง ฉัน ชื่อ จิน ยินดีที่ได้รู้จัก
วิน: ยินดีที่ได้รู้จัก
จิน: ถึงเวลาพักเที่ยงเเล้วเราไปหาอะไรกินกัน
วิน: ...อืม
จิน: นี้ว่าเเต่นายพึ่งย้ายมาเรียน..นายอย่ากดเข้าชมรมไหนรึป่าว..
วิน: ......ยังไม่ทันได้คิดนะ
จิน: นายตองรีบเข้าชมรมนะเพราะมันเป็นกฎของโรงเรียนนะ
วิน: งั้นนายอยู่ชมรมไหน
จิน: ฉันนะอยู่ชมรมวาดรูป....ถ้านายยังไม่อยากเข้าชมรมอื่น นายก็มาอยู่ชมรมวาดรูปซิ
วิน: ฉันว่าก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องคิดให้ปวดหัว
จิน: งั้นวันพรุ่งนี้ก็ไปยื่นใบสมัครนะเดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อน
วิน: อืม
วันต่อมา
วิน: ไง...บ้านนายอยู่เเถวนี้
จิน: ไง ใช้
จิน: งั้นวันนี้เราเดินไปโรงเรียนด้วยกันนะ
วิน: อืม ได้สิ
เวลาพักเที่ยง
จิน: นี้นายส่งใบสมัครยัง
วิน: ยังเลย ฉันว่าจะไปส่งตอนพักเที่ยง
จิน: งั้นก็ไปส่งเดียวไปเป็นเพื่อน
เพื่อน: จิน อาจารย์เรียก
จิน: ขอโทษนะเเต่ฉันต้องไปหาอาจารย์นายไปห้องศิลปะเองได้ไหม
วิน: อืมเดี๋ยวฉันไปเองก็ได้
นะห้องศิลปะ
วิน: ขออนุญาตครับ
รุ่นพี่: มีอะไรงั้นเหรอ
วิน: ผมมาสมัครเข้าชมรมนะครับ
รุ่นพี่: งั้นเหรอ..นายอยู่ปี1เหรอ
วิน: ครับ
วิน: เเล้วคุณอยู่ชมรมนี้เหรอครับ
รุ่นพี่: ใช้ งั้นถ้าจะส่งใบสมัครก็เอาไปว่าไว้ที่โต๊ะชมรมนะ
จิน: วินส่งใบสมัครยัง
วิน: อืม
จิน: ....รุ่นพี่มาวาดรูปเหรอครับ
รุ่นพี่: ใช้
วิน: งั้นพวกผมขอตัวก่อนนะครับรุ่นพี่
รุ่นพี่: อืม งันกลับดีๆนะ
พอจินดับวินกลับบ้านเเล้วเเยกทางกัน
วิน ก็เดินเล่นตามปกติเเต่มีบางอย่างผิดปกติไปอยู่ดีๆก็มีคนปรากฏตัวขึ้น เเล้วมาบอกกับวินว่าอีกไม่นานข้าจะมารับเจ้าสาวข้อข้า วิน
ช้าววันต่อมา
วินก็ได้ไปโรงเรียนตามปกติ
เเต่มีบางคนมาบอกว่า
คนเเปลกหน้า: ยินดีที่ได้รู้จักผมมารับเจ้าสาวของนายทัน
วินน:? เเต่ฉันเป็นผู้ชายนะ
วิน: เเล้วผมไปเป็นเจ้าสาวของนายทันของคุณตั้งเเต่เมื่อไหร่
คนเเปลกหน้า: เรื่องนั้นผมก็ไม่รู้นายทันเป็นคนตัดสินเอง
คนเเปลกหน้า: เเล้วตอนนี้ได้เวลาเเล้วขอให้ท่านวินไปกับผมด้วยนะครับ
วิน: เเต่พวกเราต้องไปโรงเรียน
คนเเปลกหน้า: ไม่เป็นไรหลอกครับ ขอให้ท่านวินไปกับผมด้วยนะครับ
วิน: ??..
คนเเปลกหน้า: เชิญครับ..
เเล้ววิน กันจินก็ไปกันคนไปนั้น เเล้วพอไปถึงก็ได้พบกับเจสัน
วิน:!?.......
ยินดีต้อนรับเจ้าสาวของข้า ข้าชื่อ เจสัน ยินดีที่ได้รู้จัก
วิน: เเล้วผมไปเป็นเจ้าสาวของคุณตั้งเเต่เมื่อไหร่
เจสัน: เจ้าคงไม่รู้ว่ารอเจ้ามานานเเสนนาน
วิน: เเต่ผมข้อ ประติเศษ
เจสัน: คงเป็นไปไม่ได้หลอกเพราะสวรรค์ได้กำหนดใว้เเล้ว
วิน: เเล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม
เจสัน: ก็..เพราะถ้าเจ้าไม่อยากเป็นเจ้าสาวของข้าง...งั้นเจ้าก็ต้องตาย
เเล้วเพื่อนของผมเเล้วทุกคนจะไม่เป็นห่วงผมเเล้วจามหาเหรอ
เจสันไม่ต้องห่วงเพราะข้อลงความสูงจำที่เกี่ยวกับเจ้าเเล้วทุตคนยะจำเจ้าไม่ได้อีกต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments