My Memories About You’ ตอน ทรมาน (จบแบบละครไทย)

ภาพทั้งหมดเป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น ขอให้ใช้วิจารณญาณในการอ่านกันด้วย และเนื้อหานิยายนี้มีความละเอียดอ่อน ขอบคุณครับ

โรงเรียน xxx ณ ชั้นเรียนปี 4 ห้อง 2

เรกะ อิจิโจ

เน่ๆ นัตสิมิจังง~ ได้ดูข่าวของวงไอดอลนี้รึยังง~ เขาจะมาจัดคอนเสิร์ตแถวๆห้างใกล้ๆโรงเรียนเราด้วยน้า~

นัตสิมิ เรย์

ไหน~

นัตสิมิ เรย์

กี้ดดด วงโปรดฉันเลยย อยากไปจัง~

เรกะ อิจิโจ

ไปด้วยกันไหม~ ฉันน่ะนะชอบคุณพัคยอนดูสุดๆเลยย><

นัตสิมิ เรย์

ได้สิ~ยังไงเงินพวกเราก็มีอยู่แล้วหนิเนอะ~

เสียงของหญิงสาวสองคนคุยกันอย่างสนุกสนานดังไปทั่วหลังเสียงระฆังเลิกเรียนดังขึ้นได้ไม่นาน

ด้านหลังของห้องมีหญิงสาวคนหนึ่งนั่งกดมือถือเครื่องเก่าๆของเธออยู่เงียบๆ

เซจิ 17:48 น.

โคทารุ อายูมิ

เลิกเรียนรึยัง พี่จะได้ไปรับ

อ่านแล้ว

โคทารุ เซจิ

ครับ ผมรออยู่หน้าโรงเรียนแล้ว

โคทารุ เซจิ

รีบมาเถอะ

อ่านแล้ว

โคทารุ อายูมิ

แล้วทำไมไม่บอกแต่แรกเล่า

อ่านแล้ว

โคทารุ เซจิ

ขอโทษครับ

โคทารุ เซจิ

ผมรออยู่นะ

โคทารุ เซจิ

รีบมาเถอะ

โคทารุ เซจิ

พ่อจะด่าเอา

อ่านแล้ว

โคทารุ อายูมิ

กำลังไป

ไม่นานหญิงสาวก็ลุกขึ้นก่อนจะรีบเก็บข้าวเก็บของใต้โต๊ะอย่างรวดเร็ว

/ปัก!

เสียงของแปรงลบกระดานกระแทกเข้าที่ใบหน้าของหญิงสาวอย่างจัง

รอยแดงบนใบหน้าบ่งบอกถึงความเจ็บที่เธอได้รับและรู้สึก

เรกะ อิจิโจ

เห้ย..

เรกะ อิจิโจ

จะรีบไปไหนวะ

เรกะ อิจิโจ

แกยังไม่ได้เอาขยะไปทิ้งเลยนะ

โคทารุ อายูมิ

แต่วันนี้มันเวรของเรกะจังน—

เรกะ อิจิโจ

หุบปากแล้วเอา

เรกะ อิจิโจ

ขยะ

เรกะ อิจิโจ

ไปทิ้ง

เรกะ อิจิโจ

ขยะมันก็ต้องคู่กับขยะหนิ

เรกะ อิจิโจ

ฉันพูดถูกไหม

เรกะ อิจิโจ

ยัยขยะ

โคทารุ อายูมิ

ข..เข้าใจแล้ว

โคทารุ อายูมิ

เดี๋ยวเอาไปทิ้งให้

หญิงสาวรีบเดินไปหยิบถุงขยะในถังขยะขึ้นมาช้าๆก่อนจะมัดปากถุงแน่น เตรียมตัวจะเดินออกไปจากห้อง

ฟึ่บ-!

โคทารุ อายูมิ

อ่ะ-!?

นัตสิมิ เรย์

จะรีบไปไหน เธอยังไม่เอาขยะของเราไปทิ้งเลย

นัตสิมิ เรย์

ลืมแล้วหรอ

โคทารุ อายูมิ

ขอโทษ..ขอโทษนะ เอามาสิ เดี๋ยวฉันเอาไปทิ้งให้

นัตสิมิ เรย์

งั้นฝากเอานี่ไปทิ้งให้หน่อยนะ~

หญิงสาวโยนกระป๋องน้ำอัดลมใส่หน้าของเพื่อนสาวอย่างแรง จนมันบุบลงไป

ไม่นานนักเหล่าหนอนนับสิบก็คลานออกมาจากกระป๋องน้ำอัดลมนั้น

โคทารุ อายูมิ

กรี้ดดด-!!

หญิงสาวผงะถอยหลังล้มลงไปก่อนจะรีบถอยตัวหนีไปอีกทาง

เรกะ อิจิโจ

กลัวอะไรหรอ~ขยะจัง~

เรกะ อิจิโจ

ลองกินดูหน่อยไหม~

เรกะ อิจิโจ

อร่อยนะ-!

สิ้นสุดคำพูดมือที่เต็มไปด้วยหนอนของเพื่อนสาวก็ตะบบลงมาที่ใบหน้าของเธอ

เหล่านอนนับสิบคลานไปทั่วใบหน้าของเธอ บางตัวก็หลุดเข้าไปในปากของเธอ

ไม่นานหญิงสาวของก็อ้วกออกมา ก่อนที่เพื่อนสาวทั้งสองจะเดินออกไป

เรกะ อิจิโจ

อ้วกใครคนนั้นเก็บน้าา

เรกะ อิจิโจ

บะบายย~

โคทารุ อายูมิ

แค่กๆ—!

ผ่านไป13นาที

โคทารุ เซจิ

พี่มาช้าจังแฮะ

ตึก..ตึก..

โคทารุ เซจิ

โอ้ะ

โคทารุ เซจิ

อ่าาพี่ครับ

โคทารุ เซจิ

ทำไมมาช้าจังง

โคทารุ อายูมิ

พอดีมีเก็บของนิดหน่อยน่ะ

โคทารุ อายูมิ

โทษนะ

โคทารุ เซจิ

ก็ไม่เป็นไรหรอก

โคทารุ เซจิ

แต่ว่าพ่อเนี่ยสิ

โคทารุ อายูมิ

เอาเถอะ

โคทารุ อายูมิ

ค่อยไปตายเอาดาบหน้า

ทั้งสองเดินทางกลับมาตามทางกลับบ้านช้าๆ ไม่นานนักก็หยุดลงที่หน้าประตูบ้าน

เอี๊ยดดด

เสียงเปิดประตูดังขึ้น

ก่อนที่ผู้เป็นพ่อจะเดินออกมาจากห้องครัว ต้อนรับลูกทั้งสองด้วยเข็มขัดหนังที่อยู่ในมือ

โคทารุ เทนดะ

กลับมาแล้วเรอะ

โคทารุ เทนดะ

แต่ว่านะ

โคทารุ เทนดะ

นี่มันกี่โมง

โคทารุ เทนดะ

ห้ะอายูมิ ? เธอเป็นพี่ทำไมพาน้องกลับบ้านช้าแบบนี้

โคทารุ อายูมิ

ขอโทษค่ะ..พอดีที่โรงเรียนมีเรื่องนิดหน่อย

โคทารุ เทนดะ

รอบที่แล้วก็พูดแบบนี้นี่หว่า

โคทารุ เทนดะ

ตอนโทรไปถามที่โรงเรียนครูแม่งก็ไม่เห็นบอกว่ามีอะไร

โคทารุ เทนดะ

เดี๋ยวนี้โกหกบ่อยนะ

โคทารุ เทนดะ

ยัยเด็กเวร

โคทารุ เซจิ

โธ่พ่อ พอเถอะครับ

โคทารุ เซจิ

ผมเองที่ขอพี่ไปซื้อของข้างทาง

โคทารุ เทนดะ

แล้วไหนล่ะของ

โคทารุ เซจิ

มันก็ไอติมน่ะพ่อ

โคทารุ เซจิ

ผมก็กินไปหมดแล้วไง

โคทารุ เทนดะ

อย่ามาตอแหล

โคทารุ เทนดะ

ไอลูกไม่รักดี!

ผู้เป็นพ่อเดินตรงหน้าที่ลูกทั้งก่อนจะฟาดเข็มขัดลงบนใบหน้าของหญิงสาวอย่างแรง

เพี้ยะ-!

โคทารุ เซจิ

พ่อ-!! พ่อ! พอแล้วผมขอล่ะ! พอได้แล้ว!!

โคทารุ เทนดะ

แกไม่ต้องมายุ่งเซจิ!!

โคทารุ เทนดะ

พี่แกบอกว่าจะไม่ให้ฉันทำร้ายแกแลกกับการที่มันต้องโดนโทษคนเดียว2เท่า!

โคทารุ เซจิ

พี่เค้าจะตายอยู่แล้วไม่เห็นรึไงวะ-?!

โคทารุ เทนดะ

…

โคทารุ เทนดะ

นี่แกตะคอกใส่ฉันหรอ

โคทารุ เทนดะ

ห้ะ-!!

โคทารุ อายูมิ

พ่อคะ…

โคทารุ เทนดะ

โคทารุ อายูมิ

อย่า…อย่าทำ…น้องนะคะ..

โคทารุ อายูมิ

สัญญา…ต้อง..เป็นสัญญา

โคทารุ เทนดะ

….

ผู้เป็นพ่อไม่ตอบอะไรก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้าไปในห้องของตัวเองอย่างรวดเร็ว

โคทารุ เซจิ

พ..พี่ครับ

โคทารุ อายูมิ

ไม่เป็นไร..

โคทารุ อายูมิ

ไม่เจ็บใช่ไหม-?

โคทารุ เซจิ

พ…..พี่ครับ

โคทารุ อายูมิ

ไม่เป็นไร…แค่นี้สบายมาก

เด็กหนุ่มพยุงร่างอันบอบช้ำของพี่สาวขึ้นก่อนจะพาเธอไปนอนลงบนเตียง

23:47 น.

ก๊อกๆ

โคทารุ เทนดะ

อายูมิ

แกร๊ก. เอี๊ยดด

โคทารุ อายูมิ

คะ..

โคทารุ เทนดะ

มาที่ห้องของฉันหน่อย

หญิงสาวเดินตามหลังผู้เป็นพ่อไปก่อนจะเข้าไปในห้องนอนของเขา

โคทารุ เทนดะ

ถอดเสื้อผ้าออกซะ

โคทารุ อายูมิ

ค่ะ….

การตอบกลับที่ไร้ซึ่งอารมณ์ของหญิงสาวเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบาก่อนที่เธอจะค่อยๆปลดผ้าของตัวเองออกช้าๆ

ฝ่ามือหนาเอื้อมมาจับที่หน้าท้องของหญิงสาวก่อนจะลูกตามรอยแดงเบาๆ

โคทารุ เทนดะ

พ่อทำแรงไปใช่ไหมลูก

โคทารุ อายูมิ

ไม่เป็นไร..ค่ะ..

โคทารุ อายูมิ

หนูชินแล้ว..

โคทารุ เทนดะ

ขอโทษนะ..พ่อนี่มันไม่ได้เรื่องเลย

โคทารุ เทนดะ

ยกโทษให้พ่อนะ

โคทารุ อายูมิ

ค่ะ…

อายูมิ : ยังไงก็เป็นพ่ออยู่แล้ว ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย

อายูมิ : ยังไงก็พูดไว้แล้ว

โคทารุ เทนดะ

มาทำให้ดีที่สุดกันนะอายูมิ

โคทารุ อายูมิ

ค่ะ

หญิงสาวขึ้นไปนอนบนเตียงของผู้เป็นพ่อแท้ๆอย่างไร้การขัดขืน

ไม่นานบทเพลงที่แสนข่มขื่นก็เริ่มต้นขึ้น

โดยที่หญิงสาวไม่มีท่าที่ขัดขืนแม้แต่น้อย

อายูมิ : ฉันน่ะ จะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด แทนที่แม่ที่ตายไป

ภาพที่ปรากฏตรงเบื้องหน้าของเด็กหนุ่มทำให้ดวงตาของเขาเบิกกว้างจนหน้าสงสัย

โคทารุ เทนดะ

เห็นใช่ไหมเซจิ…ยัยนี่มันสัญญาว่าจะอยู่กับฉัน เป็นของฉัน

โคทารุ เทนดะ

แต่มันกลับไปมีอะไรกับคนอื่น

โคทารุ เทนดะ

แล้วยังหน้าด้านมานอนกับฉันอีก

ภาพตรงหน้าคือกองเลือดที่เจิ่งนองไปทั่วพื้น พร้อมผู้เป็นพ่อที่ถือมีดกับร่างของพี่สาวที่นอนไร้วิญญาณอยู่ตรงหน้า

พี่อายูมิ-?

==========END==========

ไม่มีต่อจบแค่นี้ ขอบคุณครับ

ปล.เป็นเพียงเรื่องที่ลองแต่งเล่นเท่านั้น ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ