รางวัลที่โปรดปรานของเหล่าฆาตกร:)
ของรางวัลชิ้นงาม:)
คำเตือน: นิยายเรื่องนี้เนื้อหาบางตอนอาจมี NC และ เนื้อหาที่ไม่เหมาะสม กับคนบางกลุ่ม หากไม่ชอบหรือรู้สึกว่าไม่ดีไม่เหมาสมก็สามารถติชมหรือให้คำแนะนำกันได้ค่ะหากไม่ถูกใจกรุณากดออก
ณ บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าหลังหนึ่งในชนบท
แม่เลี้ยง
ฉันเอาเด็กคนนี้//ชี้นางเอก
มายา(ตอนเด็ก)
คุณจะไม่ทิ้งหนูใช่รึป่าวคะ
ครูใหญ่
มายาแกเป็นเด็กขี้กลัวแล้วก็ทำอะไรไม่ค่อยจะได้หน่ะค่ะ
ครูใหญ่
เลยถูกคนที่มารับเลี้ยงทิ้งประมาณ4-5รอบได้แล้ว
แม่เลี้ยง
(แค่กดหัวหน่อยก็คงจะยอมละมั้งเด็กนี่หน้าตาดีใช้ได้แถมตัวก็กำลังดีอนาคตน่าจะมีประโยชน์)
แม่เลี้ยง
น่าสงสารจังเลยนะคะ
แม่เลี้ยง
หนูน้อยไม่ต้องกลัวไปหรอกนะจ๊ะ
แม่เลี้ยง
ฉันไม่ทิ้งหนูแน่นอนฉันสัญญา
แม่เลี้ยง
แต่........//กล้มลงไปกระซิบ
แม่เลี้ยง
แกต้องทำตามที่ฉันสั่งห้ามพลาดเชียวหละ//บีบไหล่นางเอกแรง
มายา(ตอนเด็ก)
อะอือ//เจ็บไหล่+กลัว
ครูใหญ่
งั้นเชิญทำสัญญาทางด้านนี้ค่ะ
มายา(ตอนเด็ก)
ด..เดี๋ยวก่อนค่ะ
มายา(ตอนเด็ก)
ร..เร็วๆ..หน่อยนะ..นะคะ
ครูใหญ่
ดีใจจนน้ำตาไหลเลยสินะมายา
Comments