จากพระสนมกลายเป็นเเม่ทัพ 17

ต่อกัน

กั่วกัว

เจ้า ถ้าเจ้าทำอะไรน้องข้าก็อย่าหวังว่าจะรักษานางได้!!!!

หมี่ลิ่ง

บอกมาจะรักษาได้อย่างไร

กั่วกัว

.......(ไม่ตอบ)

หมี่ลิ่ง

ในเมื่อไม่พูดก็คงไม่มีทางเลือก

หมี่ลิ่ง

นำตัวนางไป

ทหาร

ขอรับ(จับตัวหลิ่งกัว)

หลิ่งกัว

นี้ปล่อยนะ

กั่วกัว

หยุดนะ!!! .....สิ่งที่สามารถรักษาได้มีเพียง....ดอกเเห่งเหวยกัง

หมี่ลิ่ง

ดอกเหวยกังงั้นรึ

กั่วกัว

เอาละปล่อยตัวน้องฉันได้รึยัง

หมี่ลิ่ง

อืม....ปล่อยนาง

ทหาร

ขอรับ(ปล่อยหลิ่งกัว)

หลิ่งกัว

พี่(จับที่กรงขัง)

หลิ่งกัว

ทำไมพี่ถึงทำเเบบนี้....(น้ำตาคลอ)

กั่วกัว

พี่ขอโทษ...หลิ่งกัว

หมี่ลิ่ง

เอาตัวออกไป

ทหาร

ขอรับ

หลิ่งกัว

ไม่นะปล่อย....พี่พี่(โดนเอาตัวออกไป)

กั่วกัว

พี่ขอโทษหลิ่งกัวพี่ขอโทษ

หมี่ลิ่ง

//เพราะความเเค้นครอบงำจึงทำให้ไม่คิดในสิ่งที่สำคัญของตน

ตัดไปทางจ่างลี้

หลี่หวัง

จ่างลี้ได้โปรดลืมตาสิ....เจ้าจะต้องฟื้นนะจ่างลี้ (เป็นห่วงมาก)

หมี่ลิ่ง

//นี้เจ้าชอบนางขนาดนี้เลยรึ

หมี่ลิ่ง

ข้ารู้ว่าจะรักษานางได้ยังไง

หลี่หวัง

จริงยังรึ

หมี่ลิ่ง

อืมเเต่ว่าสิ่งนี้มันหาอยากอย่างมาก

หลี่หวัง

เจ้ารีบบอกมาเถอะ

หมี่ลิ่ง

มันคือ....ดอกเหวยกัง

หมี่ลิ่ง

ใช้ซึ่งดอกนั้นมันเคยพบเพียงภูเขาซาระ

หลี่หวัง

ข้าจะรีบไปเอามา (จะออกไปเเต่....)

หมี่ลิ่ง

ไม่ได้ภูเขานั้นมัน อัตรายเกินไป

หลี่หวัง

ต่อให้ต้องบุกน้ำลุยไฟข้าก็จะเอามันมา...(เดินออกไป)

หมี่ลิ่ง

//นี้เจ้าให้ความสำคัญกับนางมากขนดนั้นเลยงั้นรึ

หมี่ลิ่ง

ข้าจะไปกับเจ้า (เดินตามหลี่หวังไป)

ซิ่งจือ

//หึ เจ้านั้นเป็นห่วงนางผู้นี้เหมือนกับ.....ชั้งเถอะ

จ่างลี้

อึก(มีเลือดออกจากปาก)

ซิ่งจือ

!!!!

ซิ่งจือ

หมอหลวงรีบตามหมอหลวง!!!!!

คนรับใช้

พ...เพค่ะ(รีบไปตามหมอหลวง)

ซิ่งจือ

//อย่าตายสะละถ้าเจ้าตายการไปภูเขาซาระของพวกเขาจะต้องศูนย์เปล่า

ตัดไปทางหลี่หวัง

หลี่หวัง

ที่นี้สินะ.....หน้าผาเเห่งซาระ

หมี่ลิ่ง

นั้นมัน!!!!

หลี่หวัง

ดอกเหวยกัง

หลี่หวัง

(ปีนหน้าผา)

หมี่ลิ่ง

หลี่หวังเจ้าจะต้องนำรากของมันขึ้นมาห้ามทำหักเด็ดขาด

หลี่หวัง

(พยักหน้าเเละปีนต่อไปเเต่เเล้ว...)

หลี่หวัง

(ก้าวพลาด)

หมี่ลิ่ง

!!!!หลี่หวัง

หลี่หวัง

(เอามือจับรากไม้ไว้ได้)

หมี่ลิ่ง

(โล่งอก)

หลี่หวัง

(ปีนต่อจนถึงในที่สุด.....)

หลี่หวัง

นี่เองสินะ....ดอกเหวยกัง

หลี่หวัง

(ค่อยๆนำขึ้นมาจากดิน)

หลี่หวัง

//รอข้าก่อนนะจ่างลี้

ตัดไปทางจ่างลี้

ซิ่งจือ

หมอหลวงอาการของนาง

หมอหลวง

ชีพจรเต้นอ่อนมากเกรงว่าสนมลี้จะ.....

ซิ่งจือ

จะอย่าเหลวไหล....ทำอย่างไรนางถึงจะฟื้น

หมอหลวง

มีเพียงความหวังที่องค์รัชทายาทจะสามารถนำดอกเหวยกังกลับมาได้รึไม่

หมอหลวง

เเละจะทันก่อนพระอาทิตย์ตกรึไม่

ฮ่องเต้

นางจะต้องไม่ตาย

ทุกคนต่างทำความเคารพ

ฮ่องเต้

ลุกขึ้นเถอะ

ฮ่องเฮา

หลี่หวังจะต้องมาทันอย่างเเน่นอน//..เพราะข้าเชื่อเเละหวังให้เป็นเยี่ยงนั้น

ตัดไปทางหลี่หวัง

หลี่หวัง

(รีบขี่ม้าอย่างไว)

หมี่ลิ่ง

ระวังดอกเหวยกังด้วย

หลี่หวัง

อืม

หมี่ลิ่ง

//ต้องรีบไม่งั้นคงไม่ทันเเน่

หมี่ลิ่ง

ย้า....

หลี่หวัง

//จ่างลี้ทนอีกนิดเถอะ

ตัดมาทางจ่างลี้

ฮ่องเฮา

ทำไมถึงยังไม่มาอีก...หรือว่าจะไม่ทัน.ก.า..ร(สลบ)

ฮ่องเต้

ฮ่องเฮา(ประคอง)หมอหลวง!!!!

หมอหลวง

ฮ่องเฮาเพียงเเค่สลบไปเพราะความเหนื่อยล้าเท่านั้นพะยะคะ

ฮ่องเต้

งั้นรึ

ซิ่งจือ

หลี่หวัง!!!!

หลี่หวัง

ข้านำมาเเล้วนี้คือดอกเหวยกัง

หมอหลวง

กระหมอมจะรีบไปปรุงยา (ไปปรุงยา)

ซิ่งจือ

เเย่ละสิตอนนี้พระอาทิตย์กำลัง....

หลี่หวัง

จ่างลี้ทนอีกนิดเถอะ

หมี่ลิ่ง

เจ้าทนอีกสักนิดเถอะสนมลี้

หมอหลวง

นี้คือยาที่ปรุงพะยะคะ

หลี่หวัง

รับมา (เอายากรอกปากโดยใช้ปากกรอก)

ทุกคนต่างตกใจ

หลี่หวัง

เจ้าจะต้องฟื้นสิ

พระอาทิตย์ตกดิน

จ่างลี้

(สลบอยู่)

หลี่หวัง

จ่างลี้ได้โปรดขอเพียงเจ้าตื่นมาข้าจะยอมทำทุกอย่างที่เจ้าต้องการขอเพียงเเค่เจ้าฟื้นขึ้นมาจ่างลี้(กอดจ่างลี้)

ภายในตัวจ่างลี้

จ่างลี้

นี้มันเสียงหมอนั้น

จ่างลี้

ทำไมถึงขยับตัวไม่ได้

จ่างลี้

ทั้งๆที่อยากจะตื่นเเต่ทำไม

จ่างลี้

รึว่าเราจะต้องตายอีกเเล้วงั้นหรอทั้งๆคิดว่าจะใช้ชีวิตให้คุ้มกว่านี้เเท้ๆ(กำลังจะปิดตาเเต่)

หลี่หวัง

(ร้องไห้จนน้ำตาหยดลงที่หน้าของจ่างลี้)

จ่างลี้

นี้มัน...น้ำตาของหมอนั้นงั้นหรอ

หลี่หวัง

อย่าไปเลยนะ....ข้านะข้านะ..รักเจ้ามากถึงเเม้ว่าเจ้าจะมาจากที่ใดเเต่ว่าข้าก็รักเจ้าเมื่อได้เจอเจ้าหัวใจข้ามันก็ร่ำร้องหาเจ้าเพราะฉะนั้นอย่าจากข้าไป...ข้าขอร้อง(น้ำตาไหล)

จ่างลี้

นี้เขา...กำลังขอร้องเรางั้นหรอนี้เขาชอบเราขนาดนี้เลยงั้นหรอ...ทำไมเราถึงอยากจะจากไปนะทั้งๆที่ยังไม่ได้ซัดหน้าหมอนี้เเละหมอนี้ยังเป็นห่วงเราถึงขนาดนี้

จ่างลี้

หน้าเจ็บใจสะจริงที่ยังไม่ได้ซัดหน้าหมอนั้นเเละบอกหมอนั้นเลยเเละยังไม่ได้ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับจ่างลี้เพราะอย่างนั้น...จะมาตายที่นี้ไม่ได้จะต้องทำในสิ่งที่สัญญาเเละสิ่งที่จะบอกหมอนั้น

จ่างลี้

เพราะฉะนั้นฉันจะต้องมี...ชีวิตต่อไป!!!! (เอื้อมมือ)

จ่างลี้

(ค่อยลืมตา)

หมี่ลิ่ง

นาง!!!นางฟื้นเเล้ว

หลี่หวัง

!!!!เจ้าฟื้นเเล้ว..ข้าคิดว่าต้องเสียเจ้าไป(กอด)

จ่างลี้

//เป็นห่วงเรามากสินะ อืม....ฉันนะจะไม่มีวัน(กระซิบข้างหูหลี่หวัง)ทอดถิ้งนายไปหรอกเพราะฉันยังไม่ได้ซัดหน้านายนี้

หลี่หวัง

งั้นรึ....งั้นก็รอเจ้าหายเเล้วเจ้าจะซัดหน้าข้าได้รึเปล่ามันก็...อีกเรื่อง(กอด)