เข้ามาวันแรกก็ซวย [ ใบเฟิร์น ] 2

"แกเป็นใคร แล้วเข้ามาที่นี้ได้ยังไง" ชายหนุ่มที่เอามือปิดปากเธอไว้ก่อนที่เธอจะหันหลังไปมอง

ใบเฟิร์น : เอ่อ..คือว่าผม.. //เธอพูดอย่างตะกุกตะกักเพราะเธอไม่รู้จะทำยังไงดี ก่อนที่ชายคนนั่นพูดออกมา

..... : อ่อ เด็กใหม่นิ ทำไมแกถึงลับๆล่อๆว่ะๆ //เสียงเรียบของเค้าถามเธออย่างต้องการคำตอบ ซึ่งก็ทำให้หล่อนพูดไม่ออกอีกครั่ง

ใบเฟิร์น : พอดีผม.. เอ่อ .. ผมเดินชมรอบๆโรงเรียนนะคับ แล้วผมเลยหลงทาง // ใบเฟิร์นที่ไม่รู้จะหาวิธีแก้คำไหนแล้ว เธอไม่รู้ว่าคนตรงหน้าคือมิตรหรือศัตรู เพราะตอนที่เธอหันมามองเค้าเธอได้แต่ก้มหน้าก้มตาทันทีเพราะกลัว

..... : งั้นหรอ เงยหน้าขึ้นมาได้แล้ว ฉันไม่ใช่ผีนะทำท่าทางเหมือนกลัวไปได้ //ซึ่บก็ทำให้เธอเงยหน้ามามองเค้าก่อนที่เธอจะตกใจในความหล่อ.. ที่สายตาไร้ความรู้สึก แต่ว่ามันกลับทำให้หลงใหลได้หรือเกิน เธอมองเค้าจนตาค้างเลยทีเดียว

..... : นี้มึงอย่ามองกูแบบนี้นะเว้ยเด็กใหม่ ขยะแขย่งว่ะ //เค้าพูดและส่งสายตาขยะแขยงมากไปหาเธอ ซึ่งก็ทำให้เธอเกียดขี้หน้าเค้ามากๆเลยทีเดียว

ใบเฟิร์น : ขอโทษครับ งั้นผมไปก่อนนะ //เธอที่จะเดินออกไปแต่ก็เหมือนจะโดนเค้าดึงคอเสื้อไว้

..... : เดี๊ยวก่อนสิ จะไปจะมาง่ายๆงี้หรอ เด็กใหม่ //เค้าส่งสายตาอัมมหิตมาหาเธอจนเธอขนลุกไปหมดทั่งตัว

ใบเฟิร์น : ผมไม่อยากมีเรื่องนะครับ //ใช่เธอไม่อยากมีเรื่อง เพราะหัวหน้าเคยพูดไว้ว่าพวกอัธพาลในโรงเรียนนี้เยอะ ซึ่งกลัวว่าจะไม่ปลอดภัย

..... : แต่มึงได้มีแน่ เพราะกูจะทำให้มึงมีเอง คิดจะมาเล่นกับประธานนักเรียน // เค้าพูดและปล่อยคอเสื้อเธอทันที

ใบเฟิร์น : ว่าไงนะ ประธานนักเรียน //เธอตกใจเอามากๆและไม่คิดว่าคนๆนี้จะเป็นประธานนักเรียน

..... : ใช่มึงจำไว้เลยนะ กูโจชัวส์ประธานนักเรียนของที่นี้ //โจชัวส์ที่คนตรงหน้าที่ทำท่าทางเหมือนจะตกใจเอามากๆ

ใบเฟิร์น : งะ.. งั้นหรอครับ คุณประธาน ผมไปก่อนนะ //เธอที่วิ่งออกมาจากชมรมอย่างไว และมีหรือที่เค้าจะไม่วิ่งตามมา เค้าวิ่งมาดักหน้าเธอและลากเธอไปที่หอพักทันที

ก๊อกๆ เค้าเคาะประตูห้องพักของเธอที่มีรินอยู่ข้างใน และรินก็เดินออกมาเปิดก่อนที่จะเห็นใบเฟิร์นถูกหิ้วอย่างหมาตัวน้อยๆมาตรงหน้าห้อง

รินลดา : นี่มันอะไรกันค่ะนักเรียน

โจชัวส์ : หมอนี้มันหลงทางครับ ผมเลยพามันมาส่ง

ตุบ!! เค้าวางเธอลงที่พื้นอย่างแรง

ใบเฟิร์น : มันเจ็บนะโว้ย เบาๆหน่อยก็ได้ // ใบเฟิร์นที่รู้ว่าตนเองถูกวางลงที่พื้นอย่างแรงก่อนจะบ่นขึ้นมาและมองหน้าโจชัวส์ทันที

รินลดา : นักเรียนวางลงเบาๆก็ได้มั่งค่ะ //รินที่เห็นแบบนั้นก็พูดออกไปเพื่อที่จะให้เค้าขอโทษ

โจชัวส์ : ไม่ครับ เพราะมันไม่ใช่ผญ. //โจชัวส์ที่พูดขึ้นมาก่อนที่จะพูดคำว่าผญ.และมองที่รินเชิงบอกว่า.. ถ้าเป็นครูผมก็วางเบาๆได้ครับ .. นั้นเอง

ใบเฟิร์น : แต่ยังไงฉันก็คนนะ วางอะไรให้มันเบาๆหน่อย //ใบเฟิร์นก็บ่นขึ้นมาทันที แต่เค้าก็แค่มองเธอและยิ้มให้กับรินแล้วก็เดินหนีไปทันที..

ตัดให้ขาดเลยฉับๆ✂✂✂

ด้านข้างในห้อง

รินลดา : เป็นไงได้เรื่องอะไรบ้างไหม //เธอถามออกไปโดยตามที่สงสัย

ใบเฟิร์น : ได้สิค่ะ //และเธอก็ส่งที่อัดเสียงในมือถือของเธอให้รินฟัง

รินลดา : มันต้องยังงี้สิ แต่คราวนี้จะทำอะไรก็ระวังตัวด้วยนะ เพราะฉันสงสัยว่าผช.คนนั้นจะกำลังสงสัยเธออยู่ //รินที่พูดตามเซ้นของตนเองที่เห็นสายตาของโจชัวส์มันน่าสงสัย

ใบเฟิร์น : ค่ะพี่ริน เฟิร์นจะระวัง...

to be continued

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***