วันต่อมา
โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่ง
ผอ. : เอ้าละนักเรียนทุกคน คือวันนี้ผอ.จะแนะนำให้รู้จักครูคนใหม่นะ ครูรินลดา // ผอ.ของโรงเรียนประกาศออกมาที่หน้าของอาคารอเนกประสงค์ จนพวกนักเรียนชายทุกคนที่เห็นเธอก็หวีดหวาดกันใหญ่เลยทีเดียย
รินลดา : สวัสดีค่ะนักเรียน ครูพึ่งมาใหม่อาจจะไม่ค่อยได้รู้จักที่นี้เยอะ ครูก็ขอฝากตัวกับนักเรียนด้วยนะ // เธอยิ้มออกมาอย่างเป็นธรรมชาติมากๆแต่ไม่มีใครรู้หรอกว่าในใจเธออยากจะกรี๊ดออกมาเลยทีเดียว
ผอ. : ยินดีต้อนรับครับครูริน เป็นครูผู้หญิงคนเดียวอีกด้วยนะครับ แหะๆ // ผอ.ของโรงเรียนยืนมือมาหาเธอพร้อมที่จะจับมือทักทายกัน แต่เธอรู้ทัน
รินลดา(คิดในใจ) : ไอ้แก่คิดจะแตะอังห์ฉันหรอย่ะ ฝันไปเถอะ // เธอแกล้งยืนมือให้ผอ.ไปจับและยิ้มออกมาเพื่อปกปิดความโมโห และพอที่ผอ.ปล่อยมือเธอแล้วเธอกลับเอามือไปเช็ดด้านหลังเสื้อของใบเฟิร์น..
ผอ. : เออ จริงสิ ลืมไปอีกคนเลย เรามีนักเรียนใหม่ที่ย้ายเข้ามาด้วยนะ แนะนำตัวเลยพ่อหนุ่ม // ผอ.พูดและหันหน้าไปหาใบเฟิร์นที่ยืนอยู่ข้างๆริน และเธอก็จะแนะนำตัวแต่ก็โดนพวกผช.นั้นโห่ออกมาทันที ก่อนที่จะมีคนตะโกนออกมา
..... : ผช.หรือเกย์ว่ะ หน้าหวานชิปหาย // ผู้ชายคนนึ่งตะโกนออกมาซึ่งยิ่งทำให้คนในอาคารนั้นโห่ขึ้นมาอีกเสียง ก่อนที่จะรู้สึกถึงรังสีอัมมหิตของรินที่ส่งสายตาออกมา ซึ่งก็ทำให้พวกเค้าหยุดเสียงดังกันทันที..
ใบเฟิร์น : เอ่อ..คือ.. สวัสดีครับผมชื่อเฟิร์น.. ย้ายย้ายมาจากโรงเรียน 3279 ครับ //เธอพูดออกไปอย่างตะกุกตะกักทันทีเพราะความไม่มั่นใจที่เธอปลอมตัวมาเป็นผู้ชายแบบนี้ และก็มีเสียงผช.อีกคนตะโกนออกมาอีกครั่ง
..... : เห้ยชื่อโคตรผู้หญิงเลยว่ะ 5555 เป็นกระเทยหรอมึง //เค้าตะโกนออกไปและก็ทำให้ทุกคนในอาคารหัวเราะกันออกมา ก่อนที่จะโดนรินด่า
รินลดา : นี่มันน่าหัวเราะกันหนักรึไงค่ะนักเรียน ! เพื่อนอุสาแนะนำตัวแล้วมาหัวเราะเยาะเค้าแบบนี้ไม่คิดบ้างหรอคะว่าถ้าครูหัวเราะพวกเธอบ้างละ //รินลดาหมดความอดทนทันทีที่มีแต่คนหัวเราะเยาะใบเฟิร์น เธอด่าพวกเค้าออกไปโดนไม่มีสักคำที่จะเถียงเธอแม้แต่น้อย ซึ่งทุกคนก็เงียบกันอย่างมาก
ผอ. : เออมันก็จริงตามที่ครูรินพูดละนะนักเรียน เราอย่าไปหัวเราะใครก็ได้สิ มันไม่ดีนะ //ผอ.พูดเหมือนเข้าข้างรินทันที แต่ที่จริงแล้วก็แค่อยากให้หล่อนสนใจตนก็เท่านั้นเอง และรินก็ยิ้มให้เชิงบอกว่าขอบคุณ
ผอ. : งั้นวันนี้ไม่ต้องเรียนละกันเนาะ พักผ่อนเอาไว้เรียนพรุ่งนี้ดีกว่านะ //ผอ.พูดและนักเรียนทุกคนกับแยกย้ายกันออกไปทันที
ตัดให้ขาดเลยฉับๆ✂✂✂
รินและใบเฟิร์นก็เข้ามาหาที่พักในหอพัก เพราะหอมันรวมทั่งอาจารย์และนักเรียนแต่ว่าเธอกับอยากอยู่ด้วยกันก่อนที่จะมีการเปลี่ยนนโยบายใหม่
ใบเฟิร์น : พี่รินค่ะ เฟิร์นขอเดินไปตรวจรอบๆก่อนแล้วกันนะคะ ถ้าได้เรื่องอะไรเฟิร์นจะโทรบอกนะ //ใบเฟิร์นที่เปลี่ยนชุดเหมือนผช.แล้วเดินออกจากห้องไป
รินลดา : ระวังด้วย //เธอพูดออกมาอย่างเป็นห่วงก่อนที่ใบเฟิร์นจะเดินออกจากห้องไป
ใบเฟิร์นที่เดินออกจากห้องมาเธอเดินชมบรรยากาศรอบๆก่อนที่จะเดินเข้าไปในชมรมอะไรสักอย่างก่อนที่เธอจะได้ยินเสียงที่พวกเค้าคุยอะไรกัน
..... : เป็นไงบ้างรอบนี้ ยาส่งไปหมดไหม
..... : หมดเลยละครับ แล้วคิดที่จะสั่งขายเพิ่มอีกไหมครับ
..... : เอ้า ก็แน่นอนอยู่แล้ว ขายดีขนาดนี้ ฉันไม่วางมือหรอก // ใบเฟิร์นที่ได้ยินพวกนั้นคุยกันเธอเลยเอามือถือของเธออัดเสียงไว้และทันใดนั้นเองที่เธอกำลังอัดเสียงพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ๆเธอก็เผลอไปเดินเตะกล่องอะไรสักอย่างจนได้เสียงออกมานั้นมันก็ยิ่งทำให้เธอตกใจเอามากๆ
..... : ใครอยู่ตรงนั้นว่ะ!
มีชายคนนึ่งตะโกนออกมาและวิ่งออกมาตามๆกัน คิดหรือไงว่าคนอย่างใบเฟิร์นจะรอให้มันวิ่งออกมาจับตัวได้ เธอวิ่งหนีจนสุดชีวิตเลยทีเดียวก่อนที่จะได้ยินเสียงเท้าวิ่งตามมา เธอเลยเห็นประตูชมรมบาสเปิดอยู่ เธอเลยวิ่งเข้าไปในนั้นทันทีและเธอก็ปิดประตูอย่างไว
..... : แม่งหายไปไหนแล้วว่ะ
..... : ต้องหาตัวมันให้เจอ แล้วฆ่าทิ้งชะ อย่าให้มันรอยนวล
..... : ครับ //พอเสียงปลายเท้านั้นหายไปเธอก็โล่งใจทันที แต่ก่อนที่เธอจะหันไปเธอก็สังเกตุรอบๆห้องก็รู้ว่ามันมืดมิดชะเหลือเกิน ก่อนที่เธอจะเอื่อมมือไปกดสวิตไฟ และก็รู้สึกถึงคนที่อยู่ด้านหลังทันที
หมับ เค้าได้จับเธอไว้โดยที่เธอยังยืนกดสวิตไฟอย่างนั้น
"แกเป็น แล้วเข้ามาในนี้ได้ยังไง"
to be continued
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments